Holisme

Totaliteitsbeleving 

Het holisme of heelheidsdenken is een bepaalde vorm van totaliteitsbeleving.

In de totaliteitsbeleving ervaart de mens op een intense wijze een innige verbondenheid met de werkelijkheid van al het bestaande.

De mens voelt zich als een druppel opgenomen in de oneindigheid van de oceaan.

Heelheidsdenken

Het heelheidsdenken is een le

vensbeschouwing waarbij alles met alles samenhangt. Het goddelijke, de natuur, de planten, de dieren en de mensen zijn opgenomen in één groot, harmonieus geheeld. Alles is in wezen één.

Je kunt daarom zelfs met bomen een gesprek voeren zoals Irene van Lippe-Biesterveld in Dialoog met de natuur beschrijft.

Er is niets dat een afzonderlijk bestaan kan leiden omdat alles met alles heeft te maken.

Er is in deze visie aan de ene kant veel dat ons aanspreekt, zoals de vrede met alle mensen, de heelheid van de schepping, de samenhang in de wereld van flora en fauna, het zoeken naar helende krachten in deze doodzieke wereld die verscheurd wordt door conflicten.

Het zijn zaken die ons blijven boeien.

Grens uitgewist

Maar in dit heelheidsdenken wordt de grens tussen Schepper en schepsel helemaal uitgewist.

God is in dit denken niet meer de Gans andere, de eeuwige en heilige God die onderscheiden is van de sterfelijke mens.

En de mens is geen aangesprokene meer die ter verantwoording kan geroepen worden.

God is in dit denken geen 'Gij' meer. Iemand tegenover mij, maar Hij is in ieder mens aanwezig als een goddelijke vonk

God is geen God meer die ons van buitenaf aanspreekt, maar die in de mens zelf ontdekt en gevonden moet worden.

Scheidingsdenken? 

De bijbelse gedachte dat de mens zich als schepsel voor God moet verantwoorden en dat hij niet samenvalt met het goddelijke, wordt in New Agekringen heel misprijzend 'scheidingsdenken' genoemd.

Men zou zich niet als een 'kleine zelfstandige' mogen vestigen.

Het zou niet goed zijn een onderscheid te maken tussen het goddelijke en het menselijke. In deze visie bepaalt de mens echter zelf wat de waarden en normen zijn. Men doet dan net of wat zich meldt als religieuze ervaringen in de hedendaagse cultuur in feite een nieuwe openbaring van God is

Kenmerkend  voor dit heelheidsdenken is dat men niet afhankelijk wil zijn van bronnen van buitenaf.

Uit eerste hand wil men informatie krijgen over de wereld van de onzichtbare dingen.

Heelheidsdenkers willen niet afhankelijk zijn van profeten, apostelen, oog en oorgetuigen ook niet van Jezus' s woorden.

Zingevende mens norm 

Alle nadruk wordt in dit heelheidsdenken gelegd op de ervarende en zingevende mens in de eenheidsbeleving met de kosmos.

Er is ook geen ruimte voor de breuk en de gebrokenheid van deze wereld, voor zonde en vergeving.

Daarom is dit heelheidsdenken ook een vrucht van de Verlichting waarin de autonome mens in het middelpunt wordt geplaatst.