Silo

Silo is een belangrijke plaats in het Oude Testament. Het ligt in een heuvelachtig gebied in het midden van Israël.

Voor het eerst horen we de naam Silo in de Bijbel in de   toespraak van aartsvader Jakob.

Jakob ligt op zijn sterfbed. Hij geeft nu al zijn zonen een zegenbede mee. Gen. 49 : 10 “ De scepter zal van Juda niet wijken  noch  de heersersstaf tussen zijn voeten, totdat Silo komt. Hem zullen de volken gehoorzaam zijn.  Zo staat het in de vertaling van het NBG. In de NBV -vertaling is het woord Silo weggevallen. Misschien is dit terecht. We lezen nu: totdat hij komt die er recht op heeft” Inderdaad vertalen sommigen het woord ‘Silo’ met ‘rechthebbende’. Toch bevredigt deze vertaling niet. Vast staat dat  het een naam is voor de Messias, de Verlosser. Onder Jakobs zonen ontvangt Juda de belofte, dat uit hem de Messias geboren zal worden.

 Tabernakel, dat is de tent der samenkomst. Woonplaats van God onder het Oude Testament. Aanschouwelijk onderwijs. Accomodatie. God past zich aan aan wat mensen kunnen begrijpen.Johannes schrijft; Het Woord van God is vlees geworden en heeft onder ons 'getabernakeld', wat meestal vertaald wordt door "gewoond" . De tabernakel was dus de residentie van God.

God woont op de plek waar verzoening is voor de zonden van het volk. Hij woont in de ark van het Verbond  met het verzoendeksel en de twee heilige engelen, de cherubs die zijn heiligheid symboliseren. De ark bezat ringen voor de draagstokken, zodat hij ver voerd kon worden. Symbool van de God van Israel die altijd meetrok met het volk.

Tabernakel

 Silo is ook de naam van een plaats. Als het volk Israël in Kanaän aankomt wordt de tabernakel eerst in Silo opgericht (Joz. 18:1).Daar vindt de tent der samenkomst een plaats en wordt ook het volk bij elkaar geroepen.

Huis des Heren 

 In Silo was de tabernakel het huis van de Heer. Voor ons is het  gebouw waar de gemeente samenkomt huis van de HEER. Zo was het niet in de tijd van David die Ps 27 heeft gedicht. U denkt misschien: het huis van de HEER was voor David de tempel te Jeruzalem. Nee, dat was niet de tempel. Zijn zoon Salomo zou pas de tempel bouwen. Het huis van de HEER was in de tijd van David de tabernakel, die tent der ontmoeting genoemd wordt. Daar bevond zich de ark met het verzoendeksel. Daar wilde God wonen.

 Wonen

Denkend aan de tabernakel zingt David diep in zijn hart ‘In het heiligdom heb ik u aanschouwd, ziende uw sterkte en uw heerlijkheid.”(Ps 63). In psalm 27 bidt David zelfs of hij  het voorrecht mag genieten dat uitsluitend aan de priesters was toebedeeld:  wonen in het huis des Heren. Dat huis van de Heer stond in Silo 

Oogstfeest in Silo 

In psalm 27 lezen we:Eén ding heb ik van de HERE gevraagd, dit zoek ik: te verblijven in het huis des HEREN, al de dagen van mijn leven. Rond 1050 v.Chr. werd de plek Silo verwoest door brand. Dat hebben archeologen geconstateerd. Dit kan het werk van de Filistijnen zijn geweest na de slag bij Eben-Haëzer. In Silo was de tabernakel of ontmoetingstent opgericht. Silo bleef het belangrijkste heiligdom van de Israëlieten in de tijd van de Rechters (Recht. 18:31). Elk jaar was er een groot oogstfeest in Silo. Dit oogstfeest in Silo heeft zich waarschijnlijk ontwikkeld tot een jaarlijkse pelgrimage, waar Samuëls ouders aan deelnamen (1 Sam.1:3).

