Assyrie (1) Inleiding

Assyrië (1) Inleiding (Zie ook Assyrië (2), (3) en (4), Nineve, Nineve / Jona, Lachis, Hammurabi, Babel en Bijbel, Mesopotamië)  

Assurbanipal was bekend om zijn wreedheid en zijn bibliotheek met 20.000 kleitafeltjes Hij noemde zich "Heer van het heelal"

Assyrie was een rijk in Mesopotamie. Nineve en Chorsabad waren hoofdsteden. Haran heeft de strijd tegen de vijanden van Assyrie het langst volgehouden. De Skythen, de Meden en de Babyloniers hebben de doodsteek gegeven. Assyrie was een verscheurende leeuw voor de naburige volken. U ziet op deze map ook Kalach en Nimrod.bekende steden.

Op de zwarte obelisk die in Kalach is gevonden staat Jehu afgebeeld. Hij was schatplichtig en brengt hier zijn tribuut aan koning Salmanassar III. Jehu heeft ook het oordeel van God over het huis van Achab voltrokken.Het bloed van Izebel hebben de straathonden opgelikt. Hier zien we van hem een afbeelding. Ziet u hoe Jehu tot in het stof moet knielen voor de Assyrische koning?

Het heeft me getroffen dat Assyrië zo vaak in de  Bijbel wordt genoemd. Behalve in de historische boeken komen we de naam Assyrië en haar hoofdstad Nineve tegen bij de profeten Amos, Hosea, Jesaja, Micha Sefanja en Nahum. Schitterend beschreven vind ik altijd weer de schildering van Gods oordeel over de bloedstad  Nineve:Hoor, zweepgeklap, hoor, wielengeratel! (Nahum 3:2)

Assyrië wordt in de Bijbel  vergeleken met een roofdier, dat telkens weer op zoek is naar een prooi. Als een verscheurende leeuw zijn hun koningen door het Nabije Oosten getrokken. Daarom kunnen we het gebed van Gods volk begrijpen: o God, sla hun de tanden uit de mond. Verbrijzel hun kaken (Ps 58) Een leeuw zonder tanden kan immers geen kwaad meer doen.

 

Assur

 

 

Assurbanipal op leeuwenjachtjacht. De leeuwen werden eerst door zijn dienaren gevangen!

 

 

 

Assurbanipal houdt met zijn linkerhand een leeeuw tegen en met een zwaard in zijn rechterhand doodt hij de leeuw.Met onverstoorbare rust doodt  de koning tegenstander na tegenstander. De symboliek wil zeggen: de koning is van niemand bang

 

Spcialisatie: belegering

 

Assyrië als specialist 

 “Assyrië was gespecialiseerd in belegeringsoorlogvoering zoals werd ervaren in vele steden door het hele Nabije Oosten, inclusief Israël en Juda. Op Assyrische afbeeldingen worden regelmatig steden belegerd met behulp  van een scala aan tactieken. Volgens Assyrische verslagen bouwde men belegeringswallen. De wal uit 701 v.Chr. in Lachis werd blootgelegd. Lachis was een strategisch gelegen vestingstad in Juda. Zie Lachis. Stormwallen op wielen werden de wal opgeduwd om met een soort grote speer tegen het bovenste deel van de meestal leemstenen borstwering te beuken. Soms zijn er twee stormrammen naast elkaar afgebeeld. Ondertussen zien we andere soldaten de fundering van de verdedigingsmuren ondergraven met een soort koevoeten. Stoottroepen proberen via lange stormladders over de muren te klimmen. Al deze technieken werden ingezet onder dekking van de boogschutters met hun krachtige samengestelde bogen en de slingeraars die de vijand met stenen bekogelden”.

