Apocalyps in karikatuur

Jeroen Bosch; De griezel van het laatste oordeel. HIer ontbreekt volkomen de oeverloze ontferming van de Christus. 

 

Hollywood

 

Hollywood brengt nonstopvarianten  op het apocalyptisch thema. De ene rampenfilm na de ander verschijnt. De strekking is steeds hetzelfde; de mens heeft het verpest, alles gaat naar de filistijnen en er is geen hoop meer. Zo ook in de film The Road. Planten en dieren leven niet meer, alles is bedekt met een laag as  en het is altijd koud, bitter koud.  Mensen vervallen tot kannibalisme. Bij de film The Road wordt de ramp zelf echter niet getoond noch verklaard. Alleen de gevolgen zijn te zien. En die zijn angstwekkend.  Gebaseerd op gelijknamige boek van Cormac  Mc Carthy . 

Nu al eindtijd?

 Leven we al in de eindtijd? Kunnen we dit aanvoelen? Als ergens een natuurramp is geweest, gebeurt het wel dat alle dieren tevoren het gebied al hebben verlaten, omdat ze aanvoelen wat er gaat gebeuren. Hebben kunstenaars ook die gave om een ramp aan te voelen komen? Waarom verschijnen er zoveel rampenfilms? Maar het kan ook anders. Dat wil nog niet zeggen volgens het Bijbels getuigenis. De openbaring van God aan Johannes wordt niet alleen misbruikt als een angstwekkend gebeuren, maar ook als symbool van glamour! Naast de nachtmerrie, verschijnt de glossy! 

Apocalypse als glossy

 Het is hot om je eigen glossy uit te brengen. Heel bekend is natuurlijk het tijdschrift Linda. Nu is er zelfs van het boek Openbaring een glossy op de markt verschenen. De schrijver is kunstenaar Marc Mulders. Het illustreren van dit Bijbelboek kwam al in de middeleeuwen voor. De miniaturen die al heel vroeg in de middeleeuwen werden gemaakt zijn beroemd. De oorspronkelijke verluchters van die miniaturen gingen oorspronkelijk zeer tekstgetrouw te werk. Later hebben nog  veel meer kunstenaars zich uitgeleefd op de visioenen en schrikbeelden die Johannes beschrijft. 

Jeroen Bosch

  We kunnen bijvoorbeeld denken aan het werk van Jeroen Bosch. Deze schilder heeft zich helemaal uitgeleefd in de ondeugden van de mens en de verschrikkingen van de hel. De beeldende omschrijvingen van Johannes waren een enorm grote stimulans voor hun fantasie. Er bestond een groot contrast tussen   wat de mensen zich voorstelden van de eindtijd en de ongebreidelde fantasie van de kunstenaar. Hij gebruikt beelden uit de christelijke traditie, maar hij legt ook verbindingen met gruwelijke dingen die zich in recente tijd hebben afgespeeld. Maar is er toch niet te veel glamour in deze glossy? 

 

Glamour

Het woord glamour was van oorsprong een heidense toverspreuk. Wie de betovering te beurt viel, zou de dingen mooier zien dan ze in werkelijkheid waren. De glossy is natuurlijk het geschikte middel om de glamoureuze wereld in stand te houden en zelfs nog op te poetsen. De mens wordt in deze glossy mooier gemaakt dan hij is. De heftigheid en de rauwheid van de Apocalyps wordt verdoezeld. De glossy benadrukt het happy end en de overgang naar de Lichtstad. Je zou dan echter verwachten dat hij uitvoerig melding maakt van luchters, sterren, tronen en kronen.

 Waar blijft het loflied?

 

Ontbreekt niet te veel het loflied en de juichtoon van de overwinning? De mensen leven vandaag te veel uit angst en zorg en vanuit de idee dat je alles moet plannen, maar veel te weinig uit de toekomst. Onze toekomstverwachting  verlamt niet, maar inspireert. Wij zijn uitgenodigd voor de feestelijke bruiloft van het Lam!