A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Troosten


Mensen hebben troost nodig.

De samenleving is zo troosteloos.

Even koud en tochtig als een verlaten perron in de herfst.

Troost en trust 

Troost hangt samen met vertrouwen. (Engels: to trust)

Wanneer we het leven en de huidige situatie troosteloos noemen, hebben we geen vertrouwen in de toekomst.

Iemand heeft troost nodig wanneer hij geen vertrouwen heeft in de toekomst.

Specialiteit van de moeder

Troosten is allereerst de taak van de moeder.

Het kind voelt de warme aanraking en tedere nabijheid van de moeder en is getroost.

Op de koffiebussen van Douwe Egberts zag je vroeger die ouderwets gezellige keuken, zag je opa met de pijp en moeder die de koffie binnenbrengt, gehuld in een wazige mystieke, wierookachtige wolk.

Daar komt de koffie zoals moeder die zette!

Douwe Egberts had het goed begrepen.

Je verkoopt niet alleen koffie, je verkoopt ook troost, nostalgie, een beetje gezelligheid.

Je hoort erbij

In troost zit altijd een element van; je hoort erbij.

Een arm om je schouder.

Je bent niet alleen.

Een kind dat nooit getroost wordt, kan geen duurzame relaties opbouwen.

Je kunt anderen pas troosten als je zelf getroost bent

Een poes is voor kinderen een echt troostdier; het kind voelt zich niet alleen meer.

Heilige Geest als Trooster

Jezus noemt de Heilige Geest de Trooster Joh. 15 : 26.

Troost is vooral nodig in verliessituaties.

Vroeger zag je boven rouwadvertenties vaak staan: Zondag 1 Wat is uw enige troost in leven en sterven? Het antwoord is dat we in leven en sterven het eigendom van Jezus Christus zijn. 

Troosten is :zwijgen, stil zijn en luisteren.

 Echt troosten is de ander een luisterpaal en oorschelp bieden. De luisterhouding aannemen. En zeker niet op het puntje van je stoel gaan zitten en telkens naar de klok kijken.

Luisteren is allereerst zwijgen. Soms alleen maar knikken.

Troosten is geborgenheid bieden

Dit woord duidt aan dat er mensen zijn die borg staan voor jou, als je verdriet hebt.

 

Juist mensen die in verliessituaties verkeren, ervaren de wereld als een onherbergzame wereld.

Wat een steun is het als zij merken:Je kunt op hem aan. Hij staat voor jou in. Troosten is een manier van zijn waarbij de arm om de schouder wordt geslagen.

Troosten is aanraken

De ander laten voelen dat je er bent

Behalve luisteren en geborgenheid bieden is het bieden van uitzicht. In alle vier genoemde verliessituaties onmisbaar. Maar 1) en 2) gaan altijd aan 3) vooraf.

Tijdens de crisis als de mens de greep op zichzelf is kwijtgeraakt, mag men nooit uitzicht bieden of oplossingen aandragen.

Als iemand gescheiden is en het verlies is nog niet verwerkt, mag je nooit zeggen dat hij of zij maar gauw weer een ander moet zoeken.

Als iemand zijn gezondheid of zijn mobiliteit heeft verloren, moet eerst het ik-verlies hersteld worden.

Troosten is uitzicht bieden

De vierde fase van het troosten als bieden van uitzicht is er op gericht de mens weer een kans te geven zich ergens aan te hechten.

De mens kan niet leven zonder zinvolle relaties om hem heen.

De mens heeft een taak, een functie, een hobby nodig waardoor zijn "ik" tot ontplooiing kan komen.

Troosten is dus ook het helpen van  mensen om hun aandacht weer op iets anders te richten dat het leven vult en zinvol maakt