Vuurwerk als lawaai

Rond de jaarwisseling is een felle discussie ontbrand over de vraag of het afsteken van vuurwerk geheel of gedeeltelijk verboden moet worden. Keizer Nero gebruikte levende mensen als vuurwerk voor de feestverlichting van zijn parken in Rome (zje’ Rome van Nero’, maar ook vandaag zijn er vele vuurwerkslachtoffers. Een nationale traditie kun je niet zo maar verbieden’ zegt men. Ieder zou zijn eigen verantwoordelijkheid moeten dragen .Een verbod zou de persoonlijke vrijheid van de burger muilkorven. Maar het gebruik brengt echter ook de veiligheid van niet-gebruikers in gevaar.

Ook al in Bijbelse tijd?

Komt vuurwerk ook al in Bijbelse tijden voor? Ja . Het kwam veel voor bij de volken buiten Israël. Het was vooral een heidens gebruik. Ons huidige vuurwerk is  ook van heidense oorsprong en het gaf ook eeuwen geleden al een heidens lawaai en kabaal.

Magie

Vuurwerk werd  gebruikt als een magisch middel om boze geesten te verjagen. Vuurwerk heeft een religieuze oorsprong. Door het afsteken van vuurwerk meenden de Kanaänieten boze geesten op een afstand d te kunnen houden. Zij geloofden door het vuurwerk en het uitspreken van toverspreuken invloed te kunnen uitoefenen op kwade machten en geesten. Zo meenden ook de magiërs die het geboren Kerstkind in Betlehem bezochten.

Kop van Cobra

Ook in Egypte speelde de magie een dominante rol. Je kunt dit nu nog zien. Op  alle beelden van de farao’s is op het voorhoofd van de farao de kop van een co bra afgebeeld. Men geloofde dat - net zoals de aanblik van de kop van deze vergiftige slang, ook de knallen van vuurwerk vijanden van de farao op een afstand zouden houden! .

Jezus zocht de stilte

Er is geen groter contrast dan de tegenstelling tussen het oorverdovend geknal van afgestoken vuurwerk en een stiltecentrum in een modern ziekenhuis. Of om het Bijbels te zeggen: tussen de stilte die Jezus zocht in de bergen van Galilea en het geknal van het vuurwerk van  de schreeuwende Baälpriesters in de rij van Elia. Jezus zocht de stilte en de eenzaamheid voor een intiem gesprek met zijn hemelse Vader. De lawaaiproductie van het huidige vuurwerk is oorverdovend en maakt de mens niet toegankelijker voor de stem van God die vooral  in de stilte gehoord wordt. Stilte wordt schaars. Stilte is de belangrijkste weg waarlangs God tot ons komt God openbaart zich in de stilte

Vuurwerk in de tuinen van keizer Nero.

 Het volk verspreidt zich en vult – door nieuwsgierigheid gedreven – de tuinen van Nero, die alleen voor deze dag voor het plebs geopend zijn. Ondertussen is het gaan schemeren.

De avond valt.

Aan weerszijden van de lange, brede lanen die tot aan de Tiber reiken, zijn honderden ijzeren palen opgericht, waaraan menselijke lichamen zijn vastgebonden.

 Ze zijn gewikkeld  in doeken die gedrenkt zijn in hars en zwavel. Terwijl de schemer over het reuachtig grote park neerdaalt,  enkele gieren  al  laag  overvliegen, waait een koele wind van de Tiber langs de bleke, asgrauwe gezichten van de slachtoffers.

Onze vader

 Soms neemt een hele rij het “Onze Vader” op de lippen, dat weer door een andere rij als bij estafette wordt overgenomen.

Nu is het zo goed als donker.

Huiveringwekkend  klinkt het krassen van de raven.

Plotseling schrikken de duizenden op. Een blauwe steekvlam schiet omhoog.

Binnen enkele seconden kronkelen langs alle palen de vlammen  als  slangen omhoog, die kreten van pijn ontwringen aan de menselijke fakkels, die als feestverlichting moeten dienen ter ere van de grote Spelen die spoedig in het Circus zullen beginnen.

 De reuk van brandend vlees vervult de zoele avondlucht. Onmiddellijk werpen enkele gitzwarte slaven uit Ethiopië handenvol aloëbladeren in de wierookvaten, die tussen de ijzeren palen zijn geplaatst.

 Muzikanten, vermomd als faunen beginnen te spelen opdat het gejammer van de brandende slachtoffers de keizer niet zal horen.

Saters, kleine, grappige figuren met hun puntige baardjes, korte staart en bokspoten, springen om de faunen heen en  dansen op hun muziek.

 Wagenrennen beginnen!

Terwijl zij nog musiceren, openen zich de poorten van het Circus. Onmiddellijk beginnen de wagenrennen. De eerste wagen is van de keizer zelf. Het is een  vierspan dat met goud en zilver is opgetuigd. Het volk is enthousiast.

 Nieuwe vierspannen wervelen langs de tribunes, waar boven donkere, blauwachtige rookwolken vanuit Nero’s tuinen drijven.

Horizontaal  hangen de wagenmenners in de bochten buiten de wagens.

De paarden hebben hun neusvleugels wijd open gesperd en hun ogen schieten vuur van angst voor  de flikkerende fakkels aan weerszijden van de renbaan. Ze worden beteugeld door de vaste hand van de menners.

Als Nero de eindpaal bereikt kent de opgewondenheid van het volk geen grenzen meer. De duizenden gillen, joelen en schreeuwen  - Caesar Kurios! Caesar Kurios” De keizer is Heer! De keizer is Heer!

Opnieuw worden versnaperingen uitgedeeld. Slaven werpen  handen vol goudstukken midden in de tierende menigte

Even ten zuiden van Rome, in één van de catacomben aan de Via Appia komt op dat moment een groep christenen bij elkaar. Niemand van de duizenden in het theater hoort hen, als zij bidden:

Heer, ontferm  u over ons!

.