Maan en maangodin

En als u omhoog kijkt en de zon, de maan en de sterren ziet, al die lichten aan de hemel, laat u er dan niet toe verleiden daarvoor neer te knielen en te vereren (Deut. 4:19)

De hemellichamen vereerden de inwoners van Jeruzalem met overgave, vroegen ze om raad en daarvoor knielden ze (Jeremia 8: 2)

(zie ook Ur en Haran)

Kun je de maan wel een bijbelse plaats noemen? Jazeker, want in de bijbel wordt de maan heel vaak genoemd;weliswaar niet als een plaats op de aarde, maar als een plek die onafscheidelijk met de aarde is verbonden.Van de vroegste tijden af werd de maan als een godin vereerd. Archeologen hebben tempels ontdekt die opgedragen waren aan de maangod Sin over het hele Midden-Oosten. Ook het woord Sinaï is daarvan afgeleid! Van de bergen van Turkije tot aan de banken van de Nijl was de aanbidding van de maangod de meest verspreide religie van de oude wereld. In de eerste geschreven geschiedenis hebben de Sumeriërs ons duizenden kleitabletten nagelaten waarin zij hun religieus geloof beschrijven.

Maanoppervlak

Het symbool van de maangod was de maansikkel. In Ur bevond zich de maansikkel boven op het hoofd van de maangodin, omdat zij het hoofd der goden was.Zie stèle.

De islam kent ook het ideogram van de wassende maan. Op minaretten en moskeeën staat de maansikkel van de oorspronkelijke maangod.Vóór de geboorte van Mohammed aanbaden de Arabieren 300 heidense goden.De maangod was er één van. Ze aanbaden de maangod in de Kabbah in Mekka door tijdens hun gebeden te buigen in de richting van Mekka. Ze maakten ook een pelgrimstocht naar Mekka. Veel van deze oude rituelen zijn bewaard gebleven.De vijfpuntige ster was oorspronkelijk het symbool van de vijf dochters van de maangodin, maar in de islam vertegenwoordigen ze de vijf plichten van de moslim

Van de Sumeriërs

Hier zie je de vier schijngestalten van de maan afgebeeld als maangodin.Zij heeft de maansikkel om haar hals.
De maan vertoont schijngestalten doordat gewoonlijk alleen het maanoppervlak dat door de zon wordt verlicht zichtbaar is.De mens lijkt op de maan. Hij kan zich telkens anders vertonen. Ook de mens heeft een donkere achterkant.Deze foto van de maangodin is te zien in het Brits Museum.

De aanbidding van de maan was de dominante religie van de Sumeriërs. De cultus van de maangod was de meest populaire religie in geheel Mesopotamië. De Assyriërs, Babyloniërs en Akkadiërs kenden het woord Sin als de naam van de maangod.. In de stad Ur zijn de fundamenten gevonden van de maangod Sin, die in deze streek vereerd werd.En ook de sterren werden vereerd.De nachtelijke hemel was zelden bewolkt en tegen het blauwzwarte gewelf stralen de sterren met een helderheid die wij ons niet kunnen voorstellen

Waarom werd de maan als god of godin vereerd?

Waarom vereerde Abraham de maangodin vóórdat hij door God werd geroepen? Dat is me pas duidelijk geworden toen ik zelf eens bij de woonplaats van de aartsvader ‘s avonds op het platte dak van een hotelletje zat. Nergens in het gehucht brandde licht, en toch kon je heel goed je weg vinden. Dat kwam door de verlichting van de maan. Ze gaf een helder licht!Zo was het ook in de tijd van Abraham.

De karavanen reisden doorgaans in de nacht, omdat het overdag veel te warm was. Als ’s nachts echter de maan niet scheen vanwege de bewolking, was reizen onmogelijk. Je zou verdwalen. Het was de maan die altijd weer de weg wees.

Maar dan moest de maangod je wel gunstig gezind zijn en zijn zacht, vriendelijk licht over de wijde steppe zenden. In Haran bevond zich vroeger de grootste maantempel van Mesopotamië.Zou Abraham daar ook geofferd hebben, voordat God hem riep?

Hoe moeten we ons dit voorstellen? We weten het niet. In ieder geval heeft Abraham de Stem gehoord en beseft dat de levende God hem riep en begint de heilsgeschiedenis (Gen. 12) met de doorbreking van het cyclische denken, de eeuwige terugkeer van alle dingen. De mens wordt nu pelgrim.