Schijngraven

Je kunt in Egypte veel zogenoemde schijngraven ontdekken.

Een schijngraf moet de indruk wekken dat daar iemand ligt begraven

In werkelijkheid is zo’ graf altijd leeg geweest.

Zo’n schijngraf wordt een Cenotaaf genoemd (kenos= leeg en taphos = graf).

Het is een graf dat sinds de klassieke oudheid werd opgericht ter nagedachtenis van overledenen van wie het stoffelijk overschot elders verkeert of onvindbaar is. Iemand die op zee verdronken was, kreeg bij voorbeeld vaak een schijngraf.

In de tempel van Osiris te Abydos troffen we veel schijngraven aan. Men meende Osiris om de tuin te kunnen leiden Als Osiris zou verrijzen zouden allen die een plaats gekregen hadden in zijn omgeving ook opstaan.

Osiris zou door zijn magische kracht de dode die achter de gesloten deur van het schijngraf zou liggen, mee opwekken.

Niemand heeft gezien hoe Jezus uit het graf is opgestaan.

Maar dat Hij in het graf gelegen hééft en dááruit is opgestaan, dáár over is geen twijfel mogelijk.

Het graf van Jozef van Arimathea was niet altijd leeg.

Het was geen schijngraf zoals er in het Egyptische Abydos veel schijngraven zijn gebouwd om deel te hebben aan de opstanding van Osiris.

Men dacht Osiris om de tuin te kunnen leiden.

Israël mocht niet aan de magische praktijken rond de dood mee doen.

Het volk moest zich ver houden van alles wat met de dood en de cultus van de dood te maken had.

Wie een dode had aangeraakt was zelfs onrein.

Het raadplegen van doden was ook door God streng verboden. Israel moest op God vertrouwen.

Israël hoefde helemaal geen doodsangst te kennen, want de HEER was de trouwe Bondgenoot-God .

Hij ging met jou mee zelfs tot over de grenzen van de dood heen.

Hij maakte zich bekend als JHWH, Jahweh, dat betekent Ik ben er bij. Er zou eeuwen later wel een mens komen die de macht van de dood zou overwinnen.

Nee, niet met allerlei bezweringsformules en magische handelingen, maar door zijn opstanding.

Daarom is het Paasfeest altijd het grootste en meest uitbundige feest der christenheid.