Synagoge /Tora

Synagoge/Tora

Het feest van de vreugde der wet, de zogenoemde SIMCHAT TORA 

De Tora is verdeeld in 54 delen.

Elke week wordt er in de synagoge één zo’n deel gelezen.

Op deze manier wordt de hele Tora in één jaar gelezen.

Op de dag waarop de Joden het allerlaatste stuk van de Tora lezen is het de gewoonte om meteen door te gaan met het lezen van het boek Genesis.

Simchat Tora

Zij doen dit op Simchat Tora.

Ze dansen en huppelen  op die dag heel uitbundig met de torarollen in de hand in de sjoel omdat zij blij zijn dat ze de Tora opnieuw gaan lezen. 

 Aan het einde  van het Loofhuttenfeest vindt er een grootse feestviering plaats.

De “Simchat Tora” Het feest van de vreugde over de tora.De torarollen worden uit de ark van de synagoge genomen en in een wijde cirkel rond de gebedshal gedragen.

Tegelijk wordt er uitbundig gedanst en gezongen.

Het is één van de vrolijkste dagen van de Joodse kalender.Met dit festijn is de Joodse cyclus van schriftlezingen voltooid.

Men begint de Tora weer vanaf het begin te lezen. Symbolisch wil men hiermee zeggen dat de studie van de tora nooit ophoudt! 

Van rechts naar links

Een boekrol (Sefer-ha-Torah) wordt beschreven en gelezen van rechts naar links.

Een strakke rechte lijn waar de letters beginnen zie je dan ook alleen aan de rechterkant.

Elke torarol moet geschreven zijn op een perkament van een kosjer dier, maar ook met een ganzenveer of een riet met speciale inkt en hij moet in het Iwrit geschreven zijn.

Je mag niet voorlezen uit een boekrol waar fouten in staan.

De Sofèr, de wijze,  heeft er een jaar voor nodig om een boekrol over te schrijven.

De uiteinden van de torarollen zitten om stokken heen, die ‘levensbomen‘genoemd werden. Op de foto kun je deze stokken niet zien

Ark

Elke synagoge heeft een zogenoemde Ark, waarin de wetsrollen worden bewaard.

In een dergelijke ark werd ook in Nazaret de boekrol van de profeet Jesaja bewaard.

Deze rol gaf men aan Jezus. Hij nam hem aan en ging er mee naar de biema.

Dat is een verhoging in het midden van de synagoge.

Meestal stond op zo’n biema een tafel. Vanaf die tafel werd dan de tora gelezen.

Lezen met de jad

Vervolgens werd de Torarol door twee mensen om hoog gehouden en las een ander eruit met behulp van de jad, een zilveren aanwijsstokje met een handje met een uitgestrekte rechtervinger.

Het werkwoord ‘jatten’ heeft een andere betekenis!

De tora is als een bruid of koningin.Net als een koningin draagt een torarol daarom soms een kroon.

 De biema was een platform dat altijd in het midden stond, zodat iedereen de lezer en de prediker goed kon zien en verstaan.