Hemelvaartskapel

Olijfberg / Hemelvaart

De Olijfberg lag op een sabbatsreis afstand van Jeruzalem verwijderd (Hand. 1:12). Dat is ongeveer een kilometer. Binnen de straal van een kilometer konden de Israëlieten  rondlopen, zonder het sabbatsgebod te overtreden.

Op de kruin van de Olijfberg staat een heel markant gebouwtje. Het is ‘De Kapel van de Hemelvaart’.

 Duiventil geworden

Het wordt beheerd door een islamitische gemeenschap. In de vierde eeuw was hier een indrukwekkend gebouw neergezet door een Romeinse dame, maar vandaag is daar niets meer van over. Duiven hebben nu in de verwaarloosde kapel vrij ruimte. Door de kapotte ruiten van de kleine raampjes komen ze gemakkelijk binnen. Het is een sober en kaal gebouwtje. Zou Jezus inderdaad op deze plek terug naar zijn Vader zijn gegaan?

 Op zelfde wijze

Zou Hij inderdaad    op dezelfde plek terugkomen? Dat lezen we zeker niet in Hand. 1: 11.”Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie Hem naar de hemel hebben zien gaan “.

We lezen daar niet dat Jezus op dezelfde plek zal terugkomen, maar op dezelfde wijze, net zo zichtbaar als op het moment dat Hij afscheid heeft genomen. Hoe we dit ons moeten voorstellen, weten we niet. Zeker is dat Jezus vanaf de Olijfberg is opgenomen. Dat vertelt Lucas heel duidelijk in zijn tweede boek, de Handelingen der apostelen, dat eigenlijk zou moeten heten “De Handelingen van de opgestane Heer”, of “Handelingen van de Heilige Geest”. Nog preciezer beschrijft Lucas de plaats van Jezus ’hemelvaart in zijn eerste boek, Luc.24;52 “Hij nam hen mee de stad uit tot bij Betanië”. Geografisch nog preciezer kunnen we zeggen: Jezus nam hen mee van uit Jeruzalem  -daar waar de weg naar Jericho een afbuiging maakt naar Betanië. Daar nam Jezus afscheid en daar - terwijl hij zijn handen ophief-, zegende Hij hen.(Luc.23:50) Vlak bij genoemde plaats bevindt zich een Joodse begraafplaats.

Na elk bezoek een steen

Er liggen veel stenen op de graven, want bij elk bezoek wordt een steen op de grafsteen achtergelaten.