  

Assur

 

 

De oorspronkelijke naam is Assur. Assur betekent zowel een godheid als een stad, zowel een land als een volk. Als godheid was Assur allereerst een krijgsgod, een god van de oorlog. De meeste taferelen op de bas-reliëfs zijn dan ook oorlogstaferelen. Bijbelse plaatsen zijn ook Nimrod en Chorsabad, die ook de residenties van de Assyrische koningen  hebben gehuisvest. Ballingen uit Samaria werden tewerk gesteld bij de bouw van Chorsabad. Maar Ninevé, gesticht door Sanherib is het meest bekend. U  denkt natuurlijk ook aan Jona, die geroepen was om de inwoners van Nineve te bekeren.(zie Nineve / Jona) De taal van de Assyriërs was het Akkadisch dat de Akkadiërs  (als een spijkerschrifttaal)  ontleend hebben aan de Sumeriërs.

Er worden in de annalen van de Assyriërs nogal wat Bijbelse namen genoemd. Maar eerst even iets anders.

 

Babel en Bijbel

 

 

Volgens een assirioloog zouden de wetten van Hammurabi ten grondslag gelegen hebben aan de tien geboden. Deze laatsten zouden inferieur zijn. De bijbel zou afhankelijk zijn geweest van Babel

 

 

Een beroemde assirioloog was Friedricht Delitzsch. Hij was ook berucht omdat hij de koningen van Assyrië  bewonderde voor hun ‘etnische oplossingen’. Hij was van mening dat het Oude Testament een plagiaat van Babel was en dat het wetboek van Hammurabi veel  belangrijker was dan de wetten van Mozes. Het nieuwe Testament zou niets met het Oude Testament te maken hebben. Tot zijn dood toe in Doorn is Keizer Wilhelm bezig geweest met de assiriologie en als vurige fan van Delitzsh heeft hij mede de basis gelegd voor het antisemitisme in Duitsland (zie Babel en Bij bel). Deze volgorde zou volgens hem niet chronologisch zijn maar geestelijk van aard. Ik ben  daarentegen van mening dat we ook het Oude Testament christocentrisch moeten verstaan. Als  gesproken wordt over Gods gezalfde (bij voorbeeld in Psalm 2 en Ps 110), heeft dit spreken altijd een dieptedimensie in het leven en optreden van de ware  Gezalfde, dat wil dus zeggen in de Christus. Exclusief in deze Christus is God voor ons Immanuël, wat betekent God met ons. Daarom  vertel ik in deze inleiding eerst iets over Jesaja 7.wat later uitvoeriger ter sprake zal komen.

 

Immanuël (Jes7:14)

 

In de annalen van de Assyrische koning worden tal van Bijbelse koningen genoemd. Achab bijvoorbeeld   in de slag van Karkar   

En natuurlijk Achaz  die de domheid beging om de Assyrische koning te hulp te roepen tegen Damascus en Israël. Deze Achaz was een van de meest goddeloze koningen van Israël,-  hij bracht zelfs kinderoffers - en toch mag hij een teken vragen  ter bevestiging van Gods belofte  dat Jeruzalem niet veroverd zal worden door de Assyriërs. Nota bene juist hij krijgt het teken van “Immanuël” (God met ons).

 

Jehu en Hizkia

 

Enige jaren eerder werd al de naam van Jehu - koning van Israël - op de kleitabletten vermeld. We zien  zelfs in bas-reliëf heel duidelijk hoe koning Jehu als schatplichtig koning  van Assyrië tribuut brengt aan Salmanassar. We beseffen het vaak niet maar ook de vrome koning Hizkia was schatplichtig aan de koning van Assyrië. Sanherib is bekend doordat hij koning Hizkia in het nauw bracht en zijn felle bepotting van de God van Israël. Gelukkig bleef Jeruzalem toen nog gespaard, al moest ook Hizkia grote schatten afdragen aan Assyrië. Dat Hizkia vreselijk bang was dat de Assyriërs terug zouden komen om Jeruzalem in te nemen, beseffen we pas goed als we door de zogenoemde tunnel van Hizkia lopen die koning Hizkia had laten graven om vanuit de Gihonbron de watervoorziening van de stad veilig te stellen bij een eventuele belegering.(zie Gihonbron)

