Ark van Noach (2012)

De bouwer van de reusachtig grote ark

De tweede ark is nog groter dan de eerste

 (zie ook Ark van Noach,Ararat,berg van Noach, Zondvloed en de ark)

Medio februari 2012 zal de herbouwde ark van aannemer Johan Huibers geopend worden in Dordrecht. Daarmee is zijn droom werkelijkheid geworden: een zeewaardige ark op ware grootte. Het enorme gevaarte ligt nu op een bouwterrein aan de Merwede. De replica zou de afmetingen van de Bijbel hebben: 26 meter hoog, 135 meter lang en  29 meter breed. De meeste dieren zijn van plastic, maar het voornemen is ook levende dieren in de ark onder te brengen. Door strenge veiligheidsvoorschriften liep de bouw van deze tweede replica wat vertraging op. Wat wil Huibers met de bouw van deze ark bereiken? Hij wil de mensen wakker schudden.

 Bewerking Babylonisch zondvloedverhaal 

Zal men de bezoekers ook vertellen dat het Bijbelse zondvloedverhaal een bewerking is van het Babylonische zondvloedverhaal? Ook in dit verhaal is er sprake van een grote oervloed, van een ark die gebouwd wordt, van een berg waarop de ark vast blijft zitten en van iemand die gered wordt. In dit verhaal heet hij niet Noach, maar Oetanapisjtim en het gebergte heet niet Ararat maar Nisir. In een stad aan de Eufraat waren de grote goden bijeengekomen. In een bui van dolle overmoed besloten zij de mensheid uit te roeien. Daarom maakten zij een geweldig grote vloed, waarvan zij zelf zo schrokken, dat zij vluchtten tot in de hoogste hemel van de oppergod Anoe. Hier kropen ze tegen de muur als bange honden met de staart tussen de poten. Toch wist één familie het er levend af te brengen in een ark. Een der goden besloot namelijk het verschrikkelijke geheim te verraden aan Oetanapisjtim. Deze ging een ark bouwen en toen hij klaar was bracht hij zijn bezit en zijn familieleden er in. Toen na zeven dagen de wervelwind ging liggen en de stortvloed ophield, bleef het schip onbeweeglijk vastzitten op een berg.

Verhaalstof ontleend 

Zoals de schatten van Egypte gebruikt werden bij de bouw van de tabernakel, zo is Babylonische verhaalstof van een zondvloed in dienst genomen van Gods openbaring aan Israël. Het Babylonische zondvloedverhaal is ouder dan het Bijbelse. Het is heel boeiend om dit te lezen! We zullen moeten aannemen dat de Bijbelschrijver het eerste verhaal gekend heeft en in een totaal nieuw kader geplaatst. Geïnspireerd door God Geest heeft de Bijbelschrijver willen aantonen dat de God van Abraham, Isaak en Jakob geheel anders is dan de goden van Babel. Israël is niet overgeleverd aan de grillen van de goden, die bovendien nog ruzie maken met elkaar. Israël mag zich toevertrouwen aan de HEER, de God van het verbond, die trouw blijft tot in eeuwigheid. Het hele verhaal van Noach is niet bedoeld om ons angst aan te jagen, maar om ons te troosten en ons vertrouwen op de HEER te stellen. Dat zit al in de naam Noach.

 God laat de mens niet los 

Mijn tweede vraag is daarom: zal men de bezoekers ook vertellen dat God de mens niet los laat en de aarde niet prijs geeft aan het verderf?   Zeker:ook de Bijbel wil de mens wakker schudden (Matt.24:37 e,v, en 2 Petr.2:6). Maar dat is niet het enige en daar valt in Genesis niet het accent op. In Geneis 8: 22 wordt de veelkleurige regenboog een teken van Gods Verbond met de aarde. God zal met deze wereld een nieuw begin maken. God blijft de aarde trouw.”:Zie Ik richt mijn verbond met u op en met uw nageslacht en met alle levende wezens. Als Ik de boog in de wolken zie verschijnen, zal Ik denken aan het eeuwigdurende verbond tussen u en al wat op aarde leeft.(Gen 9: 16)

Zoals de regenboog de aarde omspant, zo omspant God met zijn oeverloze liefde en ontferming de wereld. De veelkleurige regenboog wordt  teken van zijn trouw. En zijn trouw ligt vast in het verbond dat Hij met Noach sluit. Het Noachitisch verbond draagt een ander karakter dan Gods verbond met Abraham en Mozes. Het verbond met Noach is een bondgenootschap met al wat leeft.

Niet de God van de rampen 

God is niet de God van de ramp. De God die achter en boven de rampen staat. De God van de Bijbel is eindeloos barmhartig en oeverloos genadig. Het Babylonische zondvloedverhaal wil ons daarentegen wijs maken dat wij nergens zeker van zijn. Hoe  groot is in dit opzicht het verschil met het Babylonische verhaal dat ons wil wijsmaken dat de goden wel bestaan, maar goden van de willekeur  zijn en wij mensen slachtoffers van hun grillen. De mens  is echter helemaal geen slachtoffer. Het woordje verbond is een kernwoord in hoofdstuk 9 van het boek Genesis. God beschouwt de mensen als zijn bondgenoten. Net als de eerste hoofdstukken van het boek Genesis is het gericht tegen het  pure heidendom van de volken rondom Israël. Het is geschreven tegen de afgoden van Egypte en Babel, tegen de idee dat de zon en de maan goden zouden zijn, tegen de idee dat de God van Israël de God van de rampen is waar de wereld vol van is. Hij is niet de God van het water, de God die er plezier aan beleven zou dat de wereld ondergaat.

 God van het leven 

Hij is niet de God van de dood, maar de God ven het leven. Terecht werd daarom het zondvloedverhaal in de  Kerk vroeger gelezen met Pasen. God wil niet dat deze wereld kapot gaat. Hij wil dat de mens leeft. Dat is ook de troostvolle betekenis van de naam van Noach.