Vrouwen 8b Samaritaanse

Levend water = stromend water, Het is een beeld van de Heilige Geest

Jakobsbron bij het oude Sichem

Voor de jood was een bron met levend water symbool van de dorst naar God:”B ij u Heer, is de levensbron”.Levend water was voor de Joden stromend water.

Dit in tegenstelling tot het ‘dode’ stilstaande water in zelfgemaakte regenbakken dat na verloop van enige tijd drabbig werd en weglekte. In het gesprek is de vrouw heel openhartig. Ze legt tegenover Jezus alle reserves af. Ze zegt wie ze is. Tegenover Jezus is zij volkomen ontspannen en durft ze weer zichzelf te zijn’ Ik weet dat de Messias zal komen en wanneer hij komt zal Hij ons alles vertellen”. Let op dit woordje ‘ons’. Daarmee bedoelt zij het Samaritaanse volk, Het is wel een zeer opmerkelijke uitspraak van een  vrouw die wel de boekrollen van de vijf boeken van Mozes kent, maar niet die van de profeten en de psalmen. Zij gelooft dat het heil dat de Messias zal geven niet beperkt zal zijn tot het Joodse volk.

Het levende water, dat Jezus geven zal, is de heilige Geest (Joh. 7:37)Het lest de dorst naar God en naar het ware leven. Maar bovenal wordt dit bronwater tot een waterbron. Een heilsfontein voor anderen, zoals deze Samaritaanse vrouw. Is het u al opgevallen dat de rollen omgedraaid worden. Nu is het de vrouw die Jezus om water vraagt, om levend water.

Twee vragen

In het gesprek dat Jezus met de vrouw voert, gaat het uiteindelijk om twee vragen; Wat is dat eigenlijk: levend water? En. de tweede vraag is: wat is de juiste plaats van de publieke eredienst:  de tempelberg te Jeruzalem of  de berg Gerizim? De Samaritanen hebben God altijd vereerd op de historische bodem van Sichem,waar vader Abraham zijn eerste altaar had gebouwd in het land Kanaän.(Gen. 12 : 6,7) Voor de Joden was Jeruzalem de heilige plaats voor de Godsontmoeting.

Jezus zelf is de heilige plaats.

“Mevrouw”, zegt Jezus, “in de nabije toekomst zal dit dilemma overwonnen zijn. Noch Gerizim, noch Jeruzalem zal de plaats zijn waar God aanbeden wil worden”. Er zal een nieuwe gemeenschap ontstaan en er zal een nieuwe heilige plaats zijn. Er komt een tijd, en die tijd is nu aangebroken, dat wie de Vader echt aanbidt, Hem aanbidt in Geest en in waarheid (Joh.4:23,24). De Vader openbaart zich in de zoon. Daarom is Jezus de nieuwe heilige plaats. Noch de tempel in Jeruzalem, noch de tempel op de Gerizim, naar Jezus Christus zelf is de echte tempel. Jezus verwijst naar zichzelf als het nieuwe kerkelijke centrum van de nabije toekomst. Hij is het overkoepelend centrum van de nieuwe godsverering. Jezus heeft zelf immers gezegd: Breek deze tempel  maar af en Ik zal hem in drie dagen weer opbouwen(Joh. 2:19) De kern van Jezus woorden  voor zijn vrouwelijke gesprekspartner is dat er een totaal nieuwe  vorm van godsverering is gekomen. De Vader  vereren in Geest en waarheid. In Geest dat is Hem zoeken door de Heilige Geest. In waarheid: dat is God zoeken waar Hij zich openbaart en presenteert namelijk in de persoon van Christus als de nieuwe geestelijke  tempel.

De eerste vrouwelijke getuige

Weet u wat zo heel bijzonder is in dit verhaal? Dat deze vrouw de eerste mens is, die uit Jezus’ mond zal vernemen dat Hij de Messias is. Tot dus ver heeft Jezus dat nog aan niemand verteld. Aan zijn eigen familie niet, aan zijn leerlingen niet  , zelfs niet aan de theoloog Nicodemus.

Vrouwen als getuigen

Ik vind dit frappant en misschien is dit  u nog nooit opgevallen.

De eerste mens die mag vertellen wie Jezus is, is een  vrouw en ook de eerste mens aan wie  Jezus zich na zijn verrijzenis bekend maakt is  een vrouw:Maria Magdalena. Jezus is de enige in die tijd die de vrouw voor 100 procent aanvaardt als gesprekspartner en gelijkwaardig aan de man.

De Samaritaanse wordt door Jezus aangesteld als de eerste vrouwelijke getuige! Terwijl zij daarvoor naar de religieuze  maatstaven van  Israël daarvoor het minst in aanmerking zou komen. Dat is het mooiste en ontroerendste deel van het gesprek. Als de vrouw zegt dat zij wel gelooft dat de Messias zal komen, reageert Jezus met de woorden”Dat ben ik, die met u spreekt. Dat is de climax van het gesprek.

Evangeliste

De leerlingen vonden het al irritant dat ze in een Samaritaanse stad inkopen moesten doen, maar als zij met proviand terugkomen wordt hun ergernis nog groter. Hun meester is in gesprek met een vrouw. Nauwelijks zijn ze van hun verbazing bekomen, of ze zien van uit Sichar  een grote groep mensen met lange witte gewaden naar hen toekomen. Ze hadden van hun stadsgenote veel over Jezus gehoord. Zij was een echte evangeliste geweest en ze had tot haar stadgenoten gezegd:jullie moeten zelf maar eens komen kijken, En ze ziijn gekomen.