Olijfberg / Hemelvaartl

 Olijfberg

En Hij verliet de stad en ging -  zoals Hij gewoon was -  naar de Olijfberg (Luc. 22:39)

Er zijn bijna geen olijfbomen meer op de Olijfberg. De Romeinen hebben bij de belegering van Jeruzalem alle olijfbomen omgehakt, omdat zij het uitzicht belemmerden.

Berg van hemelvaart

Hier is sprake van een gewoonte. Dat trof mij. Lucas heeft nauwkeurig  allerlei mensen geïnterviewd en toen is hem gebleken dat Jezus gewoon was bij het verlaten van de stad naar de Olijfberg te wandelen. Ergens anders vertelt Lucas ons ook, dat Jezus gewoon was overdag in de tempel onderricht te geven en dat Hij de nachten doorbracht buiten de stad op de Olijfberg.

's Morgens was Hij weer present in de tempel  en dan kwamen ook de mensen weer naar Hem toe om naar Hem te luisteren. Luc.21:37Aan de achterzijde  van de Olijfberg was er trouwens ook het dorp Bethanië waar Jezus regelmatig gelogeerd zal hebben in de gastvrije woning van Lazarus en zijn beide zusters.  De Olijfberg was dus één van de meest geliefde plaatsen van Jezus.

Ook op de dag van zijn arrestatie begaf  Jezus zich net als vroeger naar de Olijfberg nadat Hij met zijn discipelen het Pascha had gevierd. 

 'Zijn discipelen volgden Hem' schrijft Lucas.Daarom  wist  Judas ook precies waar  hij Jezus kon  aangeven bij de tempelwacht.

Eerst heeft Jezus nog de lofzang Matt.26:30  (Lofzang is Psalm 116- 118)gezongen en daarna verliet Hij de stad in de richting van )het oosten.  Hij  daalde  af  in het  Kedrondal  en bereikte al vrij spoedig daarna  de overkant van de beek  bij de voet van de Olijfberg.

 Daar was een boomgaard die Gethsémane heette. Vandaag is er een ommuurde boomgaard.  Boven de toegangspoort lezen we de woorden "Hortus Gethsémani", tuin van Gethsémane. In deze tuin troffen  we nog acht zeer oude olijfbomen aan, met knoestige stammen en armen.

 De Franciskaner  monniken die  voor deze tuin moeten zorgen beweerden dat  de bomen nog dateren uit  de tijd van Jezus en dat de Heiland onder deze bomen heeft gebeden.

 Nu kunnen olijfbomen wel duizend jaar worden. De bomen uit Jezus' tijd zijn echter verdwenen net als de olijvenpersbak, waaraan de hof zijn naam ontleende.

Olijfbomen gekapt

In de jaren 66- 70 werd Jeruzalem  namelijk belegerd door de Romeinen. In de guerillastrijd  tussen hen en de Joden werd toen door de uitvallende Jeruzalemmers  een dankbaar gebruik gemaakt van de boomgroepen om de belegeraars afbreuk te doen.

Daarom heeft Titus alle bomen op de Olijfberg laten kappen. Bij dit  kappen zijn ook de bomen van de hof van Gethsémane, waarin Jezus zich terugtrok in zijn grote geestelijke strijd als slachtoffer gevallen. Het kappen zal wel niet erg zorgvuldig zijn gebeurd. Vele tronken zullen zijn blijven staan. En omdat de olijfboom een zeer taaie levenskrachti ge boom is, kunnen de  knoestige stammen van nu beschouwd worden als de nazaten van de tronken der omgekapte bomen uit de eerste eeuw.

In ieder geval is in deze omgeving de plek geweest waar de Heiland is neergeknield en in doodsangst heeft gebeden:"Mijn vader, indien het mogelijk is, laat deze beker Mij voorbijgaan, doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt."

Ter herinnering aan het lijden van Jezus is vóórin in deze olijventuin een R. K. basiliek gebouwd. Het is natuurlijk de vraag of het stuk van de vloer vóór het altaar, bestaande uit een kale rotsbodem precies de plaats geweest is waar de Heiland is neergeknield.

Maar de basiliek houdt in ieder geval de herinnering aan die plaats levend. Op de plek van  de huidige kerk heeft vroeger een kruisvaarderskerk gestaan en daarvoor nog een Byzantijnse basiliek.

Intocht in Jeruzalem op een ezel

Onder aan de voet van de Olijfberg was óók het begin van de zogenoemde intocht in Jeruzalem. Ik heb me nog nooit goed gerealiseerd dat hier de intocht is begonnen.

Jezus had een ezel laten charteren in een dorpje op deze Olijfberg .Nadat ze de ezel bij Jezus gebracht hadden, hebben ze Jezus daarop geholpen.

Alleen een koning mocht in Israel op een ezel de poort binnengaan. Dat Jezus dit deed was dus geen teken van vernedering, maar symbool van zijn bijzonder koningschap. Als joden op een ezel        aankwamen, moesten ze altijd bij de poort afstappen. Dat kun je nu soms nog zien bij de afstapjes bij de poort

En zo gezeten op die ezel en  omringd door duizenden fans en  pelgrims, die ook via het Overjoraanse en Jericho op weg waren naar Jeruzalem,is Jezus van de Olijfberg afgedaald richting Kedrondal  en vervolgens naar de stad.

Toen hij dichterbij kwam, aan de glooiing van de Olijfberg klonk er een daverend applaus op van de duizenden pelgrims, omdat zij zo ontzettend veel wonderen van Jezus gezien hadden Luc 19:38.

De mensen verwachtten iets groots van Jezus. De menigte juichte en was uitgelaten van vreugde. Gezegend Hij, die komt, de Koning,  in de naam des Heren; in de hemel vrede en ere in de hoogste hemelen. Wat is dan de reactie van de Farizeeën en de reactie van Jezus?

De Farizeeën zeggen tot Jezus: Rabbi, bestraf uw discipelen. Laten de mensen hun mond houden, want dit lijkt toch nergens op. En de reactie van Jezus?

Als de menigte nog verder de Olijfberg is afgedaald en Jezus de stad nog duidelijker kan zien, begint Jezus te huilen Luc 19:41.  Hij roept  het uit: hadden jullie op deze dag maar echt in de gaten wat tot jullie vrede dient. Jezus huilde óók omdat Hij toen al wist dat Jeruzalem verwoest zou worden, omdat  zij "niet de tijd heeft opgemerkt, dat God naar haar omzag" Luc.19:44

Hemelvaart

Op de Olijfberg vond ook de Hemelvaart van Jezus plaats: Deze Jezus die van u is opgenomen naar de hemel, zal op dezelfde wijze wederkomen , als ge Hem ten hemel hebt zien varen. Hand. 1: 11  Boven op de Olijfberg heeft men de zogenoemde hemelvaartskapel gebouwd.

Daar vlak bij bevindt zich de Paternosterkerk. Op de wanden van deze kerk is het Onze Vader in 35 talen aangebracht. 

Wat lager op de helling staat  een fraai kapelletje.  Het heet Dominus Flevit, de Heer weende.  Het is een herinnering aan wat verhaald wordt in Lucas 19:41, 42 En toen Hij nog dichterbij gekomen was en de stad zag, weende hij over haar en zei: Och of ge ook op deze dag verstond wat tot uw vrede dient".

Bij de Olijfberg komen we dus in aanraking met achtereenvolgens de zingende Jezus, de biddende Jezus, de huilende Jezus en tenslotte na zijn verrijzenis met de zegenende Jezus.  Hij heeft zegenend afscheid genomen