Aquilas werkplaats

Aquila’s werkplaats 

De Dibeliusathedraal in Tessaloniki, het vroegere Tessalonica. De plaats heet ook wel Saloniki.Toen was het  al een imposante stad, zoals we op onderstaande foto kunnen zien.

Muren van het antieke Tessalonica

Als Paulus uit Athene in Korinte aankomt en Timoteus en Silas uit Tessalonica in Korinte arriveren en zij met z'n drieen de 1e brief aan de gemeente te Tesslonica gaan schrijven, hebben ze alle drie zonder twijfel deze stenen leeuw in Tessalonica gezien, die er toen al eeuwen stond!!

Incipit Novum Testamentum 

Weet u dat het Nieuwe Testament begonnen is in de armzalige werkplaats van Aquila in Korinte? Aquila en zijn vrouw Priscilla kwamen oorspronkelijk uit Pontus. Die streek lag in  het huidige noord-Turkije. Het echtpaar was naar Rome verhuist en moest al gauw met vele andere Joden Rome weer verlaten. De heidense schrijver Suetonius vertelt ons dat dit gebeurde vanwege de onlusten die rond een zekere Chrestos! in Rome onder de Joden waren uitgebroken. Keizer Claudius wilde rust in zijn rijk en daarom had hij bevolen dat alle Joden Rome moesten verlaten (Hand.18: 1).

Paulus bij Aquila

Toen Paulus uit Athene in Korinte was aankomen, zocht hij dit echtpaar direct op en trok bij hen in (Hand. 18:3). Aquila en Paulus waren beiden tentenmakers.  Silvanus  en Timoteüs, de naaste medewerkers van de apostel Paulus waren die dag uit Tessalonica in Korinte aangekomen in de woning waar Paulus logeerde (1 Tess. 1:1)

Ze hadden  goede berichten over de  Tessalonicenzen meegenomen. De gemeente had  het geloof behouden tijdens de vervolgingen en haar liefde voor de broeders had in heel Macedonië en Achaje grote indruk gemaakt (1 Tess. 3:6 en 1Tess.1:7).Vanuit Athene had Paulus al Timoteüs naar Tessalonica gestuurd omdat hij zich vreselijk ongerust maakte over de situatie daar.(1Tess.3:1).

Maar die ongerustheid bleek helemaal niet nodig. De Tessalonicenzen verlangden heel intens Paulus weer te ontmoeten. Er waren ook enkele schaduwkanten. Allereerst waren er in de gemeente enkele sterfgevallen te betreuren.

De nabestaanden waren radeloos. Ze vroeger zich af wat er met  de overleden familieleden zou gebeuren. Ze hadden zo gehoopt dat zij de “Grote Dag” van Jezus komst nog zouden meemaken.

Ze waren zo enthousiast geweest over de komende dag van Jezus paroesie (zijn komen in majesteit),waar Paulus zo vaak over verteld had, maar ze hadden die dag niet mogen beleven. Paulus had daar vaak geestdriftig  over verteld (1 Kor. 15 :24). Ze  hadden de indruk gekregen dat die “Grote Dag’ van Jezus terugkeer elk ogenblik kon plaats vinden. Het zou de moeite niet meer lonen om een zaak te beginnen of om  het huis op te knappen. Jezus kon immers elk ogenblik terugkomen! Zal Paulus zelf nog eens naar Tessalonica gaan of zal hij een brief schrijven? Hij pleegt overleg met zijn  vrienden.Paulus, Silas en Timoteüs zullen tot diep in de nacht daarover met elkaar gepraat hebben in de werkplaats van Aquila.

Schrijfmateriaal

Zoals deze Egyptische dorpsschrijver zullen Silas en Timoteus  op de grond gezeten hebben terwijl Paulus hen dicteerde. Waarschijnlijk zal Paulus de laatste zin van 1 Tess. zelf geschreven hebben:De genade van onze Heer Jezus Christus zij met u.

Zo zag een papyrusrol er uit.

Paulus besluit een brief te schrijven. Hij vraagt om schrijfmateriaal. Er worden hem enkele papyrusbladen gebracht, inkt, pen, puimsteen om oneffenheden glad te maken, een spons om fouten uit te vegen, stijfsel om de bladen aan elkaar te plakken en tenslotte een stempel en een koord om alles te verzegelen. Paulus begint te schrijven. Zo is het Nieuwe Testament begonnen!  

We weten dat deze brief het oudst  bewaarde  geschrift is van het Nieuwe Testament! Paulus dicteert zoals vroeger gebruikelijk was. Silvanus en Timoteüs zullen elkaar wel bij het schrijven afgewisseld hebben.

De schrijver zat op de grond met over elkaar geslagen benen op de manier van de bekende Egyptische dorpsschrijver. De dicteerpauze herkennen we waarschijnlijk telkens als Paulus een gedeelte begint met “broeders”. 

Paroesia 

Bij de eerste christenen was het woord “wederkomst” niet gebruikelijk. Zij spraken over de ‘aankomst’ of paroesie. In de keizertijd verstond men onder de paroesie de feestelijke intocht van de keizer in de stad. Zijn komst werd door herauten aangekondigd.

Er werden uitbundige feesten gevierd en spelen georganiseerd. Er werden offers gebracht. Standbeelden werden overal in de stad opgericht en gedenkpenningen geslagen.

Duizenden stedelingen kwamen op de been om de triomfantelijke intocht van de keizer bij te wonen. Soms werd zelfs een nieuwe tijdrekening ingevoerd om de glorieuze intocht van de keizer te vereeuwigen. Geen enkele uitdrukking kon beter passen op de zegevierende wederkomst van Christus!.

Tessalonicenzen die afscheid hadden moeten nemen van hun dierbaren maakten zich nu zorgen dat zij die majesteitelijke, triomfantelijke komst van Christus zouden moeten missen. Vanuit de eenvoudige werkplaats van Aquila in Korinte schrijft apostel Paulus dan zijn brief.”Wij die leven zullen de doden zeker niet voorgaan. Als de Heer komt, zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij die nog in leven zijn de Heer tegemoet gaan. Want als wij geloven dat Jezus is gestorven en is opgestaan, moeten wij ook geloven dat God door Jezus de doden naar zich toe zal leiden samen met Jezus zelf (1 Tess. 4,14 e.v.)

 Heilige Schrift in briefvorm 

Met de eerste brief aan de Tessalonicenzen  doet een nieuw literair procedé zijn intrede. Het Nieuwe Testament begint  weliswaar met het evangelie naar de beschrijving van Matteüs, maar chronologisch gaat genoemde brief daaraan vooraf.

Als de brief klaar is wordt hij in een perkamenten huls gedaan, van een adres voorzien, dichtgebonden  en met een wasstempel verzegeld. Een georganiseerde koeriersdienst zal voor de verzending gezorgd  hebben.