Sanhedrin Jezus

 Sanhedrin:  Jezus

De hogepriester was altijd voorzitter van het Sanhedrin

Er waren Farizese en Saddudese schriftgeleerden Jezus werd rabbi genoemd

Schriftgeleerde

De leden van het Sanhedrin waren erg met zichzelf tevreden.

Ze waren trots op hun afkomst, trots op hun lange vaderlandse geschiedenis, op hun godsdienstigheid, trots op hun leiderschap en vooral trots op hun gezag.

Hun afgunst op Jezus had alles te maken met de invloed die Hij had op het volk.Jezus sprak met gezag.

Hij deed alsof hij het veel beter wist dan de hogepriesters, de schriftgeleerden en overige leden van het Sanhedrin.

Pontius Pilatus kende ook zijn pappenheimers. Hij wist drommels goed dat ze Jezus uit afgunst hadden overgeleverd (Matt. 27:18). Marc.15:10) ‘Uit nijd’ zegt de NBG-vertaling.

Ze zagen groen van jaloersheid dat die rabbi zoveel gezag had onder het volk.

Zo gauw mogelijk moest deze arrogante man daarom van het toneel verdwijnen.

Hij veegde het tempelplein schoon, genas  zieken nota bene op de Sabbat.

Hij beweerde bij hoog en bij laag dat hij gezag had om over bet Godsrijk te leren, zonden te vergeven en de wereld  te oordelen.

Geen wonder dat ze op zekere dag naar Jezus toegaan met de vraag:

Met welke bevoegdheid doet u toch deze dingen? Wie heeft u het recht gegeven zo te handelen (Marc. 11: 28)?

Zij voelden intuïtief dat deze man absoluut gezag had.

Zijn autoriteit was echt. Het enige gezag dat zij hadden was een beroep op het gezag van anderen. Rabbi zus en rabbi zo. Maar deze man veegde de vloer aan met alle rabbi’s.

Bij zijn eerste optreden begon het al. “Jullie hebben gehoord dat er gezegd is, maar…. Ik zeg jullie. Die bouwvakker deed alsof  hij alles van God wist.

Wat een verbeelding!

Het hele Sanhedrin  voelde zich bedreigd.

Die Jezus was ook een gevaar voor het volk.

Een godslasteraar. Hij moest uit de weggeruimd worden.

Romeinse recht

Als het niet kon volgens het Joodse recht dan moest de doodstraf maar voltrokken worden volgens het Romeinse recht. En zo kwam de joodse strafzaak alsnog voor de Romeinse rechter. Zo werd er een officieel proces tegen Jezus aangespannen onder leiding van Pontius Pilatus.

Daaraan voorafgaand is Jezus voor het Sanhedrin verschenen  Alle evangelisten vermelden dit uitvoerig.

Waarom vermeldt Johannes dit dan niet? Johannes vermeldt dit zeker wel want we lezen in Joh.18:24 dat Annas Jezus doorstuurt naar Kajafas. Maar Johannes wil niet in herhaling vallen.

 Hij weet heel goed dat de andere evangelisten enkele tientallen jaren geleden het proces in het Sanhedrin al uitvoerig vermeld hebben. Johannes geeft een uitvoerige aanvulling door te vertellen over de inbreng van de schoonvader van Kajafas in het proces.

Annas, die Johannes persoonlijk heel goed gekend heeft.(Joh. 18:15) Die ‘andere discipel’ was namelijk Johannes zelf. Overigens blijkt Johannes een bijzonder oog te hebben voor allerlei details in zijn beschrijving  van het evangelie.

Het hoogste rechtscollege

Niet kruisigen, wel stenigen

Het Sanhedrin bezat het recht iemand te vonnissen. Maar niet via het vonnis van de kruisiging, want dat was het privilege van de Romeinen. Het executierecht was de Joden door de Romeinen wel gegund.door iemand te stenigen.

Maar waarom heeft het Sanhedrin dan Jezus niet veroordeeld tot de dood door middel van steniging?

Wel dat was niet toegestaan om religieuze redenen. Het was hen niet geoorloofd op een Pascha-feestdag een doodvonnis uit te voeren.

Op Pesach vierden ze namelijk de bevrijding uit Egypte en op die dag was het niet gepast via eigen rechtspraak iemand ter dood te veroordelen.

Op zo’n feestdag mocht dat niet. Maar die Jezus moest toch wel zo gauw mogelijk uit de weg geruimd worden!

 Annas

Waarom vermeldt Johannes zo uitvoerig over Annas?

De hogepriester was altijd de voorzitter van het Sanhedrin. Hij had dus veel invloed, maar hij bekleedde deze functie bij de gratie van de Romeinse overheid. Deze kon hem zelfs afzetten.

Dat is ook gebeurd met Annas. Hij voldeed helemaal niet aan de wensen van de Romeinen en daarom werd in zijn plaats  Kajafas benoemd.

Dat namen de Joden natuurlijk niet. Kajafas was de schoonzoon van Annas. Dat was hij ook tijdens het proces van Jezus onder Pontius Pilatus. Johannes vermeldt dit ook opzettelijk: Kajafas was dat jaar hogepriester (Joh.18:13). Maar waarom brachten de Joodse gerechtsdienaars na de arrestatie van Jezus Hem niet direct naar Kajafas, maar naar zijn schoonvader Annas? 

Johannes zal zich zeker hier niet vergist hebben. Hij is de enige leerling van Jezus die van meetaf het hele proces tegen Jezus in het hogepriesterlijk paleis heeft bijgewoond. Hij was immers een bekende van de hogepriester (Joh.18: 15) die hem toestond het proces bij te wonen. En nu is het opvallend dat niet Kajafas, maar zijn schoonvader Annas Jezus een interview afneemt en Hem ondervraagt over zijn leerlingen en over zijn leer (Joh. 18: 19)

Hoe zit dat nu precies?

Wel, voor de Joden (en voor Johannes) was Annas nog altijd de wettige hogepriester. Ook na zijn gedwongen emeritaat behield hij zijn ambtstitel en de daarbij behorende status als hogepriester. Hij had nog steeds grote invloed, ook op zijn schoonzoon Kajafas.

Omdat de Joden Annas nog steeds beschouwden als de hoogste autoriteit, stuurden ze Jezus eerst naar hem toe. Maar hij velt geen oordeel. Dat mag en kan hij  ook niet doen, maar hij mag Jezus wel ondervragen. En dat doet hij dan ook.

Hij zal benieuwd geweest zijn of Jezus een of andere verzetsgroep vertegenwoordigde. Of hij de leider was van een geheim genootschap.Op de vraag van Annas antwoordt Jezus dat Hij altijd in grote openheid tot een groot publiek heeft gesproken.Zijn boodschap had niets geheimzinnigs (Joh.18:20). Annas ondervroeg Jezus, maar de eigenlijke rechterlijke uitspraak kwam van Kajafas.

Daarover berichten de andere evangelisten uitvoerig. Kijk maar eens bij Marcus;’En zij leidden Jezus weg naar de hogepriester, en al de overpriesters en oudsten en schriftgeleeerden kwamen bijeen.’(Marcus 14:53)  Dat is dus de Hoge Raad of het Sanhedrin.