Synagoge/Sjoel

Synagoge te Budapest

De synagoge (de sjoel) wordt gebruikt als

Een plek om te bidden (Bet Tefila- Huis van gebed)

Een plek om te leren (Bet Midrasj-Huis om te leren)

Plek om elkaar te ontmoeten (Bét Knèssèt – Huis van samenkomst)

Om die plek beter te leren kennen, neem ik je graag even mee naar het Rome van Paulus, waar we met vele Joden oplopen naar een van de 13 synagogen van de stad – zie hiervoor bij” Rome van de Joden” op mijn site.

===========================================

Een Sjoel is het tweede huis van de ‘Bené Jisraél’ (kinderen Israëls)

Tweehonderd jaar na de verwoesting van de Eerste Tempel van Jeruzalem door Nebukadnezar werden op talloze plaatsen synagogen gebouwd.

Zo’n synagoge noemen de Joden vandaag een Sjoel.

Daar luisteren ouderen naar het voorlezen uit de Tora en eten kinderen onder andere de hamansoren op Poerim!

Bet-ha-knesset

Het Hebreeuwse woord voor synagoge is ‘bét ha-knesset’.

Bét is een samentrekking van bajit= huis. Bet-ha-knesset betekent dus ‘huis van samenkomen, huis van ontmoeting of vergadering.

Het woord synagoge is een Grieks woord, dat samenhangt met het werkwoord syn-ago, samenbrengen.

Het heeft dus alles te maken met saamhorigheid.

Het woord komt 57 keer voor in het Nieuwe Testament.

Het kan een samenkomst betekenen maar ook een gebouw, waar men samenkomt net als bij het woord ‘kerk’. Jezus was gewoon op de sabbat naar de synagoge te gaan.

Als Hij de mensen onderwees, zat Hij, maar als Hij het evangelie verkondigde ging Hij staan.(Zie ook bij Kafarnaum.) Jezus trad niet alleen op in de synagogen van Galilea, maar ook in die van Judea ((Luc.4: 44).

De synagogen waren vrij toegankelijk.

Buiten Israël waren vele synagogen.Zie Diaspora.

Het hele jaar door werd er uit de Tora gelezen.

Er is één voorbeeld van joodse tempelbouw buiten Jeruzalem.

Op het eiland Elefantine i n het zuiden van Egypte ontdekten onderzoekers een eeuw geleden oude perkamenten brieven van Joden van een Joodse gemeenschap die zich op dit eilandje in de Nijl had gevestigd in de tijd van de profeet Jeremia.

Ze hadden daar een kleine tempel van zandsteen gebouwd en bekleed met goud.

Om hun traditionele feesten te vieren hoefden ze niet naar Jeruzalem te reizen.

Te midden van afgodsbeelden richtten de gelovigen daar hun gebeden tot de God van Abraham.

De Joden bewaakten daar in opdracht van de farao de grens met Soedan en zij verhandelden bovendien ivoor.

Elefantine heet trouwens ook Ivoorstad.

Op de foto zie je een begrafenis op Elefantine. De mensen zijn zojuist uit de bootjes gestapt.