 Later vast gebouw

Brandofferaltaar

Tafel der toonbroden

In de tijd van Eli en zijn zonen was de tent der samenkomst van Jozua vervangen door een vast gebouw. Dit gebouw werd ook een tempel genoemd en je zou kunnen denken dat het deze tempel geweest is, die door David werd bezocht en waarvan hij zong :Ik zal met vreugd in het huis de HEEREN gaan. Toch geloof ik dat niet, want rond 1050 werd Silo verwoest door brand. De ark werd gespaard, want die werd opgeslagen in Kirjat-Jearim en jaren later met een groot feest door David naar Jeruzalem gebracht. Toen was de tabernakel al spoorloos verdwenen en vermoedelijk werd in Nob een noodgebouw gezet ter vervanging.  

Nob

 Nog tijdens het leven van David neemt de plaats Nob de functie van nationaal heiligdom van Silo over. Daar stond  de Tent der ontmoeting. Als we in 2 Sam. 7: 18-29 lezen dat David naar binnen ging en zich neerzette voor het aangezicht de HEREN, dan moeten we denken aan die Tent in Nob. Als David  verschijnt voor het aangezicht des HEREN, dan moeten we denken  dat hij is gaan zitten naast de Ark van het Verbond. Gaan zitten? Maar dat is toch ongebruikelijk? Dat is inderdaad voor een Israëliet geen gewone gebedshouding .De Israëliet pleegt bij zijn gebed te knielen of rechtop te staan de handen  naar boven te heffen en de handpalmen uit te spreiden.(vergelijk 1 Tim. 2:8).David breekt met deze traditie en neemt een zittende houding aan. Daarmee betuigt David dat hij na de boodschap van Natan niets meer begeert .Er is alleen maar ruimte voor dankzegging. Het ontroerende gebed van David kunt u vinden in 2 Sam. 7 en vindt plaats naast de Ark van het Verbond, want op die plek woonde God, zo concreet.  

Na Silo wordt het Nob 

Nob lag even ten noorden van Jeruzalem dat toen nog Jebus heette. Op de plek waar Nob gelegen heeft, kun je vandaag als toerist heel goed Jeruzalem zien liggen. Nob is nu al Jeruzalem- Noord.  Na de verwoesting van Silo werd Nob het centrale heiligdom en daar woonde ook de hogepriester. Toen David moest vluchten voor Saul zocht hij zijn toevlucht bij deze hogepriester in de priesterstad Nob.(1Sam. 21).Daar overhandigde de hogepriester hem het zwaard van Goliat, maar deelde hij ook de toonbroden van de tafel der toonbroden uit aan hem en zijn hongerende manschappen .Dat mocht helemaal niet. Dat was verboden. Maar Jezus keurt het goed (Luc.2:25). Dat gebeurde toen de leerlingen op de sabbat  lopend door de korenvelden aren gingen plukken. Ze wreven ze stuk met hun handen en aten die op. Maar de Farizeeën namen de leerlingen dat hoogst kwalijk. Jezus zegt echter tot de Farizeeën: Hebben jullie dan niet gelezen wat David gedaan heeft in Nob? De sabbat is gemaakt om de mens en niet de mens om de sabbat.

 Tempel van Salomo 

Het  beroemdste heiligdom in Israël was de tempel die Salomo liet bouwen. Dat gebouw  was bij uitstek het Huis des HEREN. Salomo had Fenicische  deskundigen opgedragen deze tempel te bouwen. Het toont wel  aan hoe zeer de monarchie in Israël de Kanaänitische cultuur en de Kanaänitische religie heeft gestimuleerd. Een buitenstaander zou de indruk kunnen krijgen dat het een Kanaänitische tempel was. Het viel me trouwens in Egypte ook weer telkens op hoe de indeling van de Egyptische tempels in voorhof, het heilige en het heilige der heiligen veel weg heeft van de tempel van Salomo. Dat hangt natuurlijk  hiermee samen dat de Feniciërs in Egypte en in Israël zowel het cederhout als de ideeën mochten leveren voor de bouw van de tempel. Er waren wel grote verschillen tussen de  Kanaänitische tempels en de tempel van Salomo. In de tempel van Salomo stond in het Heilige der Heiligen geen beeld. Gods heerlijkheid was onzichtbaar. Het andere grote verschil was de aanwezigheid van de ark van het verbond. God is niet alleen onzichtbaar. Hij troont ook  tussen de cherubs,die hun vleugels uitspreiden boven het verzoendeksel (1 Sam. 4:4). Hij woont op de plek der verzoening. De tempel van Salomo werd in 586 v. Chr. verwoest door de legers van Nebukadnezar 

