Tres Tabernae

Tres Tabernae (Latijn: drie herbergen) ligt op ongeveer veertig kilometer ten zuidoosten van Rome. Forum Appii ligt nog twintig kilometer zuidelijker aan de Via Appia. Deze beroemde weg was al in 312 vóór Christus aangelegd door Appius Claudius, naar wien hij genoemd werd en nog steeds heet. Forum Appii (Markt van Appius) was natuurlijk ook naar deze Romein genoemd. Het was de eerste plaats waar Paulus medechristenen ontmoette.

Romeinse herbergen hadden een slechte naam. Ze gaven slechts onderdak en slaapgelegenheid. De reizigers moesten hun eigen kookgerei en beddegoed meenemen.

Ze konden bijna niet slapen vanwege het ongedierte en de kwakende kikvorsen (vooral bij de Pontijnse moerassen). In de herbergen wemelde het van paardenknechten en muilezeldrijvers.

De keukenwalm brandde in de ogen van de gasten en de gasten zongen dubbelzinnige liedjes.

Bij dit poststation "Tres Tabernae" werd Paulus door een tweede groep opgewacht. Waarschijnlijk was deze groep de officiele vertegewnoordiging van de kerk van Rome.Toen Paulus hen zag, greep hij weer moed.

En hij bleef de volle termijn van twee jaar in zijn eigen gehuurde woning, en ontving allen, die tot hem kwamen, predikende het Koninkrijk Gods, en onderricht gevende aangaande de Here Jezus Christus met alle vrijmoedigheid (Hand. 28:30,31)

Forum Romanum (markt van Rome) gezien vanaf het Capitool. Links midden zie je de tempel van Antoninus en Faustus. Dit is het hart van het klassieke Rome. Zie ook "Rome toen"!

Van Tres Tabernae is Paulus op weg naar Rome.

Kaartje van de laars van Italie

Hier is een overzicht van de reis van Paulus naar Rome.

Hij zal hier in een door hem zelf gehuurde woning verblijven.

Zie foto hieronder. Het is een replica van een dergelijke kazerne in Ostia.

Er loopt ontzettend veel gespuis rond in Rome. Daarom kon Paulus in de stad overal de bordjes tegen komen met het opschrift Cave canem: wacht u voor de hond.

Maar het zou meer voor de hand gelegen hebben als Paulus overal bordjes tegenkwam met het opschrift: Wacht u voor de christenvervolgers. Christen-zijn bracht veel risico met zich mee. Dikwijls hoorden de christenen de roep Ad bestias Ad bestias. (Voor de beesten) en werden zij met de zweep in de richting van de tijgers en leeuwen geranseld.

Forum Appii

Lucas geeft niet precies aan waar deze plaatsen lagen, terwijl hij heel nauwkeurig aangeeft waar de Olijfberg lag wat ieder Jood toch wel wist.

Waarom doet hij dit? Wel, Teofilus, de Romeinse magistraat voor wie Lucas zijn beide boeken heeft geschreven wist drommels goed waar Tres Tabernae en Forum Appii lagen, bekende pleisterplaatsen voor elke Romein, maar zal niet geweten hebben waar de Olijfberg lag.

Bij Forum Appii men door het ergste van de moerassen heen.

Tot daar waren enkele leerlingen van Jezus Paulus tegemoet gekomen.

Het plaatsje bestaat nog en heet Appiforo, Appiusmarkt. Men heeft er nog een oude mijlpaal gevonden wa

arop de afstand van de stad Rome vermeld staat. Andere broeders (leerlingen, discipelen) waren niet zover gekomen.

Zij wachtten Paulus op bij de Tres Tabernae, "de drie taveernen", dat dichter bij Rome lag.

Beide plaatsen hadden een slechte reputatie. Dieven en zwendelaars waren voortdurend in de weer om reizigers lastig te vallen en van geld en goed te beroven.

Nu verscheen Paulus daar en zag tot zijn vreugde en verbazing christenen die hij nog nooit had ontmoet.

Jaren geleden had hij uit Korinte een lange brief geschreven aan de christenen in Rome. Diacones Febe had die brief nog persoonlijk afgegeven bij Prisca en Aquila.

Wie schetst zijn verbazing als hij nu ook enkele leden van de gemeente van Rome persoonlijk mag ontmoeten!

"Toen Paulus hen zag dankte hij God en vatte hij moed. Wat heeft die ontmoeting hem goed gedaan!

Hij was weliswaar gebonden aan een soldaat, maar hij mocht nu als het ware tussen een erewacht van medegelovigen het laatste stuk van zijn reis afleggen.

Het laatste deel van de Via Appia was omzoomd met de graftomben van duizenden doden.

Romeins burgerecht

Paulus mocht niet ad bestias veroordeeld worden omdat hij het Romeinse burgerrecht had.
De medegevangenen zullen waarschijnlijk als criminelen door een van de tribunalen in het Nabije Oosten ter dood veroordeeld zijn en gingen nu naar Rome om de bevolking daar in de arena in hun strijd met wilde dieren te vermaken tot de dood erop volgde.

