Water/ Dorst

Siloamvijver

Gihonbron

Hij leidft me aan stille wateren

 Water heeft twee basisfuncties: water kan je dorst lessen en water heb je nodig om je te wassen.  Water heeft een dorstlessende en een reinigende functie. Deze twee basisfuncties komen we ook in de Bijbel tegen. Jezus heeft op het Loofhuttenfeest geroepen;als je dorst hebt moet je   naar Mij komen en drinken. Jezus bedoelt de dorst naar God. Die dorst naar God kom je ook al in het Oude Testament tegen:

“Hijgend herrt der jacht ontkomen Schreeuwt niet sterker naar ’t genot van de frisse waterstromen,dan mijn ziel verlangt naar God, Ja, mijn ziel dorst naar de Heer (ps 42) Oude berijming

 Loofhuttenfeest 

Op het Loofhuttenfeest vierden de Joden Gods bewarende trouw in de woestijn toen zij op weg waren naar het Beloofde Land. Het is  een feest vol vreugde en dankbaarheid. Paasfeest is het feest van de uittocht. Het Loofhuttenfeest is het feest van de intocht.

 Waterplengoffer 

In de tijd van Jezus vond op elke dag van het feest een waterplengoffer plaats. Er werd water uitgestort over het altaar. Elke morgen daalde een priester van de tempelberg af naar het badwater Siloam. Daar vulde hij een gouden kruik met water en met deze gevulde kruik klom hij weer naar boven.

In de voorhof van de tempel ontvingen de andere priesters hem met vrolijk trompetgeschal. Het volk juichte! Een andere priester nam de kruik over en sprak de woorden uit Jesaja 12 : 3: ’Ge zult met vreugde water scheppen uit de bronnen van het heil’. Het hele volk sprak deze woorden mee uit.

Ondertussen bliezen de priesters op de bazuinen en zongen de Levieten de psalmen. De vreugde kende geen grenzen meer!

 Laatste dag  

Maar de echte explosie van uitgelaten blijdschap kwam op de láátste dag van het feest. De versierde feestgangers met hun feestruikers in de hand, de eindeloze stoet van priesters rond het altaar luisterden dan naar de tempelzangers.Uit volle borst zongen zij de laatste psalm van het Hallel. Psalm 118   ‘Dit is de dag die de HERE gemaakt heeft’.

‘Laten wij juichen en ons daarover verheugen. Och HERE, geef toch heil (Ps. 118 : 25) Och HERE geef toch voorspoed’  (in het Hebreeuws :Hosjanna = Hosanna) Onmiddellijk daarna viel het volk in: “Och  HERE, geef toch voorspoed Gezegend Hij die komt in de naam des Heren!!” Ze  schrééuwden het uit.Wat moesten ze zonder Gods zegen! Het land was door de zomerzon uitgedroogd.Water had het nodig. Water!Veel regenwater.Het  zaad was al uitgestrooid.

 Regenwater  

Plotseling kwam er een moment van zwijgen. De priester name een kan water en goot die uit over het altaar. Zo moge de HERE  regen geven!

Jezus heeft ook zo’n Loofhuttenfeest bijgewoond. Op de laatste, de grote dag van het feest ging Hij staan. Dat was vreemd. Als een rabbi de schriften uitlegde ging hij zitten. Een profeet  ging altijd staan, want hij had een boodschap. Jezus ging ook staan en Hij riep zo luid Hij kon:”Wie  dorst heeft kome tot MIJ en drinke “(Joh. 7 : 37)

Hij geeft het levende water. Hij geeft het heil dat blijft. De profetie van Jesaja 12 : 3, die de priester aanhaalde op het Loofhuttenfeest is vervuld in Jezus Christus. “Dan zal de dorstigge met vreugde water scheppen uit de bronnen van het heil”