- Vaderhuis /Vaderschap
- Vaderhuis Gods
- Vagevuur
- Vervulling
- Verweggistan
- Verzoeking woestijn
- Via Dolorosa
- Via Dolorosa Latijn
- Vijgenboom
- Vindplaatsen van God
- Voetwassing
- Volbracht Joh 19
- Voorspraak
- Vrouwen 1Jezus team
- Vrouwen 5 Prostituee
- vrouwen 6 Weduwe
- Vrouwen 2 Gastvrouw
- Vrouwen 3 Gelovig
- Vrouwen 4 Dochter Abraham
- Vrouwen 7 Meisje sta op
- Vrouwen 8a Samarit
- Vrouwen 8b Samarit
- Vrouwen 8c Samarit
- Vuurwerk als lawaaiplek
Via Dolorosa
Via Dolorosa
Dit is een foto uit 1890 toen er nog heel weinig toerisme was.
De Via Dolorosa die sinds 1250 zo genoemd wordt is de weg die Jezus gegaan is toen Hij zijn kruis droeg.
Die weg loopt van de plaats van de veroordeling door Pontius Pilatus naar de heuvel Golgota, waar Jezus gekruisigd en begraven is. Pontius Pilatus heeft Jezus niet verooordeeld in de burcht Antonia, maar in het paleis van Herodes, waar het gerechtshof was gevestigd. In de burcht Antonia zetelde de garnizoenscommanant.Zie bij KAARTEN: Jeruzalem!!
Deze trappenstraat is enige jaren geleden opgegraven en blootgelegd en leidt van de Siloamvijvernaar het Hogepriesterlijk paleis. Daaronder bevonden zich de gevangenis en de kerker. Zie foto's hieronder
Hogepriesterlijk paleis
Geselplaats in de rotsen uitgehouwen onder het hogepriesterlijk paleis. De openingen voor het vastbinden van polsen en enkels zijn nog te zien op de foto. Bij deze geselplaats is ook de gevangenis.
Dit is de kerker onder die gevangenis. Het is dus een zeer diepe put. Daarin werd Jezus door het luik met een touw onder zijn oksels neergelaten en moest daar dus van donderdag op vrijdag verblijven.
De gebeurtenissen die op deze lijdensweg plaatsvonden, of waarvan men meent dat ze plaats gevonden hebben, worden door de Rooms-Katholieke kerk in 14e staties herdacht, waarvan er negen gebaseerd zijn op het evangelie en vijf op de overlevering, zoals bijvoorbeeld de zesde statie bij het huis van de heilige Veronica.
De Via Dolorosa begint bij de St. Stefanuspoort en de eerste Statie van de Kruisweg op de plek waar Jezus werd berecht door Pontius Pilatus bij het paleis van de stadhouder.
Het gerechtsgebouw heet in de NBV ten onrechte het pretorium. Johannes schrijft: "Jezus werd van Kajafas naar het pretorium gebracht. "(Joh.18:28).
Zo was wel de traditionele visie. Ik meende dit zelf ook altijd. Het gerechtsgebouw bevond zich echter in het paleis van Pontius Pilatus en niet in de burcht. Dat paleis heeft gestaan op de plek waar nu de Davidstoren is, vlak bij de Jaffapoort. Daar zei Pilatus dus die bekende woorden: Zie de mens
Het is een goede zaak dat in veel kerken het kerkvolk via de afgebeelde staties bij het lijden van Jezus zijn en worden betrokken.
Zie de mens
De zogenoemde Ecce homo-boog (zie de mens) Zie de mens!
Dat waren woorden van Pilatus om meelij op te wekken toen Jezus met de doornenkroon en bloedend uit vele wonden geshowd werd voor het vol
De autentieke lijdensweg van Jezus omvat veel méér dan de Via Dolorosa. Die lijdensweg omvat méér dan de Kruisweg.
Die weg begint bij zijn arrestatie in de hof van Getsemané door de tempelpolitie. Alle evangelisten brengen ons er heen.
