Hellenisme

Orakel van Delfi

Partenon op de Akropolis

De agora

De agora grensde aan de Areopagus en de Areopagus lag tegen de Akropolis aan

Grieks

Grieks is de taal van het Nieuwe Testament.

Niet het zuivere, echte, klassieke’, Attische Grieks zoals dit gesproken werd op de Areopagus, maar het koinè-Grieks, het hellenistische Grieks.

Als de apostolische prediking over Jezus hellenistische trekken vertoont (en dat is het geval), en als het kerkelijke spreken over Christus en God mede door de Griekse filosofie is beïnvloed (en ook dat is het geval, dan is dat op zichzelf nog geen reden om hier afstand van te nemen, want het Woord is vlees geworden, heeft de gestalte van het Joodse en Griekse denken aangenomen.

Het is onzin om te zeggen, dat uitsluitend het joodse denken normatief is!!

Vroeger dacht men dat dit koinè-Grieks vulgair, plat Grieks was, matrozentaal zogezegd.

Dat wierp ook een schaduw op het Nieuwe Testament.

Nu is gebleken dat het een beschaafde omgangstaal was.

Geen kunsttaal, maar een levende taal waarin joods-christelijke schrijvers zich vloeiend konden uitdrukken.

Grieks was de tweede taal van Palestina.

Aan het hof en door tal van schriftgeleerden werd Grieks gesproken.

Het Grieks was in Palestina gekomen door de veroveringstochten van Alexander de Grote in de 4e eeuw voor Chr.

Hij stichtte een wereldrijk en er ontstond een wereldtaal, zoals nu het Amerikaans een wereldtaal is.

Het was de tijd van het Hellenisme(Grieks vermengd met oosterse invloeden)

Merkwaardig is, dat in dit Hellenistische tijdperk steden als Alexandrië; en Antiochië toonaangevender en belangrijker waren dan Athene.

Nog merkwaardiger is dat dit koinè-Grieks maar één literatuursoort heeft gebloeid, namelijk de Joods-christelijke.

Voor de echte Grieken was het koinè-Grieks dan ook niet de welluidende taal als van een retor.

Paulus geeft dat volmondig toe: ‘Ook ben ik niet met schittering van woorden of wijsheid u het getuigenis Gods komen brengen.(1 Kor. 2 :1,4)