- Gebeden
- Gedachten
- Gedrag van de mens
- Geest van God
- Geestesgaven
- Geestesziekte en geloof
- Gehandicapten
- Geloven als christen
- Geloven als kennen
- Gelukkig zijn
- Genieten moet
- Gerechtigheid
- Geref Gem.Leer
- Geref. Gemeenten
- Geref.Gem.Ontstaan
- Getallen
- Gnostiek
- Gnostiek en Jezus
- God (in one-liners)
- God bewijzen
- God spreekt (one-liners)
- God van filosofen
- God van Pascal
- Gods gezicht
- Godsbewijzen
- Godsdiensten
- Godsdienstgesprek
- Godslastering of blasfemie
- Godsnaam
- Godsverduistering
- Goede Vrijdag
- Golgota
- Grieks
- Grieks bewustzijn
God van profeten en apostelen
In welke God geloven wij?
In de god der filosofen of in de God van profeten en apostelen?
Wie is de god van de filosofen? Dat is de god van Aristoteles, van Descartes en anderen
Zij willen door hun denkvermogen aantonen wie god is
Als God het Hoogste Zijn is wordt de mens een nietig wezen.
Als God de Zijnde is, zijn wij mensen niet-zijnden.
Je krijgt dan een concurrentieverhouding.
God is niet het Opperwezen
God is ook niet het Opperwezen van onze moderne panthea
Het Pantheon in Rome was een tempel van verschillende goden
De filosofen waren op zoek naar eeuwige waarheden
Verlichting
God werd beschouwd als de Grond van het zijnde, de Oorsprong van alle dingen.
Dit verschijnsel komen we vooral tegen in de periode van de Verlichting in de 18eeeuw.
Die stroming was een restauratie van het oude ideaal van het Griekse denken
Alle kennis meende men te kunnen vinden door de menselijke rede (ratio)
De natuurlijke theologie ging pogingen ging toen om het bestaan van God te bewijzen.
Daarvoor had ze immers het machtige instrument van de rede, de ratio.
Ook in de Verlichting wist men al bij voorbaat wie God was.
Geliefd was de term Opperwezen. Er waren twee soorten godsbewijzen.
Het eerste :Er moest toch een eerste oorzaak zijn?
Het tweede: Alles heeft een hoger doel. Kijk eens hoe doelmatig alles in elkaar zit.
Men wilde het bestaan van God bewijzen vanuit de natuur.
De natuur is echter verrukkelijk én verschrikkelijk
Er is een natuur die draagt en er is een natuur die dreigt
In de Verlichting sprak men graag van de milde Voorzienigheid.
Men ging God identificeren met de natuur
Dan krijg je ook een god met twee aangezichten. En dat is een afgod.
God, deugd en onsterfelijkheid
In de Verlichting ging het om God, deugd en onsterfelijkheid.
Er werd in de Verlichting een direct verband gelegd tussen een deugdzaam leven en geluk,
Wie goed doet, goed ontmoet, indien niet in het hiernumaals, dan toch wel in het hiernamaals
Zo legde men in de Verlichting ook de Bergrede uit:
Het zou een moreel programma zijn
Zaligsprekingen
In de Bergrede van Jezus gaat het niet om een moreel programma, maar om zaligsprekingen
Het gaat daarin om beloftewoorden die direct in vervulling gaan. Niet om beloning
De levende God van de bijbel is zo heel anders!!!
De Eeuwige openbaart zich in een braamstruik
Hij vereenzelvigt zich met een ontheemd volk
Hij verschijnt op aarde in een timmermanszoon.
Het geloof in een Opperwezen kreeg een behoorlijke deuk
Het geloof in een milde Voorzienigheid bleek niet houdbaar
De levende God is zo totaal anders!