Tweestromenland

Zie vooral Mesopotamië en ook Eufraat

Hier hebt u een schitterend overzicht over het Tweestromenland, het land van de Eufraat en de Tigris'.Het meer van Galilea kun je ook nog zien.  Toen de kameel gedomesticeerd was kon je met de karavanen via Mari dwars de woestijn oversteken. Maar Abraham moest nog helemaal langs de Eufraat langs Haran trekken, langs de Eufraat, omdat de ezel de woestijntocht niet kon doorstaan.

HEBREEEN IN DE TIJD VAN ABRAHAM RTekening gevonden in Egypte's graf

Mesopotamië  is de Griekse naam voor "Tweestromenland".  Het valt uiteen in Assyrië in het noorden en Babylonië in het zuiden. Het wordt genoemd naar de beide grote waterwegen, de Eufraat en de Tigris die beide in Armenië ontspringen en hun watermassa's uitstorten in de Perzische golf. Net als in Egypte stond hier de wieg van de oudste beschavingen. Het oudste volk was het volk der Sumeriërs. 

UR zIGGURAT, TEMPELTOREN. ASTROLOGISCH OBSERVARTORIUM

Het had een hoge beschaving, in tegenstelling tot  bijvoorbeeld  de Assyriërs.

 Die beschavingen zijn ontstaan door de grote uitdaging die er van de rivieren uitging. Het land kon alléén vruchtbaar blijven als er een netwerk van dijken en dammen, kanalen en waterreservoirs was. 

 De strijd tegen het water eiste een goede organisatie.  In Egypte ging het meer om een strijd om het water en in Mesopotamië tegen het water. Mesopotamië en Egypte waren beide afhankelijk van de irrigatie.

 De overstromingen van de Nijl waren  een weldaad, vanwege het slib dat ieder jaar op het land achterblijft, maar als de Eufraat of de Tigris buiten hun oevers traden konden  zij grote verwoestingen aanrichten. Dat is de reden dat in Egypte zondvloedverhalen, zoals die bekend zijn uit Babel, helemaal ontbreken. 

Het oudste cultuurvolk van Mesopotamië was, zoals ik al zei,  het volk der Sumeriërs. Hun schrift en hun beschaving zijn door andere volken overgenomen. Zij waren de uitvinders van het spijkerschrift en van het wagenwiel.

De Assyriërs in het noorden en de Babyloniërs in het zuiden behoorden tot de Semitische volkerengroep.

 Sumerisch -Akkadisch- Aramees-Arabisch

De Assyriërs en de Babyloniërs gebruikten voor hun officiële stukken in de bijbelse periode gewoonlijk het Akkadisch in spijkerschrift, maar het gewone  volk gebruikte steeds meer het opdringende Aramees dat eeuwen later ook de taal van Jezus was, zij het dan met een verschil in accent.

Het Akkadisch spijkerschrift  bekleedde in Babel en  in Ninivé dus dezelfde plaats als het Latijn in het middeleeuwse Westen.

Ik denk dat de Joodse ballingen in Babel niet zoveel moeite hadden om hun nieuwe buren in Babel te verstaan.Zoals het Aramees het Akkadisch had verdrongen zo had het Akkadisch  op zijn beurt  de oudste taal van Mesopotamie het Sumerisch verdreven.

Vanaf de 8e eeuw zou het Arabisch weer het Aramees  gaan verdringen.

En sinds het optreden van Alexander de Grote werd het Grieks een wereldtaal.

Later, toen de Romeinen de macht kregen in Europa werd het Latijn een wereldtaal. Het bleef in de R. K.  kerk een wereldtaal, maar door de economische betekenis van Amerika is het nu weer de Engelse taal die wereldtaal is geworden.

Ik geloof dat je deze ontwikkeling zeer grof als volgt kunt schetsen:het Sumerisch wordt verdrongen door het Akkadisch, het Akkadisch door het Aramees, het Aramees door het Arabisch. Dan komt al heel gauw de grote invloed het Grieks, vervolgens van  het Latijn en tenslotte wordt het Engels wereldtaal.

In Zuid-Mesopotamië regeerde van 1728- 1686  vóór Christus de beroemdste koning van Babylon Hammoerabi, wiens naam nauw verbonden is met het wetboek van het burgerlijk recht en het strafrecht, dat de betrekkingen tussen de bewoners van één rijk regelde.

Duizend jaar na Hammoerabi verscheen koning Nebukadnezar op het toneel, die het volk van Juda wegvoerde in ballingschap nadat hij Jeruzalem met zijn tempel had verwoest. Zie Babylon en Babels toren.

In de 8e eeuw vóór Chr veroorzaakt de Assyrische koning Tiglatpilezer grote opschudding  langs de kust van de Middellandse Zee.

Zijn veroveringstochten zijn het begin van het Assyrische tijdvak.  Onder het geweld van de Assyrische legers bezwijken Damascus en Samaria.  De bevolkingen van Syrië en Israël worden grotendeels in de ballingschap weggevoerd.

 Nog is Jeruzalem de dans ontsprongen, maar reeds staat in 701 (voor Chr.)  Sanherib, de koning van Assyrië voor de poorten van  Jeruzalem. Als door een wonder wordt het oordeel afgewend en luid is straks de jubel der profeten, wanneer Ninevé, de trotse hoofdstad der Assyriërs valt. (612). 

Maar dan komt er een volk uit Mesopotamië opzetten dat nog sterker  zijn invloed zal doen gelden. Dat is Babylon! Die invloed wordt al aangekondigd door het bezoek dat  één der afgezanten van Babylons koning (Merodach Baladan)  aan koning Hizkia te Jeruzalem brengt. Koning Hizkia laat zich verleiden om al de schatten van Jeruzalem en van de tempel te vertonen. Jesaja had hem daar voor gewaarschuwd.

 Die nieuwe macht van Babylon wordt nog in toom gehouden door Assyrië, maar als  Ninevé valt in 612 v. Chr. is er geen houden meer aan.

Juda probeert  als nog te steunen op Egypte om de oprukkende legers van Babylon te keren.

Slag bij Karchemis

 Assyrië en Egypte onder leiding  van farao Necho gaan een coalitie aan,  maar als bij de beroemde slag van Karchemis in 605 de te hulp snellende koning van Egypte aan en voor  Assyrië verpletterend wordt verslagen, ligt de weg voor Babylon open.

Assyrië  en Egypte zijn na die nederlaag machteloos.

Onder leiding van één van de grootste koning-veldheren, Nebukadnezar, verschijnen de legers van Nebukadnezar voor de poorten van Jeruzalem. Hij dwingt koning Jojakim in Juda hem schatplichtig te worden  Hij plundert de tempel en voert Jojakim en alle weerbare mannen naar Babel.(597) Nebukadnezar stelt vervolgens een nieuwe koning aan.  

Zedekia

Zijn naam is  Zedekia. Deze koning  regeert nog elf jaar in Jeruzalem [4]Na elf jaar organiseert Zedekia een opstand tegen Nebukadnezar (586) Dan is het ook voorgoed afgelopen.  De legers van Babylon  nemen de stad in, verwoesten de tempel en het  tweestammenrijk staat dan aan het begin van een periode van ballingschap.