 

Vier bekendste koningen

 Ik wil ook nog noemen de vier bekendste heersers uit de dynastie  der Sargonieden. Sargon II en Sanherib ( beiden  betrokken bij de val van de stad Samaria) Esarhaddon en Assurbanipal. Van elk van deze vier koningen hebben we zoveel gegevens dat hun karakters ons duidelijk voor de geest staan. Een van de vrouwen van Sanherib  was volgens archeologen vermoedelijk een Israëlitische  vrouw  uit Samaria die in ieder geval ongelooflijk veel invloed gehad heeft op haar zoon Esarhaddon en haar kleinzoon Assurbanipal.

 

 

De profetie van Zefanja is uitgekomen. Dit is er over van de grootse stad Nineve!

 

Assurbanipal

 

Van Assurbanipal weten we vier dingen: hij was allereerst een echte vechtersbaas. Hij was een grote wreedaard, want hij liet gevangenen of levend villen of op een paal spietsen. Archeologen noemen hem een sadist. Je kunt hem op vele bas-reliëfs ook afgebeeld zien op de leeuwenjacht die hij had ingesteld. Zijn dienaren vingen de leeuwen en sloten ze op in zijn oeverloos grote parken. Dan ging hij op jacht en liet zich afbeelden als de ‘Heer van het heelal” die zelfbewust en in alle koninklijke rust met zijn linkerhad een leeuw tegen hield en even rustig met zijn zwaard in zijn rechterhand de leeuw doodstak. Dat was een typische symboliek, maar niet realistisch!

Assyrië is eeuwen lang een machtig rijk geweest. Een hoogtepunt in dit rijk was zonder twijfel de verovering van Egypte in 664 v. Chr. Assurbanipal liep als de “Heer van het heelal” door de sfinxenallee van Thebe. Hij is vooral bekend geworden door de stichting van zijn enorme bibliotheek in Nineve. Door de 20.000 opgegraven kleitabletten zijn we heel veel te weten gekomen over Babylonië en Assyrië. Deze kleitabletten liggen opgeslagen in het  Brits museum in Londen

Ik heb  tijdtafels van de Assyrische koningen opgenomen, maar ik vind het altijd weer  bijzonder moeilijk om de verschillende koningen chronologisch uit elkaar te houden omdat  we niet alleen met Assyrische koningen, maar ook met de koningen van Israël en Juda te maken hebben.

 

Waarom  ballingschap?

 

De grote vraag is natuurlijk waarom God heeft toegelaten dat Israël zo veel heeft moeten lijden onder de koningen van Assyrië. Ja sterker nog: waarom Hij zo woedend op zijn eigen volk was dat Hij bevrijd had uit Egypte, dat alleen de stam van Juda gespaard is gebleven (II Kon.17:18).Het antwoord vinden we ook in dit vers. Een heel uitvoerig antwoord vinden we in II Kon.17 vanaf vers 7. Israël was de afgoden gaan dienen,het volk had er een gewoonte van gemaakt te offeren aan de stierkalveren van Jerobeam, en op zoveel heuveltoppen hadden ze altaren gebouwd voor heidense goden. Gods woede is gekrenkte liefde.

We kunnen ook de vraag stellen waarom Hij uitgerekend de stam van Juda heeft gespaard, de stamvader van de Joden. Het antwoord op deze vraag is: dat het Gods plan was in het midden van de stam van Juda mens te worden en zijn verlossingsplan te realiseren.

 

 Vervullingsmodel

 

Theologisch  heeft het vervangingsmodel  grote invloed gehad. De kerk zou in de plaats van Israël zijn gekomen. Ik denk dat dit niet juist is. Op grond van heel de Schrift zullen we moeten uitgaan van het vervullingsmodel. Al de beloften aan Israël hebben uiteindelijk hun vervulling gevonden in de grote Zoon van Israël: Jezus Christus.