Messias belijd Joden

 Messias belijdende Joden 

Zie ook Pelgrimsfeesten en Loofhuttenfeest bij Bijbelse plaatsen!!

Lucas vertelt ons in Hand. 9:2 dat Paulus indertijd volmacht kreeg om in Damascus alle joden die Jezus als de beloofde Messias erkenden, gevangen te nemen.

Van de Weg 

In dat bijbelvers heten deze gelovigen ”zij die van die weg waren”.

Dit is een typische omschrijving van mensen die later joden-christenen of christen-joden genoemd werden.

Er zijn nog steeds Messiasbelijdende joden. Verschillenden van hen hebben zich verenigd in een vereniging  Hadèrèch.

Deze Hebreeuwse naam betekent ‘de weg’. Deze naam doet ook denken aan Jezus’ woord “Ik ben de Weg’.

Jeshoeha

Deze christen-joden zitten tussen kerk en synagoge in. Ze zijn beslist geen sekte of kerk maar een vereniging van joodse mensen die ontdekt hebben dat Messias Jeshoeha door zijn sterven en opstanding ons verlost heeft.

Als zij die belijdenis loslaten, moeten ze dus weer geloven dat voor de Messias  weer een stoel in de sjoel  (synagoge) klaar staat! Dan belijden ze immers dat Hij nog moet komen, terwijl ze van harte geloven dat Hij al gekomen is in Jeshoeha.

Mevr. Marjorie Eberlé-Gotlib uit Rotterdam heeft bij mij op de zaterdagmorgen-catechisatie 3 keer verteld over de Messiasbelijdende joden.

Niet joderig doen 

Ze zei: alléén joden kunnen het paasfeest op hun wijze vieren, omdat hun voorouders uit Egypte verlost zijn en uw voorouders zijn met holle oomstammen de Rijn komen afzakken.

U moet in de liturgie beslist niet ‘joderig’ gaan doen. Wel kunt u zich bezinnen op de joodse wortels van het christelijk geloof. Niet gij draagt de wortel, maar de wortel draagt u.

Joods humanisme 

De theologie van Flusser en Lapide blijft echter steken in joods humanisme, omdat ze verwerpen dat Jezus de Messias is en zij spreken van twee wegen tot God. Die van het jodendom en die van het christendom. Er is echter maar één Weg. Wel is het verschil dat de christen-joden niet zo van leeruitspraken houden. Ze zijn niet zo stellig, zo leer-stellig

Bij de Pesach-maaltijd was de éérste beker de beker der dankzegging.

Tweede beker vor Jeshoeha

De tweede beker was de beker van de toorn van God Daar dronk niemand uit. Die was voor Jeshoeha.

De derde avondmaalsbeker was zo vol dat ze overliep (die voor u uitgegoten wordt). Bij die tweede beker vroeg de jongste zoon: “Waarom is deze nacht zo anders dan andere nachten?”

De joden mocht zitten en leunen aan tafel. In Egypte moesten zij als  slaven altijd stáán.

Wat Joden niet vieren

Drie typische feesten die de joden niet vieren zijn het Kerstfeest, Goede Vrijdag en Hemelvaart.

Wel jaar-en oogstfeesten

Zij vieren wel de jaarfeesten namelijk het Paasfeest en Pinksterfeest.

Ze worden ook wel oogstfeesten genoemd. Op paasfeest werden de eerste garven van de oogst aangeboden en op Pinksterfeest  de eerste producten van de nieuwe oogst. Het christelijke paasfeest sluit zich daarbij aan!

Eersteling

Jezus is op het jóódse Paasfeest opgestaan. Hij is de Eérsteling. De eerstgeborene uit de doden.

Jezus heeft op  het jóódse  Pinksterfeest zijn Geest gegeven. De drieduizend joden die tot geloof kwamen zijn de eerstelingen van de oogst der wereld.

Het joodse paasfeest en het joodse pinksterfeest zijn niet alleen oogstfeesten, maar ook nationale feesten.

Op het joodse paasfeest vieren de joden namelijk de bevrijding uit de macht van  de Farao’s en op het joodse Pinksterfeest vieren zij de Verbondsluiting op de Sinaï en de wetgeving  aan Mozes

Jeshoeha  is de vervulling.

Op het christelijke Paasfeest vieren wij de bevrijding van de tirannie der duistere machten en op het christelijke Pinksterfeest vieren wij dat God ons leert naar zijn wil te leven door de wet die door de Heilige Geest in ons hart wordt geschreven.

Samengevat

Dus samengevat: op het christelijk. paasfeest vieren wij dat Jezus de Eersteling is die ons bevrijdt ( Hij is de eersteling van hen die ontslapen zijn) en op het christelijk Pinksterfeest vieren wij dat de eerstelingen van de gemeente van Jeshoeha gaan leven door zijn Geest die in hun harten is uitgestort.

Loofhuttenfeest geen parallel

Het loofhuttenfeest heeft geen parallel. Het is op de toekomst gericht. Het is een vreugdevol feest.De loofhut is volgens mevr. Eberlé het beeld van de beschuttende, altijd meetrekkende trouw van God. Zacharia 14 : 16 lezen we dat vele  volken het loofhuttenfeest zullen vieren. Niet alleen Israël.Alle volken die echter niet aan die uitnodiging gehoor zullen geven, zullen door de straf van de Here der Heerscharen getroffen worden. Ze zullen van dorst omkomen. Op het loofhuttenfeest  vierde men de komst van de regen.Straks is het afgelopen met de heren Boeddha, Vishna en Allah.

Op het Loofhuttenfeest werd Psalm 118 gelezen.Het was voorjaar. Het zaad was uitgestrooid. Het wachten was nu op de regen, die het zaad moest laten ontkiemen.Het volk schreeuwde het uit O God geef verlossing.Geef regen, want door de droogte gaat alles er aan. Na het roepen van het volk, kwam er een ogenblik van stilzwijgen. Iedereen keek naar de priester. Hij nam een kan met water en goot die uit over het altaar en riep Zo moge de Here regen geven. Here, geef stromen van levend water.

Nu begrijpen we ook Johannes 7: 37 beter. En op de laatste, de grote dag van het Loofhuttenfeest, stond Jezus en riep zeggende ‘Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke. Wie in Mij gelooft, stromend van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien Dit zei Jezus over de komende Geest. De Messiasbelijdende joden beschouwen Pinksterfeest als de vervulling van het Loofhuttenfeest .Dit is een geweldig mooie tekst. Let op hier staat :Jezus stond. Hij zat niet Als Jezus onderwijst en de Schriften uitlegt, zit Hij. Alle rabbi’s die de wet uitleggen zitten Maar Jezus stáát hier. Hij roept en verkondigt

Pelgrimsfeesten

Er waren drie joodse pelgrimsfeesten: op Pasen vierde men de bevrijding uit Egypte, op Pinksteren de wetgeving bij de Sinaï en op Loofhuttenfeest de tocht door de woestijn en de intocht in het land van belofte.

Vernieuwingsfeest

In Joh. 10: 22 wordt er nog over een ander joods feest gesproken. Het zogenoemde Vernieuwingsfeest.Dit werd gevierd rond onze Kerstdagen. Het symbool is de achtarmige kandelaar, de menora.Waarom  acht armen? Toen de Makkabeeën Jeruzalem veroverd hadden,  zagen ze dat de grote Luchter vernield was en ze vonden een  klein lampje dat voor slechts één dag genoeg olie had. Het wonder gebeurde het lampje bleef 8 dagen branden totdat de luchter hersteld was. Vandaar die achtarmige kandelaar.