Aarde/ Ruimteschip

Aarde / Ruimteschip (Wubbo Ockels sticht nieuwe religie van de mens.) In de nieuwe religie van de mens van Wubbo Ockels zien we een herleving van een van de oudste vormen van de religie. De verering van de Klein-Aziatische moedergodin Cyhele van Pessinus, als de voedende kracht van al wat leeft, zien we terug in een moderne vorm. Het is de geloofsvisie van het Ruimteschip aarde en haar bewoners. Daarin zijn alle mensen astronauten.

Ik noem drie aspecten:

 

 

Cybele de moedergodin de voedende kracht van al wat leeft

 

Aarde  als ons ruimteschip

 

 

De Aarde komt op. Gezien vanaf de maan!

 

 

Himalaya

 

 

 

  

1) Afwijzing van de bestaande godsdiensten,

 

Wubbo Ockels: Ik zet niet de stap van het personaliseren. Ik maak van de ‘hoogste macht’ geen persoonlijk God. Dat ik met God praat of zo. De essentie van het leven is meemaken. Als je dood bent maak je niets meer mee. Ockels was niet te spreken over de bestaande godsdiensten. Hun goden scheiden de mensheid juist in groepen, meende hij. Dat heeft geleid tot conflicten en zelfs oorlogen. Deze religies zijn niet duurzaam en vruchtbaar. Maar als we in de mensheid geloven, zullen we geen conflicten meer hebben, omdat we één zullen zijn.

 

2)Een schepsel komt in de plaats  van de Schepper.

 

Namelijk de aarde. In alle religies buiten het christendom zien we het idee van de zelfverlossing. Ook bij Ockels zien we dit. In de formulering van het achtste gebod lezen we dat het centrale gebod de zelfverlossing is. De mens zelf moet het doen. Hij alleen is de hogere macht die ons kan verlossen van alle ellende. Hij alleen is God. Cybele was de voedende kracht van alles wat leeft. Zij was de moedergodin. De essentie van haar religie was vruchtbaarheid van de aarde en de natuur. In de levensbeschouwing van Ockels komt dit weer terug. We moeten al ons heil van de aarde verwachten. Ook de eerste astronaut Joere Gagarin was gefascineerd door de aarde, maar bij hem ontbrak mijns inziens het religieuze aspect. 

 

 

 3)Zelfverlossing

 

In deze zelfverlossing speelt de duurzaamheidsidee een hoofdrol. Ik denk dat je ook kunt zeggen 'dat het vruchtbaarheidsmotief weer terugkeert' dat in de Cybele-cultus zo belangrijk was. Er kwamen weliswaar ook afschuwelijke praktijken voor: mannen konden na eigen ontmanning priesteres worden. In die cultus werd veel drank en drugs gebruikt. De nadruk lag toch op vruchtbaarheid van mens en natuur. Volgens Ockels zijn de bestaande religies niet duurzaam. Voor het behoud van de aarde zal de bewoner van het Ruimteschip Aarde creatief moeten zijn. Ockels heeft hier op allerlei manieren het inspirerende voorbeeld willen geven: zonne-energie, zonne-auto en zonne-boot. Hij was een idealist  en ook een bezielende persoonlijkheid. Dat mogen we niet vergeten. In deze nieuwe religie spelen genade en rentmeesterschap echter geen enkele rol en is Jezus Christus achter de horizon verdwenen.