Syrie Vandaag

Syrië vandaag 

 Syrie is een speellbal geweest van allerlei volken.Hier zien we de beroemde brug die in 1912 is gebouwd in Syrie voor een spoorlijn die Berlijn met Bagdad moest verbinden.Syrie was toeneen Turkse provincie en Duitsland en Turkije sloten een verbond om de twee hoofdstedne met elkaar te verbinden. Engeland keek bezorgd toe.

Damascus vandaag

Palmyra ruines van een beroemde woestijnstad Hier kwamen de karavanen uit  Mesopotamie langs

Begin december 2011 heeft Willem Bouwman een boeiende en heldere  serie artikelen geschreven in het Nederlands Dagblad over Syrië. Uit zijn laatste bijdrage van 6 december 2011 heb ik hieronder dankbaar geput. Het christendom is in Syrië ook grotendeels ontstaan.

Bijbelse Syrië

Het Turkse Antakya     was in de tijd van Jezus Antiochie. Vanuit deze plaats werden de apostelen uitgezonden. Hier werden  volgelingen van Jezus voor het eerst christenen genoemd Het is erg lastig Syrische plaatsen over een land te verdelen, o mdat kenmerkende Syrische plaatsen nu in Turkije liggen

De Orontes is nu gekanaliseerd. Het paleis van Quirinius lag op een eiland midden in de rivier. Nu is er een busstation. Dat station ligt op een plein dat de naam draagt 'het eiland'

Hamat ligt ook aan de Orontes en wordt genoemd in Amos 6:2. Amos noemt Hamat een grote stad.

Het Bijbelse Syrië heb ik afzonderlijk ter sprake gebracht  onder Syrië/ Oude Testament en Syrië/Nieuwe Testament. Het was immers in het Syrische Antiochië dat de volgelingen van Jezus voor het eerst christenen genoemd werden. Het was in het Syrische Antiochië dat de apostelen hun zendingsreizen zijn begonnen en het was in het Syrische Antiochië dat Quirinius het bewind over Syrië voerde toen Jezus werd geboren. Antiochië heet nu Antakya en is een Turkse stad, maar je kunt aan de huizen nog duidelijk zien dat het van 1920 -1965  een Frans mandaatgebied is geweest.

Syrië is vandaag een heksenketel van groepen, stammen en godsdiensten en helaas ook van strijd en geweld. Er is heel weinig nationaal besef. De oorzaak van het ontbreken van een eigen Syrische identiteit ligt vooral in het feit dat de Syriër allereerst een ‘groepsmens’ is en dan pas vaderlander. Nationale trots zoals de Duitser en de Fransman die kent, kent de Syriër niet. Zijn loyaliteit ligt bij de  familie en de stam.

In 1920 Turks

Vóór het jaar 1920 maakt het land deel uit het het Turkse rijk. Maar ook toen was vaderlandsliefde een vreemd begrip voor de Syriër. Al meer dan veertig jaar wordt Syrië geregeerd door een dictator. In 1982 werd een opstand van radicale islamieten, de Moslim Broederschap, met zoveel geweld neergeslagen dat er meer dan twintigduizend doden vielen. Ook de Koerden worden onderdrukt. Er mogen geen boeken in het Koerdisch worden gedrukt en winkels en bedrijven mogen geen Koerdische namen dragen.

Prehistorie

In de prehistorie was Syrië en deel van de ‘vruchtbare halve maan’, het gebied van de Perzische Golf tot de bovenloop van de Eufraat en de Tigris. Talrijke stammen kwamen in de loop der eeuwen naar Syrië, zoals Koerden, Arabieren en Turken. Die bleven er wonen met behoud van hun stamverband. Ook religieuze minderheden bleven bestaan doordat de islam betrekkelijk verdraagzaam is jegens joden en christenen. Het ontbreken van een sterke staat en goede verbindingen, belemmerden in sterke mate een nationale eenheid.

Invloed Fransen

De verdeeldheid in Syrië is bevorderd door de Fransen. Hoe zo Fransen? Wel,  zij voerden sinds 1920 het mandaat over Syrië en zij regeerden volgens het principe ‘verdeel en  heers’’. Zij bevoordeelden een religieuze minderheid, de Alawieten. Waartoe ook de familie van de president behoort.

Alawieten

De Alawieten beschouwen zich zelf als islamieten, maar volgens soennitische moslims, die in Syrië de meerderheid vormen, zijn ze dat niet. Er zijn ook groepen die de nationale eenheid benadrukken, zoals de nationalistische Ba’ath-partij en het leger. Toen de Ba’ath-partij en het leger in de jaren zestig aan de macht kwamen, zat de president  op rozen. Ook in de bovenlaag van het bestuur en het leger treft men veel Alawieten  aan.  Vroeger woonden in Syrië ook veel Joden. Maar toen in 1948 de staat Israël werd gesticht, werden zij gewantrouwd. In 1992 kregen zij toestemming om naar Israël te verhuizen.