Eskol

In het Eskoldal aangekomen sneden ze een rank met één tros druiven af, die ze met z’n tweeën aan een stok moesten dragen (Num.13 : 23

Het Eskoldal is nu een nationaal park

Vloeiende van melk en honing?

Maar dat is vreemd!

Als de verspieders thuis komen en aan Mozes in de woestijn Paran verslag uitbrengen van hun speurtocht door het Beloofde Land, brengen ze geen geit mee of een honingraat, maar een druiventros. Aan Israël was toch een land beloofd vloeiende van melk en honing?

Wijngaarden

Het Eskoldal stond echter wijd en zijd bekend om zijn vruchtbare wijngaarden.

 Het was waarschijnlijk dicht bij Hebron gelegen. Ook laten ze Mozes granaatappels zien en vijgen en dadels, terwijl het Beloofde Land voor het volk Israël is voorgespiegeld is als een land ‘vloeiende van melk en honing’.

Als het land overvloeide van melk en honing hadden ze daarvan toch wel iets mogen meebrengen zou je denken, nietwaar?

Een volvet geitenkaasje bijvoorbeeld of een honingraat. Maar nee hoor, ze brengen totaal iets anders mee. Blijkbaar vloeide het land helemaal niet over van melk en honing.

 Dat was inderdaad het geval. Wijngaarden waren er wel volop. En granaatappelbomen. Maar die kende het volk Israel in de woestijn niet. Druiventrossen waren voor een nomadenvolk in de woestijn geen beeld van welvaart, want die kenden ze ook niet.

Nooit van gehoord. Melk en honing waren voor de nomaden altijd de symbolen van overvloed en welvaart geweest. Als het vee royaal melk geeft, en er is een overvloed aan wilde honing te oogsten, zal de natuur je voeden, zonder dat je hoeft te zaaien en te oogsten.

In de nomadencultuur was dat het symbool van een goed leven. Een land vloeiende van melk en honing. Maar dat was niet het welvaartsymbool van de boeren die van de landbouw leefden

Kades Barnea was de plaats van waaruit de verspieders werden uitgezonden.  Eskol lag bij Hebron.38 jaar moest het volk na de uitzending van de verspieders nog rondzwerven. Het volk mocht toen niet via Edom trekken.    De velden van Moab

 Het land van Moab, dat was nog eens een vruchtbaar land

Stammen van Israël die zich op veeteelt hadden toegelegd, waren wild enthousiast toen ze uit de woestijn in Moab waren aangekomen. Dat was nog eens vruchtbaar land. Hier wilden ze wel blijven.

Ze wilden de Jordaan helemaal niet meer over steken . “Mozes” vroegen ze “mogen we ons hier vestigen?” Enkele stammen wachtten het antwoord niet meer af en gingen er wonen. Zo ontstond het Overjordaanse. Nu is het Jordanië

Hebben de verspieders dan niet de waarheid verteld? De verspieders spraken de taal van het volk dat decennia lang in de woestijn als een nomadenvolk had geleefd.

De verspieders pasten zich aan aan wat het volk kon begrijpen. Een land vloeiende van melk en honing! Ja,dat konden ze begrijpen. God past zich ook aan aan wat mensen kunnen begrijpen. Daarom werd Hij mens om op een puur menselijke manier met de mensen te praten, zodat ze Hem konden begrijpen!