Huurwoning

Zo zagen de huurkazernes er precies uit. Nagebouwd volgens bekende gegevens uit de tijd van Paulus

Als de apostel in Rome aankomt hebben de medechristenen voor hem een woning gehuurd, waar hij twee jaar is gebleven (Hand. 28:30) .

Met dit laatste vers van Lucas moeten we afscheid nemen van Paulus.

Paulus heeft daar nog een grote activiteit ontplooid.

Lucas zal waarschijnlijk hier ook gewoond hebben en zijn evangelie hebben geschreven.

Hij is tot het einde toe bij Paulus gebleven Ook bij zijn tweede verblijf in Rome.(2 Tim. 4:11)

Nu wijst men in Rome twee plaatsen aan waarvan men denkt dat Paulus daar gewoond heeft.

Op de plek van de huidige San Pudenziana kerk en op de plek van de Santa Maria in de Via Lata., de Brede Straat.

Had Pudens misschien voor huisvesting gezorgd ? Het is bekend dat hij een Romeins senator was en dat hij tot bekering is gekomen.

Hij is ook bij Paulus tijdens zijn tweede verblijf, want Paulus schrijft aan Timoteus: je moet ook nog de groeten hebben van Pudens (2 Tim 4:21).

Recente opgravingen hebben ook aan het licht gebracht dat in de tijd van Nero op genoemde plaatsen al insulae of huurkazernes gestaan hebben.

Zekerheid over de vraag waar Paulus gewoond heeft tijdens zijn eerste verblijf in Rome hebben we niet. We weten wel met zekerheid hoe die huurkazernes er hebben uitgezien.

Die woning was beslist geen fraaie bungalow In het Grieks staat letterlijk: "in zijn eigen gehuurde". Rome kende veel huurkazernes.

Ze waren erg simpel. Nu heeft men in Ostia de haven van Rome met behulp van archeologen een groot complex laten bouwen dat sprekend lijkt op de huurkazernes van het oude Rome.

Zo krijg je een indruk Op de begane grond waren winkels en daarboven bevonden zich drie verdiepingen. Net zoals bij ons. Maar vergis je niet!

Goedkoop waren ze niet. Voor de jaarlijkse huur kon men ook een klein boerderijtje kopen op het platteland.

In de regel bestonden de appartementen uit twee kamers, waarvan de plafonds zo laag waren dat een man er niet rechtop in kon staan.

Water moesten de bewoners halen van een openbare fontein.

Gelegenheid om binnenshuis eten te koken was er niet, want het was verboden in de woningen een vuur aan te maken.

Op de binnenplaats was een haardstee en de mensen moesten daar om beurten koken. Voor het koken en de verwarming gebruikte men daar vuurpannen.

Toiletten waren er ook niet. Ze moesten allemaal van de openbare latrines gebruik maken. Werd er 's nachts iemand onwel, dan wierp men de inhoud van de kamerpot op straat.

Er was geen glas in de openramen. Als het 's winters echt koud was, hing men lappen stof voor de openingen, terwijl de bewoners om een bekken met gloeiende kolen hurkten.

Toiletten ontbraken, maar er waren op straat wel publieke latrines. Straatreinigers waren vooral de honden die de etensresten die men weggooide van twee of drie hoog op straat graag opvraten.

Toch is Paulus ook in Rome voor zeer velen die hem kwamen bezoeken een hartverwarmende gastheer geweest! Er waren ongetwijfeld veel bezoekers.

Veel militairen

Onder hen waren ook veel militairen.

Gedurende die twee jaar zullen vele Romeinse militairen tot geloof gekomen zijn, vooral zij die hem beurtelings moesten bewaken zullen onder indruk gekomen zijn van zijn getuigenis.

Keizer Tiberius had de pretoriaanse kohorten die eerst verspreid in de stad woonden, ondergebracht in een groot kamp dat in het noord-oostelijk deel van Rome lag.

Juist onder deze kohorten had het Evangelie zich explosief verspreid.

Dat blijkt allereerst uit de brief van Paulus aan de Filippenzen, waarin hij de hartelijke groeten vanuit Rome overbrengt aan alle heiligen en vooral aan zij die "in dienst van de keizer staan" (Fil 4:22).

Daarmee heeft hij zo goed als zeker de militairen van de pretoriaanse cohorte op het oog in het noord-oosten van de stad, die christen geworden waren. De gewone legioensoldaten moesten niet veel van de pretoriaanse garde hebben. Ze noemden ze windbuilen, want zij hoefden niet te vechten en leefden van de wind. Als de keizer met het leger mee optrok, zorgde dit cohort voor zijn bescherming

Het is opvallend dat zoveel Romeinse militairen martelaar zijn geworden, zoals zo heel duidelijk te zien is op de wanden van de catacomben.

Bovendien kun je op de sarcofagen ook veel namen van Romeinse officieren lezen.