Jabes in Gilead (1)

In het leven van Saul komen we vier belangrijke plaatsen tegen: Gibea, waar hij boer was en woonde, Gilgal waar hij ingehuldigd werd als koning, Gilboa waar hij zelfmoord pleegde en Jabes waar de Jabesieten woonden die de laatste eer aan Saul bewezen hebben.

 Hier lag Jabes in Gilead

Nu gaat het dus om Jabes. Jabes in Gliead, want je had ook een Jabes in Judea. De stad lag even ten oosten van de Jordaan. Vroeger heette die regio Gilead.

 Dit is de Jordaan ten noorden van het meer van Galilea Daar was hij nog slechts eenklein stroompje. Bet-San waar de dode lichamen van Saul en zijn zonen werden opgehangen,

Dit is het gebergte van Gilboa waar koning Saul en zijn drie zonen gevochten hebben tegen de Filistijnen en waar zij sneuvelden. De Jabesieten hebben de lijken van Saul enzijnzonen opgehaald van Beth-San en een eervolle begrafenis gegeven

Dit is de moderne stad Amman hoofdstad vanJoranie.

De Ammonnieten woonden ten oosten van de Jordaan en hun gebied  grensde aan Israel. De moderne stad Amman herinnert in zijn naamgeving nog aan de Ammonnieten

 Die regio doet ook om andere redenen ons nog  denken aan de Bijbel.zie bv Gilead /Balsem, Gilead  /Sjibbolet, Gilead Jeftas dochter. Het was een grensstad van Israël. Indertijd werd de stad belegerd door de Ammonnieten. Tussen haakjes: de naam van  de stad Amman- hoofdstad van het huidige Jordanië – is verwant met de Ammonieten. Hun koning Nachas was een wrede koning. Dat blijkt wel uit zijn voorstel in zake het sluiten van een vredesverdrag. Hij was best bereid een verdrag te sluiten met de Jabesieten, maar op voorwaarde dat hij van elke inwoner  het rechteroog zou uitsteken. Waarom het rechteroog? Dan konden niet meer schieten met pijl en boog en waren ze geen gevaar meet voor de Ammonnieten. ‘Geef ons nog 7 dagen de tijd. dan komen we terug en zullen ons aanu onderwerpen..

Naar Gibea 

Die tijd hadden ze hard nodig om naar Gibea te gaan om aan Saul te vragen of hij de Jabesieten kon helpen door de stad te ontzetten. Saul was toen nog geen koning. De deputatie van Jabes kwam in Gibea aan toen Saul aan het ploegen was.  Saul zegt: Ik kom direct. Hij gaat naar Jabes met een klein legertje.. En inderdaad Saul slaagt er in de stad te ontzetten en Jabes te redden. De inwoners van Jabes zijn hem daarvoor altijd dankbaar gebleven. Dat is jaren later ook wel gebleken bij de slag van Gilboa. In de bergen van Gilboa vond de laatste strijd plaats van koning Saul met de Filistijnen. Toen Saul de troepen van de Filistijnen zag werd hij doodsbang. Hij raadpleegde de HEER, maar de HEER gaf hem geen antwoord.(Zie Hemels zwijgen).

 Endor 

Dat was voor hem de reden om naar Endor te gaan en de geest van Samuël  te raadplegen. (zie Endor) Wat zei de geest van Samuël?’Morgen zullen jij en je zonen bij mij in het dodenrijk zijn” .

Zo gebeurde het. Het kwam tot een laatste treffen tussen het leger van Saul en het leger van de Filistijnen. De Filistijnen drongen door tot bij Saul en zijn zonen en doodden zijn drie zonen (1 Sam. 31:2).Saul werd zo bang dat hij zijn wapendrager beval:”Trek je zwaard en dood mij”.De wapendrager weigerde. Toen stortte Saul zichzelf in het zwaard. Zo stierf hij. Maar nog was het drama niet beëindigd. De Filistijnen kwamen de volgende terug om het slagveld te plunderen. Ze vonden daar de lijken van Saul en zijn drie zonen. Ook het lichaam van Jonatan. Ze sloegen Sauls hoofd af. Sauls waplenrusting kreeg een plaats in de tempel van Astarte en zijn lijk werd aan de stadsmuur van Beth-San genageld. En nog is het verhaal niet afgelopen; toen de inwoners van Jabes hoorden wat er met de lijken van Saul en zijn zonen gebeurd was, namen ze die weg en begroeven die in Jabes.

 Betekenis van het verhaal 

Een  vreselijk verhaal. Vindt u ook niet? Maar wat wil dit verhaal ons zeggen? Waarom volgt de Schrift met haar camera zo lang koning Saul? Uit belangstelling voor de persoon Saul? Zelfs tot zijn dood toe? Ik denk omdat Saul de gezalfde van de HEER was. En het hebreeuwse woord voor gezalfde is messias.

 Niet de ware messias 

De Bijbel wil ons laten zien dat Saul niet de echte messias was. Hij was een messias zoals het volk zich een messias voorstelde. En hij was een koning volgens de koningsideologie van alle volken rond Israel. Een sterke figuur. Maar  niet volgens het profiel van psalm 72 .Hij leek in het begin wel een beetje op de messias toen hij het opnam voor de bedreigde Jabesieten  tegen de wrede koning Nachasj. Hij droeg toen ook heel even het beeld van de koning der gerechtigheid. Dat herinnerden de Jabesieten zich. En daarom namen ze hem af van de muur der schande. Je zou in het ophangen van het lijk van Saul aan de muur van Beth-San een weerschijn van Golgota kunnen zien. Het verhaal van Saul eindigt met de afneming en graflegging door liefdevolle handen. Toch was Saul niet de ware messias. Ook David was niet de echte messias, maar hij kon wel heel  veel lijken op de ware messias, de Gezalfde die komen zou.(Ps 22 en Ps 110).Het lijden van Saul was geen vruchtbaar lijden. Het lijden van Jezus was wel een  vruchtbaar lijden, een verzoenend lijden. Hij was een bliksemafleider die Gods toorn over onze zonden afleidde naar zichzelf. Door zijn opstanding heeft God zijn toestemming gehecht aan dit lijden. De Kerk heeft altijd  de eenheid van beide Testamenten beleden. Daarom is het zinvol de verhaallijn van de Tenach door te trekken naar het Nieuwe Testament.