Kerk en synagoge

Er is vandaag de neiging kerk en synagoge onder één noemer te brengen.

Maar we hoeven nog geen antisemiet te zijn door te zeggen dat er een principieel verschil is tussen kerk en synagoge.

Als we geen oog meer hebben voor fundamentele verschillen, worden we onverschillig.

Met welk Israel  verbonden?

Er wordt vandaag veel gesproken over onze “onopgeefbare verbondenheid met Israël”. Welk Israël wordt hiermee bedoeld? Het Israël vóór Christus of het Israël na Christus?

Wortel of takken?

Paulus onderscheidt tussen het Israël als wortel en het Israël van de takken. Met het Israël als wortel zijn we door het geloof verbonden. De aartsvaders, Mozes, David en de profeten zijn onze broeders.

Wat echter de takken betreft, daarvan zegt Paulus dat zij om hun ongeloof afgehouwen zijn (Rom. 11:20). Dat is het jodendom dat zichzelf door de eeuwen heen gelijk gebleven is. Henk de Jong schreef: Geloofsmatig heb ik daar niets mee, het is een andere religie.

Nu zijn Gods genadegaven ‘onberouwelijk’. Ze blijven gehandhaafd. Maar dat geldt ook voor christenen die zich afgekeerd hebben van het christelijk geloof of moslim of hindoe zijn geworden. Voel ik me nog onopgeefbaar verbonden met hen?

Geen vervangingsleer?

Een algemeen aanvaarde opvatting is, dat we nooit de zogenoemde vervangingsleer mogen aanhangen, die  suggereert dat de christelijke gemeente in de plaats van Israël is gekomen.

Maar hoe moeten wij dan Matt.21:43 verstaan waar we de woorden van Jezus lezen “Daarom zeg Ik u, dat het Koninkrijk Gods van u zal worden weggenomen en het zal gegeven worden aan een volk dat de vruchten daarvan opbrengt?” Er zijn nog vele Joden die in Christus geloven.

De hoofdstroom is toch wel dat de Joden zich afgekeerd hebben van de Christus. Tot de Joden zeiden Paulus en Barnabas “Het was nodig dat eerst tot u het woord Gods werd gesproken, maar nu u het verstoot en u het eeuwige leven niet waardig keurt, nu wenden wij ons tot de heidenen. (zie ook Hand.18: en 28:28).

De breuk tussen kerk en synagoge wordt op vele plaatsen in het boek Handelingen zichtbaar. Zelfs nog in Hand. 28:29!We verwerpen de vervangingsleer (de kerk is in de plaats van Israel gekomen) want de kerk is geënt op Israël.

Geestelijk lezen!

Toch moeten we  niet vergeten dat ook al in het Oude Testament de besnijdenis en de tempel ‘geestelijk’ gelezen worden. “Besnijd dan de voorhuid van uw hart”lezen we in Deut. 10;16. En God woont uitgerekend bij hen die er ellendig aan toe zijn, en verslagen van hart zijn(Jes. 66:1,2.

Dus niet exclusief meer in de tempel. En de betrouwbaarheid van Gods beloften is zeker niet in het geding, als we de landbelofte met Hebr. 11:16 verstaan als de belofte van het betere, hemelse vaderland.

Vergeestelijking is geen verdamping 

Vergeestelijking betekent geen verdamping maar hier een ultieme vervulling.

Rede van Stafenus

Stefanus is inderdaad buitengewoon scherp. Maar die toespraak heeft niets te maken met een intern Joods conflict.

Principieel verschil kerk en synagoge

Hier wordt een principieel verschil tussen kerk en synagoge openbaar. Stefanus beëindigt zijn vlammend betoog tot de Joden met deze woorden

“Hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij verzet u altijd tegen de Heilige Geest gelijk uw vaderen. Wien van de profeten hebben uw vaderen niet vervolgd? Zelfs hebben zij  hen gedood die geprofeteerd hebben van de komst van de Rechtvaardige, van  wie  gij nu verraders en moordenaars geworden zijt (Hand 7:12)!.

We kunnen nooit beweren dat wij met de rede van Stefanus niets te maken hebben omdat het om een intern conflict zou gaan.

Het principiële verschil kan ook vandaag  weer met de handen getast worden, als  Jezus  niet als Verlosser, maar als een puur rechtvaardige Jood getekend wordt. Een ‘tsaddik’).

Worden de Joden vandaag niet te veel vanuit de belofte en te weinig vanuit het geloofsantwoord dat wij op de belofte verschuldigd zijn, benaderd?