Sinai Katarinaklooster

Opmerking vooraf. We zullen de berg Sinai moeten zoeken in Saoudi Arabie.In het vroegere Midian en hij zal samenvallen met de berg Horeb. Maar sinds Helena is de lokatie niet meer te veranderen.De Joden zouden een wijziging naar Saoudi Arbie nooit accepteren.Ook de christenen zijn nu eenmaal gewend de Sinai bij het Kasdtharinaklloster te zoeken

Doornstruik bij het klooster

Exodus 3:2 Daar verscheen de engel van de HEER aan Mozes in een vuurvlam die uit de doornstruik opvlamde. Mozes zag dat de struik in brand stond en toch niet door het vuur werd verteerd.

======================================

De doornstruik is een verachte plant. Het is een beeld van de toestand waarin het volk Israel verkeert. Het volk is veracht, onvruchtbaar en moet ook zwaar lijden. Maar toch gaat Israel niet te gronde, omdat de HEER zich daarin openbaart. De doornstruik blijft bestaan.

Bidsprinkhaan

Deze sprinkhaan wordt zo genoemd omdat hij met gevouwen handen schijnt te bidden.

Codex Sinaiticus

De Codex Sinaïticus, die uit de vierde eeuw dateert, bevat de Griekse tekst van het hele Nieuwe Testament.

Er is nog een andere Codex, de Codes Vaticanus. Deze bevat het Nieuwe Testament tot aan Hebr. 9:6.

Deze twee codex-manuscripten waren de voornaamste bronnen voor de Griekse tekst van het Nieuwe Testament.

Hoe is nu de tekst van het Nieuwe Testament ontstaan? Wel dat zit zo.

Oorspronkelijk zijn de boeken van het Nieuwe Testament geschreven op rollen van perkament of papyrus.

Maar vanaf de tweede eeuw begonnen de christenen een boekvorm te gebruiken die we nu nog hebben. Dat is de zogenoemde codex.

Zo’n codex was veel gemakkelijker te hanteren dan een rol. De oorspronkelijke rollen hebben we niet meer(de zogenoemde autografa).

De tekst is ons overgeleverd in handschriften. Woord voor woord van de oorspronkelijke tekst (op de oorspronkelijke rollen) moest worden overgeschreven.

En dat is vele, vele malen gebeurd. Daarom beschikken we nu over vele duizenden handschriften die meestal een gedeelte van het Nieuwe Testament bevatten.

Met de tekst van de Codex Sinaïticus beschikken we nu dus over de hele tekst van het Nieuwe Testament en kunnen we die tekst gaan vergelijken met andere handschriften.

Zodoende kunnen we nu over een tekst beschikken die heel precies weergeeft wat de oorspronkelijke auteurs hebben geschreven.

Uiterst zorgvuldig

Het werk aan de Codex Sinaiticus is een voorbeeld van de zorg die voortdurend aan de bijbel is besteed totdat de uitvinding van de boekdrukkunst het mogelijk mogelijk maakte gemakkelijk en snel een standaardtekst te doen verschijnen.

Zelfs aan de grootste werken van de Griekse filosofen is nooit zoveel zorg besteed als aan de Bijbel - en dat al vanaf het alllereerste begin.

Sinaiticus

In het Catharinaklooster bij de Sinaï is in 1859 een ontdekking gedaan die de wereld van de Bijbelwetenschap voorgoed zou veranderen.

Dr. F.C von Tischendorf had daar een codex uit de vierde eeuw ontdekt die later de Sinaïticus genoemd zou worden. Dat was een geweldige ontdekking, want het complete Nieuwe Testament was daarin bewaard gebleven. Bovendien ook delen van het Oude Testament. Tischendorf was toen al 15 jaar op zoek naar Bijbelmanuscripten. Hij had er inmiddels vele gevonden. Meestal verre van intact, maar deze codex was het absolute hoogtepunt van al zijn zoektochten. Nog steeds wordt dit handschrift op vele universiteiten gebruikt. De tekst van dit handschrift was van groot gewicht bij het vaststellen van de authentieke tekst van het Nieuwe Testament.

De dames Smith ontdekten een halve eeuw later een Bijbelmanuscript dat nog veel ouder was. Het was een Syrische vertaling van de vier evangeliën. Deze dateerde uit het einde van de tweede eeuw. Daarmee waren de dames Smith dicht bij de bron van het christendom gekomen. Ook dit manuscript was van groot belang bij het vaststellen van authentieke tekst van het Nieuwe Testament.

Interessant is het boek van Janet Soskice “De tweeling van de Sinaï”, dat veel informatie geeft. Uitg. Atlas Amsterdam. 2010