- Vaderschap
- Valse profetie
- Vasten en feesten
- Veertigdagentijd
- Veluwe
- Verbond en verbondenheid
- Vergeven
- Verkilde samenleving
- Verlichting
- Verlichting en psalmberijming
- Verlichting en vooruitgangsgelóóf
- Verliessituaties
- Verschuivingen
- Vertalen is verraden
- Verveling
- Verzoening
- Visionaire ervaringen van Jezus
- Volgen van Jezus
- Volwassenheid Jezus
- Vooruitgangsgeloof
- Voorzienigheid
- Vrede op aarde
- Vreze des Heren
- Vriendschap
- Vrijzinnigheid
- Vrouwen en Jezus
- Vrouwen in de Bijbel
Vasten en feesten
Grote Verzoendag
Op de Grote Verzoendag was een vasten voorgeschreven; Lev. 16:29. Ook waren er vastendagen om zich te verootmoedigen en er werd ook gevast bij het dragen van rouw.
Aswoensdag
In de R.K. kerk begint de vastentijd met Aswoensdag.
Met Aswoensdag eindigen de carnavalsfeesten.
De gelovigen knielen op Aswoensdag een voor een neer bij het altaar.
Hun hoofden worden dan bestrooid met gewijde as.
Dit is geen herinnering aan het boetedoen in zak en as bij het oude Israel.
Het is een herinnering aan de vergankelijkheid van het leven.
De priester spreekt de woorden; Gedenk o mens, dat ge stof zijt en tot stof zult wederkeren. Nu begint de 40 dagetijd.
Canrnaval
Carnaval is oorspronkelijk een zuiver heidens feest.
Het woord 'carnaval' is afgeleid van char naval= wagenschip.
Dit wagenschip werd gebruikt tijdens het heidense joelfeest, waarbij men de terugkeer van de lente vierde.
De Carnavalsfeesten zijn voorbij met Aswoensdag. Dan beginnen de vasten.
Carnaval en lijdenstijd
Het carnaval is dus aan de lijdenstijd en de vastentijd vastgeplakt.
In Israël kwam vasten voor als rouwgebruik. Men vastte ook als boetedoening.
Bij nationale boetedagen werd vaak een vasten uitgeschreven.
Ook in de tijd van Jezus kende men bepaalde vastendagen.
Men onthield zich dan van spijs en drank.
Uitgerekend in de vastentijd krijgt Jezus een uitnodiging van Levi de tollenaar.
De villa van Levi puilt uit van de feestgangers (Ze waren talrijk staat er).
En een plezier dat ze hebben.!Ze dansen en hossen en drinken. Nou ja dat is nog daaraan toe, maar dat Jezus daaraan meedoet in de vastentijd en nog wel uitgerekend in het huis van een landverrader, dat is het toppunt van schaamteloosheid (Marcus 2 :13-22).
De Farizeeën vinden het schandalig.
Zelfs de discipelen van Johannes de Doper kunnen er met hun verstand niet bij en vragen Jezus ‘Waarom vasten wij en de discipelen van de Farizeeën en uw discipelen niet?’
Antwoord van Jezus is Kunnen bruiloftsgasten soms vasten als de Bruidegom bij hen is?
Jezus stoort zich niet aan de regeltjes van de Farizeeën en trekt zich niets aan van wat mensen zeggen.
Het vasten krijgt nu voor ons een andere betekenis.
Geen teken rouw en boetedoening
Het is geen teken meer van rouw en boetedoening.
Vasten wordt nu je bepaalde beperkingen opleggen, kritisch bekijken van je bestedingspatroon ter wille van anderen, omdat wij zo intens dankbaar zijn dat we uitgenodigd zijn voor het grote bruiloftsfeest.
Het vasten heeft geen wettisch karakter meer, maar is uiting van dankbaarheid dat de Bruidegom door zijn Geest bij ons is.
Vasten en feesten vormen geen tegenstelling.