Galatie

 Galaten

Wie waren de Galaten? Oorspronkelijk waren de Galaten een Keltische stam, die zich in de derde eeuw vóór Christus in Frygië vestigde, midden in het tegenwoordige Turkije rond het huidige Ankara. Ze kwamen uit Europa en waren verwant met de Galliërs, zoals ook de naam suggereert.

Rond de vroegere burchtheuvel Ancyra te Ankara zijn zijn vele bewoners van het platteland neergestreken op zoek naar werk 

Het postkantoortje in Lystra. Een van deze mensen wilde mij wel gidsen naar de ruine heuvel  te Lystra. Waren de Galaten hun voor ouders?

Ze hadden eerst Griekenland geplunderd en staken  vervolgens de Hellespont over naar Klein-Azië. Ook daar hebben zij vreselijk huisgehouden. Het centrum van hun plundertochten lag rond  de burchtheuvel Ancyra, het tegenwoordige Ankara. 

 Op genoemde burchtheuvel bevindt zich nu het beroemde museum van de Anatolische beschavingen.

Galliers cultuurloos volk

Nu is het mij opgevallen, dat je daar veel beelden en voorwerpen  aantreft van de Hettieten, de Assyriërs, de Frygiërs en  ook van  de Romeinen, maar niets van de Galliërs. Hoe komt dit toch? Wel, die hebben  geen kunstschatten nagelaten.

Vroeger nam men aan dat Paulus zijn brief aan de Galaten geschreven had aan bekeerlingen van deze Keltische stam.

Dat is zeker niet het geval geweest.

Men zal de Galatische gemeenten niet moeten zoeken in de oude landstreek Galatië, maar in het zuiden van de veel groter Romeinse provincie Galatië.

Provincie Galatie

Daar waar de bijbelse plaatsen Antiochië, Iconium, Lystra en Derbe lagen.

Het was een heel karwei deze plaatsen te vinden. Bij Lystra hebben boeren ons de weg gewezen. Met uitzondering van Iconium (nu Konya) is het enige wat nog aan deze plaatsen herinnert een grote kale heuvel.

Bij de laatste aardbevingen heeft men niets opgeruimd! Er is nog geen steen opgegraven

 Hier sta ik met de chauffeur en een gids bij het heiligdom van Cybele, de Klein Aziatische moedergodin.Het was koud, guur en een verlaten gebied.De gids was de directeur van he piepkleine museumpje

Hier ziet u een duizenden jaren oud beeldje van deze moedergodin, wier cultische erfenis grotendeels is overgenomen door Artemis der Efeziers. Zij baart zittende

Deze Galaten hebben het Frygische heiligdom Pessinus overgenomen.

Zie bij Pessinus.  De verering van de ‘Grote Moeder van Anatolië’ (Magna Mater)met haar orgiastische cultus, opzwepende muziek en wervelende dansen lag de Galatische stammen wel.

In die landstreek van zuidelijk Galatië woonden veel Joden.

 Het wetticisme waartegen de apostel waarschuwt in zijn brief kunnen we ons heel goed  juist bij hen voorstellen. Het centrale thema is in deze brief is de rechtvaardiging uit het geloof   We moeten dus denken aan Antiochië, Iconium en Lystra.

In Antiochië heeft Paulus de langste  preek gehouden die we kennen. Daar had hij waarschijnlijk veel vrouwen van stand onder zijn gehoor.   In Antiochië woonden veel officiersvrouwen, omdat het een garnizoensstad was Het waren wellicht juist die vrouwen die zich lieten ophitsen tegen Paulus en de zijnen.

Toch werden degenen die tot geloof kwamen vervuld met blijdschap en Heilige Geest  

Vol builen en blauwe plekken kwam Paulus in Iconium aan. Ook in Iconium kreeg Paulus het zwaar te verduren en in Lystra werd hij zo toegetakeld dat zijn vrienden dachten dat hij dood was.

Alles wat Paulus was overkomen in deze plaatsen in Galatië had zo’n indruk op hem gemaakt, dat hij er in zijn laatste brief, vele jaren later, nog op terugkomt 

Trouwens ook in de brief  aan de Galaten herinnert hij de gemeenten aan die moeilijke periode

Genoemde tekst moeten we echter anders vertalen dan het NBG heeft gedaan.

 Daar wordt gesproken over ziekte, maar betere vertaling is. U weet , dat ik de eerste keer dat ik u het evangelie verkondigd heb er beroerd aan toe was, (zo was ik toegetakeld door de steniging ) Hij was er slecht aan toe. In de meest letterlijke zin droeg hij de littekens van Jezus in zijn lichaam

De Galliërs kwamen uit Europa.

Zij vestigden zich in de tegenwoordige hoofdstad van Turkije Ankara, door de kruisvaarders Angora genoemd en door Alexander de Grote Ancyra. De Romeinen noemden de stad Sebaste.Zij bouwden een vesting op de heuvel hierboven.

Daar staat nu de cidalel, de "hisar" zoals deze genoemd wordt door de Turken.

Veel huizen liggen tegen de heuvel aan gebouwd.De naam Galaten hangt inderdaad samen met de naam Gallië maar de Galaten uit de bijbel komen uit de Romeinse provincie Galatië.

Nogal wat zuidelijker.De Galliërs waren een buitengewoon cultuurarm volk.

In het museum kwam ik geen enkele herinnering aan hen tegen!

Museum van Anatolische beschavingen

Op de burcht kwam eeuwen later  een karavaanserail en nog later werd hier een museum gevestigd.

Dit museum vind ik het mooiste museum van heel Turkije.Het heet het 'Museum van Anatolische Beschavingen. 

Hier vinden we allerlei voorwerpen uit de Oude Steentijd, toen mensen nog in grotten woonden.Wat ons hier opviel waren afbeeldingen van godinnen die staan te dansen op stieren en herten.

Van die herten zie je hier een foto!.Maar deze hertafbeeldingen zijn uit de Hettitische cultuur die hier ruimschoots vertegenwoordigd is.

De vrouwenfiguur heeft overdreven grote geslachtskenmerken.Het is het eerste portret van de Aziatische Moedergodin, die duizenden jaren lang in Galatië (lees Anatolië) werd vereerd..

Ze is gezeten op een troon met twee luipaardkoppen. Zij was de godin van de vruchtbaarheid.

De eerste mensen in deze streek (5000 v. Chr.) woonden in lemen huizen zonder deuren en ramen. Men kwam met een ladder via een gat in het dak naar binnen

In deze woningen werden terracotta stierenschedels met echte horens op gehangen, zoals wij een schilderij aan de muur hangen als versiering.

Deze schedels hadden een religieuze functie. De stier was namelijk van oudsher een heilig dier in Anatolië.

De doden begroef men onder de vloer van het huis met allerlei grafgiften.

Dat hield in dat men meende de doden altijd bij zich te hebben en dat zij eeuwig zouden leven.Deze opgravingen bewijzen dat  religie de mens is ingeboren.

De mens is van nature religieus.