Authentieke lijdensweg
De autentieke lijdensweg loopt van Getsemané via Gabbata naar Golgota. Eerst werd Jezus geboeid gebracht naar het paleis van de hogepriester (Joh. 18:13). Van het Kedrondal voerde de weg omhoog langs de onlangs blootgelegde trappenstraat naar de Sionsheuvel waar het paleis van Kajafas stond.
Je kunt nu nog de plek aanwijzen waar de toegangspoort geweest is.
In de rotsbodem kun je nog steeds de gleuven zien waarover de zware poortdeuren eeuwen lang zijn heen geschoven. Hier heeft Jezus ook gelopen. Hier is hij door het overvalcommando voor de rechterstoel van Kajafas gebracht.
Ingekerfd in de rots las ik nog het woord "korban" Dat is offergave.
De rechtszaak van Jezus is allereerst een zaak van de Joden.
De Joodse Hoge Raad -het Sanhedrin- zal Jezus eerst moeten veroordelen, voordat hij gevonnist kan worden.
Daarom is de eigenlijke lijdensweg van Jezus een weg die niet begint bij het Romeinse pretorium op de burcht Antonia, of bij de Stefanuspoort, maar in het hogepriesterlijk paleis van Kajafas, of eigenlijk nog eerder bij zijn arrestatie op de Olijfberg in de tuin van Getsemane.
Deze weg vind ik veel aangrijpender en boeiender dan de overbekende Via Dolorosa, die met zijn vele boetieks en souvenirwinkeltjes meer weg heeft van de Amsterdamse Kalverstraat dan van Jezus´weg naar het kruis.
Op de foto staat een kerker onder de gevangenis van het hogepriesterlijk paleis waar Jezus met een touw onder zijn armen is neergelaten en waar Hij moest blijven in de nacht van donderdag naar Goede Vrijdag.
Daarna is hij in alle vroegte via dezelfde trappenstraat gebracht naar het gerechtsgebouw in het paleis van Pontius Pilatus.
Veertig dagentijd of lijdenszondagen ?
In de evangeliën neemt de lijdensgeschiedenis van de Heer een zeer ruime plaats in.
Ze lopen alle vier uit op het grote verzoenende lijden van Jezus.
De evangelisten beschrijven de gang van Jezus van Getsemane via Gabbata naar Golgota.
Een derde tot een vierde deel van de ruimte wordt er aan besteeed.
In verschillende kerken wordt er in de zes lijdenszondagen ook grote aandacht aan besteed. In de protestantse kerken hebben de laatste jaren de lijdenszondagen meestal plaats moeten maken voor de zogenoemde "Veertig dagentijd".
In die veertig dagen wil men zich voorbereiden op het Paasfeest.
Het zijn weken van bezinning en inkeer.
Hoe men hierover ook denken mag, duidelijk is toch wel dat het accent nu toch wel meer komt te liggen op wat wij mensen moeten doen in plaats van wat de Heiland voor ons heeft gedaan.
In de benaming "Via dolorosa" gaat het over de tranen die de vrouwen plengen over het lijden en sterven van Jezus.
Ze stonden huilend langs de kruisweg, die men daarom ook "Via dolorosa"' noemde.
Maar Jezus zei tot haar" Huil niet over mij, maar huil over jullie zelf en over jullie kinderen (Luc.23:28).
De Matteüs-Passion begint met hetzelfde motief "Kommt, ihr töchter, helft mir klagen?" terwijl het tweede koor daar doorheen zingt: O, Lamm Gottes, unschuldig.
Wij moeten treuren om het Lam Gods, dat onschuldig ter dood veroordeeld is en sterft, terwijl wij die dood verdiend hadden.
Dat komt ook nog eens duidelijk tot uiting in het koraal waarmee Bach het eerste deel van de Matteüs-Passion afsluit:"O Mensch bewein dein sünden grosz´.
Zo moet ook dat deel van Bachs passiemuziek gehoord worden als hij het slotkoor laat zingen "Wir setzen uns met tränen nieder"
Die tranen waren bij Bach geen tranen van verdriet, maar tranen van berouw.
Deze dieptedimensie wordt vaak niet verstaan door de moderne mens. Op de kruisweg worden onze ogen geopend voor onze eigen diepe verlorenheid. Jauchzend zum tode, zum Leben betrübt.