Seleucie Haven van het Syrische Antiochie

Seleucië

Deze dan, door de Heilige Geest uitgezonden, trokken naar Seleucië (Hand. 13:4)

Dit is er nog over van het havenhoofd van Seleucië

Seleucië[1] aan de monding van de Orontes was een stad met dezelfde betekenis als Antwerpen of Rotterdam. Het was de aanvoerhaven voor heel  Syrië. Nu is het er doodstil.  Je hoort alleen nog maar het ruisen van de zee.

Tunnel van Vespasianus  was een poging  het dichtslibben van de haven te voorkomen.

Deze schitterende kloof hebben wij helemaal uitgelopen totdat wij eindelijk kwamen bij de uitgang van de tunnel.

Gedenksteen van keizer Vespasianus die de tunnel liet graven met behulp van duizenden joden die gevangen genomen waren bij de inname van Jeruzalem door Titus.Zie je dat voor de naam Vespasianus het woordje 'divus' = goddelijke is gezet?

=======================================

In de jaren dertig was dit gebied zo moerassig, dat je er alleen te paard kon komen. Nu is het gemakkelijk te bereiken. 

 We namen de minibus uit Antakya (vroeger Antiochië) naar Salmandag en van daar bracht een dolmus ons naar het plaatsje Cevlic, waar nog enige resten van de stadsmuren en de kaden te vinden zijn. Het is aangrijpend om te constateren dat er van die grote havenstad niets meer is gebleven.

Tegen het dichtslibben van de haven

De zendingsreizen van de apostel Paulus beginnen in het Syrische Antiochië, het huidige Turkse Antakya, dat vroeger tot Syrie behoorde. Van daaruit trokken zij naar Seleucië, de haven van Antiochië.  [2]

Deze haven was in de tijd van Paulus niet meer per schip te bereiken. omdat de verzanding  toen al  was begonnen. Het dichtslibben  haven en de vele aardbevingen in Anatolië zijn de twee belangrijkste oorzaken geweest van het verval van de grote steden.

 De keizers Vespasianus(69) en Titus (79-81) hebben nog geprobeerd de verzanding in Seleucië te voorkomen door het bouwen van een 1. 3 km lange tunnel. Deze bestaat nog steeds en is zonder twijfel de meeste indrukwekkende ruïne van Seleucië.

 Als je bij Cevlik de kolossale, op een canyon lijkende rotsspleet binnenloopt, kom je deze tunnel na ongeveer een kilometer tegen.

Je kunt hem wel een eindje inlopen, maar het wordt al gauw pikdonker.

Aan de bouw van deze tunnel hebben duizenden joden als dwangarbeiders moeten meewerken. Onder hen  waren vele joden die na de val van Jeruzalem gevangen genomen waren. Jeruzalem was namelijk  verwoest in het jaar 70 en een jaar eerder was Vespasianus aan de macht gekomen Ontroerd denk je nu aan de joden, die de tempel in vlammen hebben zien opgaan, en daarna als slaven hier te werk gesteld werden.

 De bedoeling van dit gigantische karwei was het water van een bergstroom af te voeren en een totale verzending van de haven te voorkomen. Het heeft niet geholpen.

De christelijke gemeente

Ook in de tijd van Paulus was de Orontes niet meer bevaarbaar. Paulus, Barnabas en Marcus zijn daarom te voet naar Seleucë vertrokken.

Het was een afstand van 28 km. De gemeenteleden die in Hand.  13:1 genoemd worden zullen zich wel verzameld hebben in de christelijke wijk Epifania waar in de Singonstraat  de oudste christelijke kerk zich bevond.

De plattegrond  van het oude Antiochië is bekend geworden. De weg naar Seleucië  liep via het paleis der Seleuciden, dat toen nog op een eiland in de Orontes lag.

 Daar was ook een brug over de Orontes en begon de weg  naar Seleucië. 

 Het was nog maar enkele tientallen jaren geleden dat Quirinius vanaf dit paleis het bewind over Syrië voerde[3]. Cevlik is nog steeds een gehucht, maar de laatste jaren zijn er enkele  pensions gebouwd. Als je bij de resten van de kade staat en je ziet vóór je de turkoise zee, denk je: hier is het grote avontuur begonnen!

Hier zijn Paulus, Barnabas en Johannes Marcus scheep gegaan voor hun eerste zendingsreis!

Door de Heilige Geest uitgezonden

Frappant is wat we lezen in Hand.  13:4. Dezen dan door de Heilige Geest uitgezonden, trokken naar Seleucië.

Hoe weet Lucas dat het de Geest was die hen  uitzond? Hij is er toch zelf niet bij geweest? Lucas heeft zich toch pas later bij  Paulus aangesloten, want de "wij-vorm" treffen we pas aan in Hand. 16:11.

We moeten het  zo zien. Lucas was hoogst waarschijnlijk afkomstig uit Antiochië en kende alle broeders die in Hand. 13:1 genoemd worden.  Die hebben het allemaal ervaren dat de Geest hen bezielde en leidde. En bovendien was Lucas de beste vriend van Paulus. 

Hij begeleidde Paulus op het grootste deel van zijn zendingsreizen en de apostel zal er met hem op die vele tochten vaak over verteld hebben, dat zij die uitzending zo hebben ervaren.

 Lucas heeft trouwens ook het woord van Jezus doorgegeven, dat hij sprak na zijn verrijzenis:Jullie zullen kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over jullie komt en jullie zullen mijn getuigen zijn in Jeruzalem, en in geheel  Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde. [4]

Hier lag vroeger Seleucië, de haven van Antiochië. Hier begon de eerste zendingsreis

• [1] De naam Seleucië is afkomstig van een generaal die Alexander de Grote begeleidde op zijn Aziatische expeditie. Hij was de stichter van de dynastie der Seleuciden die over Syrië regeerde van 312  vóór Chr. tot 64  vóór Chr.  toen Syrië een Romeinse provincie werd.
• [2] Hand.  13:1 en 2,
• [3] Lucas 2
• [4] Hand.  1:6