Wereld

De apostel Paulus gebruikt twee Griekse woorden voor het bijbelse begrip ‘wereld’, namelijk de woorden kosmos en  aeon.

Kosmos

Het woord kosmos is een aanduiding voor de wereld in meer ruimtelijke zin.

Aeon

Het woord aeon is een aanduiding voor de wereld in meer tijdelijke zin

Beide begrippen wijzen doorgaans op dezelfde werkelijkheid, namelijk op de door de zonde en demonische machten beheerste bestaanswijze en levensverbanden vóór en buiten Christus.

Er zijn twee uitzonderingen. Die vinden we in Rom. 1 :20 en Rom. 4 : 13.

Maar verder is de kosmos de van God afgewende, tegen Hem opstandige en vijandige wereld.

Daarom moeten de christenen uit de tegenwoordige boze aeon verlost worden (Gal. 1 : 4) In Gal. 6 : 14 schrijft hij: “Maar ik moge ervoor bewaard blijven te roemen anders dan in het kruis van onze Here Jezus Christus, door wie de kosmos mij gekruisigd is.”

We zien hier dus heel duidelijk dat de kosmos een negatieve betekenis heeft. Dit houdt echter niet in dat Paulus een pessimist was.

Paulus geen pessimist maar realist

Paulus was een realist en hij wist dat deze wereld  de plek is van het door de zonde geteisterde en onverloste leven in Christus.

De wereld is de locatie waar demonische machten van religieuze tradities, politieke systemen en menselijke voorschriften de mensen tot slaven maken.

Nu echter door Christus’ kruis en opstanding de nieuwe wereld-aeon is aangebroken, kunnen wij ons niet meer laten leiden door de ‘geest van de wereld’ (1 Cor. 2 : 12).

We hebben namelijk niet de geest der wereld ontvangen, maar de geest uit God.

De geest der wereld is een macht die heel het doen en laten van de mensen beheerst.