- Kameleonsyndroom
- Kant (Immanuel)
- Keizercultus
- Kennen van God
- Kerk
- Kerk en synagoge
- Kerk in one-liners
- Kerkhof van Pisa
- Kerstgebeuren in one-liners
- Ketterij
- Kinderen
- Knekelkist Jakobus
- Knekelkist van Jakobus?
- Kohlbrugge
- Koningen
- Koningen van Israel
- Koningschap Jezus Christus
- Koninkrijk der hemelen
- Koninkrijk van God
- Koosjer
- Koptische Kerk
- Koran
- Kosmos
- Kruissymbool
- Kruiswoorden van Jezus
- Kunst en kitsch
- Kwaad (het grote)
Kinderen
Allerlei notities
Kinderen zijn als klimop. Ze hebben een muur nodig om te kunnen hechten en om te groeien.
Kinderen die geen liefde ontvangen, kunnen ook geen liefde geven.
Een kind is als een plant. Het heeft warmte nodig en aandacht
Het kind in ons laat zich niet aborteren.
Als het koud en donker is wil het weer terug naar de moederschoot
Stoer doen is tegen het kind-in-je zeggen je mag er niet zijn, je mag niet bang zijn
Kinderen waren net als vrouwen in Jezus' tijd niet in tel
Jezus heeft luid geroepen: Laat de kinderen tot Mij komen
Tot kinderen zeggen Jij maakt me boos is zeggen Jij hebt macht om mij boos te maken
Je moet kinderen niet bevelen, maar uitnodigen tot samenwerking.
Zodra kinderen het gevoel krijgen buitenstaanders te zijn gaan ze jengelen en jennen
Dump je kinderen in de ballenbak van IKEA
Er zijn veel misdeelde en tenachtergestelde kinderen
Luther over kinderen:
Luther zei over kinderen ’De kinderen gaan nog het beste om met God. Wij oude gekken zeuren over de vraag of de bijbel wel waar is, en hoe het allemaal kan wat daarin staat, maar de kinderen met hun eenvoudig geloof twijfelen nergens aan. Ze doen niet zo moeilijk als wij. God geeft hun de genade dat ze liever kersen eten dan geld tellen.
Ik ben zelf doctor in de theologie, maar toch wil ik leven als een kind. Ik hou me vast aan het Onze Vader, de Geloofsbelijdenis en de tien geboden.
Ik ben nog lang niet zo ver als ik zou willen, en daarom moet ik als een kind blijven geloven (Tafelgesprekken)
Geen machtstrijd
Kinderen zijn niet gelijk aan de ouders, maar wel gelijkwaardig. In de traditionele opvoeding voelden de ouders zich superieur.”Jij hebt alleen maar te luisteren”. Zo ontstaat echter een machtsstrijd en die moet je vermijden. Zie ook Opvoeding
Kinderen willen het gevoel hebben er bij te horen. Zodra ze het gevoel krijgen uitgesloten te zijn, worden ze lastig.
Het ergste wat een kind kan overkomen is het gevoel een buitenstaander te zijn, iemand die niet meetelt.
Het kind gaat dan proberen op een verkeerde wijze aandacht te krijgen: jengelen, plagen treuzelen. Of er ontstaat een strijd om de macht die hierin eindigt dat het kind de pestkop gaat uithangen.
Bemoedigen!!
Het belangrijkste aspect van de opvoeding is het kind bemoedigen. Elk kind heeft voortdurend bemoediging nodig zoals een plant water nodig heeft. Als we het kind bemoedigen brengen we het zelfrespect bij.
Als we het kind alles ontnemen, ontmoedigen we hem. Volgens Dreikurs (Kinderen dagen ons uit) moeten we kinderen ook niet belonen of bestraffen. Bij belonen stellen we een voordeeltje in het vooruitzicht en dwingen we zijn samenwerking af. Wat dan wel ?
We moeten de kinderen de gevolgen van hun eigen daden laten dragen. Als kinderen bijvoorbeeld. ruzie maken in de auto, moeten we hen niet slaan, want dan gebruiken wij onze overmacht, maar we moeten stoppen en zeggen:”Zolang jullie je misdragen, rijden wij niet verder”.
Wij zijn immers niet zeker van het optreden van de kinderen, maar we kunnen wel zeker zijn van ons optreden!
We moeten daarom consequent zijn en ook standvastig zijn. Regels vaststellen.
Afspraken maken.
Om 12 uur thuis b.v. en als ze pas om 1 uur thuiskomen hen de gevolgen daarvan laten dragen en niet binnenlaten.
We moeten ook de daad losmaken van de dader. Als het op de kamer van Jan nog steeds een grote bende is, moet je niet zeggen: Jan, wat ben jij een sloddervos, maar Jan, jij hebt je kamer nog niet opgeruimd.
Bovengenoemde wijze raadgevingen zijn afkomstig van de Oostenrijkse psychiater Alfred Adler. Terecht wijst hij er op dat het belangrijk is dat een kind zelf verantwoordelijkheid gaat dragen. Terecht wijst hij er op dat een kind bij het gezagsgebeuren wordt betrokken. Een kind wil er bij horen.
Het is echter m.i. niet waar dat elke geldingsdrang van een kind en elke gezagsuitoefening van de ouders (bijvoorbeeld door het middel van straf) een greep naar de macht inhoudt!