Tempel Farao Salomo

 

 

Thebe bij nacht

Priesters hadden het druk met het wassen en kleden van het godenbeeld Zo wilde God niet behandeld worden. Daarom mocht  Israel geen beeld maken van God de HEER

 

 

Tempel Farao/Salomo Zie voor foto’s het originele Moederbestand “Egypte/Tempels De tempels bestonden altijd uit drie gedeelten: de voorhof, het heilige en het allerheiligste. We gaan eerst even kijken naar de tempel van de farao. Bij elk bezoek raak ik weer diep onder de indruk van de grootsheid van deze gebouwen Deze tempel  is de tempel geweest die Mozes heeft gekend. Laten we eens zo’n tempel binnengaan. Wat een licht en wat een ruimte! Dit is kennelijk de voorhof. Aan vier zijden omringd door rijen zuilen.We gaan verder en komen  nu  in het heilige, een ruimte die half licht, half donker is.Het is een open ruimte met een door zuilen gedragen dak. Enorm  groot en zwaar zijn de 134  zuilen in deze hypostyle zaal.Zo’n Egyptische zuilenzaal symboliseert  de heilige tuin  en de zuilen stellen reusachtige bomen voor. Het brede middenpad is bestemd voor processies.Hier bevinden wij ons op het terrein van de farao’s uit de Bijbel. Het is allemaal zo echt, zo authentiek! Liggen hier de voetstappen van Mozes? Vast en zeker.Wat ging er in  Mozes om toen hij hier werd rondgeleid.? We moeten verder. We verlaten de hypostyle zuilenzaal. We betreden nu het allerheiligste. Wat is het hier donker!Nergens een straaltje licht. In deze ruimte mogen alleen de farao en de hogepriester komen. Hier staat een altaar. Voor de ingang van de tempel bevinden zich  twee pylonen. Weet je wat ons hier opvalt? Dat je hier dezelfde indeling aantreft als bij de tempel van Salomo!Voorhof, heilige en heilig der heiligen. In 1 Kon. 8:12 lezen we ook dat God in donkerheid wil wonen, teken van eerbied voor de Heilige, die ondoorgrondelijk is. En herinneren de twee zuilen  Jachin en Boas niet aan de twee pylonen van de Egyptische tempels? Ik weet niet zeker of hier sprake is van Egyptische invloed. De tempel van Salomo werd gebouwd door Fenisische architecten.En Fenicië zelf stond wel heel duidelijk onder Egyptische invloed.Er moet dus wel een verband zijn.

 

Tempel van de Farao en die van Salomo

 

De architectonische overeenkomsten tussen de tempel van de farao en die van Salomo vind ik opvallend. De wijze van inrichting van de Egyptische tempel heeft ten grondslag gelegen  aan de bouw van Salomo’s tempel. - net zoals de schatten van Egypte na de uittocht van het volk Israël uit Egypte gebruikt werden voor de tabernakel en Babylonische verhaalstof in dienst genomen werd voor Gods openbaring. Het opvallende verschil is echter  dat er in de Bijbel sprake is van schuld, die verzoend moet worden en niet van een tragisch levensbesef. Een markant verschil is ook dat de levende God niet alleen het offer vraagt, maar ook zelf het offer geeft.Oeverloze genade kent alleen de God van Israël die ook de Vader van Jezus is.  In alle andere religies gaat het over zelfverlossing. Dat heeft God immers gedaan in Jezus Christus.Verder is het grote verschil dat de oude Egyptenaren door allerlei rituelen en allerlei magische praktijken het eeuwige leven wilden bemachtigen. Het Oude Egypte vertelt ons van de mens (de farao) die god werd, maar het evangelie boodschapt ons over een God die mens werd.Tegenover de duizenden afbeeldingen van allerlei godenfiguren begrijpen we pas goed het gebod;’Gij zult u geen gesneden beeld maken om dat beeld te aanbidden.De Egyptenaren deden dat namelijk onophoudelijk. Het allergrootste onderscheid is echter dat de Egyptische tempel een bewaarplaats van het godenbeeld was. In de tempel van Salomo stond geen beeld. Israël mocht geen afbeelding van de Levende maken en daarvoor knielen. Er is nog een belangrijk verschil.In Israël trokken de pelgrims naar de tempel om te bidden en te zingen. De Egyptische tempel  is echter nooit een gebedsplaats voor de gelovigen geweest. Er werd bovendien niets verkondigd en het volk kon er geen godsdienstoefening meemaken. Gewone mensen mochten de tempel niet betreden. De tempeldienst verliep volgens een vast ritueel. Eerst reinigden de priesters zich in het heilige meer.Dat bestaat nog steeds.Daarna werd de tempel plechtig geopend. Vervolgens werden  offergaven voor het beeld neergezet.Ten slotte werd het beeld gewassen en kreeg het schone kleren.  



Inhoudskopierechten worden uitgegeven door Reinier van den Berg of Stichting Nederlandse Volkszending