Hermonbergen O.T

De Hermon lag in het uiterste noorden van Israël, in de Anti-Libanon, op de grens van Israël, Syrië en Libanon.

Drie toppen steken  boven de kamlijn uit. Daarom spreekt Ps 42 : 7 over de Hermoniem, Hermonbergen.

Het is nog steeds het  hoogste gebergte van Israël ( 2800 meter).Boven op de toppen kun je in de verte de Middellandse Zee zien.Hier heeft de psalmdichter van psalm 42 en 43 de stilte gezocht en de eenzaamheid om de nabijheid van God te ervaren. 

Ook Jezus heeft hier de eenzaamheid gezocht op een hoge berg in deze regio (Matt.17:1). Zie ook Hermon N.T. Ook Jezus wilde even ontkomen aan ‘een liefdeloos volk, vol list en bedrog ‘(Ps 43:1) Hier heeft Jezus zich teruggetrokken om in de stilte van deze prachtige schepping het contact te zoeken met zijn hemelse Vader.

Mijn ziel is bedroefd. Daarom denk ik aan u hier in het land van de Jordaan bij de Hermon (Ps 42: 7)

Hier lag ook Caesarea Filippi. Zie daar.

De heuvels lopen hier vrij steil af naar het Jordaandal. Die steilten veroorzaken stroomversnellingen en watervallen in de bronbeken. Die zwellen in het voorjaar-  wanneer de sneeuw op de bergen gaat smelten -  aan tot machtige bruisende stromen.Naar dit gebied en in deze situatie verplaatst ons de dichter van Psalm 42.

"Daarom gedenk ik u uit het land van de Jordaan en de Hermonbergen.
Watervloed roept tot watervloed bij het bruisen uwer stromen”

 Hier is de Jordaan nog een grote kokende watermassa. Maar tientallen kilometers lager is het een rustig kabbelend strompje.

Hier,  in het uiterste noorden van Israël, ervaart de psalmdichter het als een groot gemis, dat hij zich zó ver van de tempel, de woonplaats van God de HEER bevindt. Hij schreeuwt het uit:  

’t Hijgend hert der jacht ontkomen, schreeuwt niet sterker naar de frisse waterstromen dan mijn ziel verlangt naar God. Hij heeft heimwee naar de levende God.

De mens is een liturgisch wezen. Hij moet ex-isteren, uit -zichzelf -treden. Gemeenschap met God hebben.

Daarom bidt  hij in het gebied van de Hermonberg; Zend uw licht en waarheid, laten zij mij geleiden en brengen  naar uw heilige berg, naar de plaats waar u woont .

God woont in het Oude Testament, op de berg Sion, in de tempel, bij het altaar der verzoening.

 Bij kolkende watermassa’s aan de  voet van het Hermongebergte horen we de psalmdichter als het ware zingen.Dan….als hij weer  in Jeruzalem is…

Dan ga ik op tot uw altaren.Tot U, o bron van zaligheid. Dan mag mijn ziel uws heil ervaren. En dankbaar ruisen alle snaren. Voor U die al mijn vreugde zijt En eindloos mij verblijdt.

Ook in psalm 133 komt de Hermonberg ter sprake.

”Hoe heerlijk is het als broeders bijeen wonen…goed als de dauw van de Hermon die neervalt op de bergen van Sion”