Dorsvloer

zie ook Dorsvloer/Bijbels beeld

De dorsvloer is een Bijbelse plaats. Denk maar eens aan de dorsvloer van Boaz waarover we lezen in het boek Ruth (3:6).In de oogsttijd sliep men ‘s nachts ook in het open veld. Een dorsvloer nam in het dorpsleven van Israël een ereplaats in. De dorsvloer was een rond terreintje waarvan de aarde gedraineerd was en hard aangestampt.

Wannen deed men meestal op een heuvel, zodat de wind het kaf kon wegwaaien. Daarna vond het ziften plaats

Boven op een heuvel

Er was een plek gekozen waar de overheersende westenwinden over heen konden waaien .Meestal lag zo’n dorsvloer op een heuvel, zoals bijvoorbeeld de dorsvloer van de Jebusiet Arauna op de berg Moria.(Gen. 22).Het was ook de plaats waar de dorpelingen elkaar het hele jaar door troffen, zoals in de poort van de stad. Bij de simpelste methode van dorsen gebruikte de boer een os, die hij eindeloos rond liet lopen over de berg graan. Daarbij werden de graankorrels uit de aren verwijderd doordat de os het graan met zijn hoeven vertrad. Sommige boeren hadden de gewoonte om de os te muilkorven, dan kon hij al lopend niet van het graan snoepen. In de Mozaïsche wet was dit muilkorven verboden.”Gij zult een dorsende os niet muilbanden.” In het psychiatrisch ziekenhuis waar ik jaren geleden stage liep voor mijn studie, kwam ik eens een patiënt tegen, die erg boos was op de zaalzuster die hem niet voor de zoveelste keer te drinken wilde geven. “Gij zult een dorstende os niet muilbanden” riep hij uit.

Dorsen met buffels in het huidige Egypte

Dorsslede

Meestal gebruikte men een eenvoudige slede van hard hout, van voren iets gebogen en van onderen voorzien van scherpe ijzeren punten. Als deze door de ossen over de dorsvloer werd voortgesleept, werd het graan niet alleen uit de aren verwijderd, maar het stro tegelijkertijd fijn gehakt. Wanneer het graan gedorst was, lagen de korrels natuurlijk nog tussen het kaf en het korte stro en daarvan werd het gescheiden door het te wannen. Men nam hiervoor een schep waarmee het mengsel in de lucht werd geworpen. Bij een coöperatie van boeren werd zelfs een groot zeil gebruikt dat men met vereende krachten omhoog wierp. De wind voerde het lichte kaf het verst mee, het korte stro wat minder ver, terwijl het zware graan op de hoop terugviel. Het stro werd gebruikt als voedsel voor de paarden. Wannen deed men vaak ook ’s nachts (Ruth 3:2:dat deed Boaz ook) Jezus zal als kleine jongen vaakbij het wannen en ziften van de gerstj hebben staan kijken. Dat heeft diepe indruk op Hem gemaakt.

Ziften als de tarwe

Na het dorsen en het wannen van het graan was er nog een derde activiteit nodig. Het graan moest nog gereinigd worden. Steentjes en stukjes leem moesten verwijderd worden. Daarvoor gebruikten de boeren eenvoudige zeven. Die maakten de boeren van houten hoepels met een netwerk van leren riemen. De zeven werd met vereende krachten stevig geschud. De korrels vielen op de grond en de waardeloze rommel werd tegen gehouden. Jezus heeft ook dit vaak gezien, want hij zei als volwassene tegen Petrus:

”Simon, Simon, de satan heeft geprobeerd jou te ziften als de tarwe, maar Ik heb voor u gebeden dat jouw geloof niet zal bezwijken.” (Luc. 22:31) NBV :De satan heeft jullie opgeëist om jullie als graan te mogen zeven.:

zie voor uitvoerige verklaring Dorsvloer/Bijbelsbeeld