Tempel van Herodes 

Voor Jezus was de tempel die Hero'des heeft laten bouwen voor de Joden, :het huis des HEREN”. Dit is de tempel die Jezus heeft gekend en bezocht. De architectuur van deze tempel had een duidelijk Romeins-Grieks karakter en liet Herodes voorkeur zien voor de Griekse architectuur. Toch bezat ook deze tempel een unieke en eigen aard. Jezus noemde de tempel “het huis van mijn Vader” toen hij zag dat kooplui er een handelsmarkt van gemaakt hadden. 

Tempel in onze tijd 

Jezus heeft van zijn eigen lichaam gezegd:Breekt deze tempel maar af en ik zal hem in drie dagen weer opbouwen (Joh. 2:49) God woonde in het lichaam van Jezus. En na de komst van de Heilige Geest kan Paulus aan de gemeente te Korinte (waar je bijna in elke straat een tempel of tempeltje tegen kwam) schrijven: Wij zelf zijn de tempel van de levende God (2 Kor.6: 16)!    

In de dagen van Saul staat de tabernakel in Nob (1 Sam.21). Als de tempel gebouwd is, krijgt de tabernakel een plekje in een van de vertrekken van de tempel.

In Silo vond de volksvergadering van alle stammen van Israël plaats. Daarbij hoorden ook de stammen Ruben  en Gad bij en de halve stam van Manasse.(Jozua 22:1) Waarom worden die apart genoemd?  Deze stammen woonden in het Over-Jordaanse. Mozes had Oost-Jordaanland aan die stammen toegewezen. Ze moesten wel beloven  de andere stammen te helpen bij de verovering van het land. Ze moesten ook trouw blijven aan de Tora. Wat deden nu de mannen van genoemde stammen? Bij het overtrekken van de Jordaan hadden zij  een altaar van steen gebouwd dat heel sterk leek op het brandofferaltaar in de tabernakel. Maar God had de stammen bevolen dat alleen geofferd mocht worden op de plek waar het heiligdom opgericht zou worden.(Lev.17:8). De andere stammen hadden met elkaar al overlegd om die stammen uit het Over-Jordaanse met geweld tot de orde te roepen. Gelukkig is dit conflict bijgelegd en kwam er geen burgeroorlog van.

Samuels roeping

De jonge Samuel heeft al vanaf zijn vierde jaar in de tabernakel van Silo gewoond. Had hij daar soms een kamertje? Nee, hij sliep in de voorhof van de tabernakel. Hij moest van Eli de priester op de tabernakel passen toen hij volwassen werd. In die tabernakel bevonden zich het brandofferaltaar  en de gouden kandelaar. Die laatste brandde toen God hem riep :”Samuel, Samuel”!

De Filistijnen

Silo komt enige tijd later nog weer ter sprake. Dat gebeurt als de Israëlieten een veldtocht willen beginnen om zich te bevrijden van de Filistijnen. Ze besluiten de ark uit Silo te laten halen en bij het leger te brengen. Als ze de ark in hun midden hebben, zullen ze de Filistijnen zeker kunnen overwinnen. Natuurlijk heeft dat met magie te maken. Maar zo dachten ze toch. U kent het verhaal. Israel verliest en aan Eli wordt dit bericht overgebracht. Hij schrikt zich letterlijk dood. Nooit is de ark meer teruggebracht naar Silo. We weten niet waar die is gebleven. Ik vermoed dat de Filistijnen hem meegenomen hebben. Korte tijd was hij nog in Bet-Semes en in Kirjat-Jearim.