Malta

Malta is een heerlijk vakantieland!!

Deze foto heb ik genomen van de plek van Paulus' schipbreuk. Er bestaat op het eiland ook een romantische St Juliusbaai, vlak bij het grote Hiltonhotel. Wie was Julius? Julius is ook al heilig verklaard!

Julius was de centurio van een van de keizerlijke cohorten die Paulus als arrestant naar Rome moest brengen. Deze officier was buitengewoon vriendelijk voor Paulus (Hand. 27:3).

Het is mogelijk dat hij Paulus verdediging voor Agrippa meegemaakt heeft en onder de indruk was gekomen van de apostel en zijn boodschap.

Prehistorische offerplaats met afbeelding van dieren die geofferd moesten worden. Mensen hebben altijd gedacht dat men offers moest brengen aan de goden. Het christelijk geloof belijdt dat God in Jezus Zelf voor een offer gezorgd heeft om ons met Hem te verzoenen. Hij is het grote Offerlam, dat God zelf gegeven heeft.

Ingang van een tempel op Malta.

Het gebruik van megalieten wijst op een goed georganiseerde maatschappijstructuur.
Ze zijn gebouwd met de monumenten uit de Steentijd (b. v. Stonehenge) ca 3000 v. Chr. Dit is een 'triliton'-ingang waarbij twee verticale stenen samen een deksteen dragen zoals hier. De Maltese bouwers moesten manieren bedenken om stenen van 50 ton of zwaarder te verslepen of op te hijsen met beperkte mankracht.

Een zeer uitvoerig reisverslag van Lucas over Paulus' reis als gevangene naar Rome vinden we in Handelingen der Apostelen, de hoofdstukken 27 en 28.[1] Paulus was in Jeruzalem door de Romeinen gevangen genomen om hem te beschermen tegen de Joden die hem aanklaagden:

"Deze man is een pest, verwekt oproer onder de Joden en tracht de tempel te ontheiligen." Naar Caesarea overgebracht, werd hij er verhoord door procurator Felix en later door zijn opvolger Festus

. Daar Paulus zich als Romeins burger op de keizer beriep, moest hij naar Rome worden gebracht. Dat gebeurde op een schip onder leiding van de centurio, (hoofdman over honderd soldaten) genaamd Julius in het jaar 60.

In Myra, (zie daar) aan de zuidkust van Klein-Azië, werd van schip verwisseld. [2] Aan boord bevonden zich 276 mensen: de bemanning, de soldaten en de gevangenen, onder wie Paulus.

In de buurt van Kreta stak een vreselijke storm [3]op die vele dagen aanhield. Waarschijnlijk was het gesloten seizoen al bijna aangebroken.

Het gesloten seizoen lag volgens gangbare opvattingen tussen begin november en begin maart.

Lucas vermeldt dan ook dat ze drie maanden op Malta zijn gebleven.

Het schip leed zware schade. Tot twee keer toe werd Egyptisch graan op zee gelost. Eindelijk, na veertien, dagen kwam er land in zicht. De kapitein besloot het schip te laten stranden op een zandbank.

Toen dat gebeurd was, wilden de soldaten de gevangenen doden om ontsnapping te voorkomen. Maar de centurio die Paulus wilde redden verhinderde dat. Hij beval allen die konden zwemmen het eerst over boord te springen om aan land te komen, terwijl de overigen op planken of ander scheepstuig zouden volgen.

Zo bereikten allen veilig de vaste grond. Dit gebeurde op de noordkust van Malta.

Pas na hun redding kwamen ze tot de ontdekking dat het eiland Malta heette. Als plaats van de landing wordt aangewezen het St Paul's Island in de huidige St Paul's Bay.

De bevolking was buitengewoon vriendelijk voor de schipbreukelingen.[4] Dat valt des meer op omdat dikwijls schipbreukelingen beroofd en gemolesteerd werden door de strandjutters.

Omdat het koud was en iedereen kletsnat, legden zij voor hen een vuur aan. "Gaan jullie daar maar zitten. Dan worden jullie weer lekker warm" Toen Paulus wat hout ging sprokkelen en op het vuur wierp, kwam er door de hitte een adder tevoorschijn die zich in zijn hand vastbeet.

Toen de eilandbewoners het beest aan zijn hand zagen hangen zeiden ze tegen elkaar: Die man is vast en zeker een moordenaar, die de wraakgodin niet wil laten leven, nu hij aan de zee ontkomen is. Paulus schudde het beest van zich af in het vuur en ondervond geen nadelige gevolgen.

Toen ze na lang wachten zagen, dat Paulus ongedeerd bleef, sloeg hun mening om en zeiden ze dat hij een god was.

Na de schipbreuk genoot Paulus drie dagen gastvrijheid van de procurator Publius. Het bleek dat de vader van Publius met dysenterie op bed lag. Paulus ging op ziekenbezoek, bad voor hem en legde hem de handen op en genas hem.

Herinneringen aan Paulus op het eiland

Overal op het eiland zijn fresco's en schilderingen aangebracht van Paulus' verblijf op Malta. Op de plaats waar het huis van Publius gestaan zou hebben en Paulus zo gastvrij ontvangen is, stond in de vierde eeuw al een kerk.

Al enkele eeuwen bevindt zich op die plek de schitterende kathedraal van Paulus en Petrus aan het Paulusplein

Er zijn nogal wat Pauluskapellen op het Rooms-katholieke eiland.

De badplaatsen aan de St Paul's Bay waren vroeger simpele vissersdorpjes, maar zijn nu uitgegroeid tot echte vakantiecentra.Op het witgrijze eilandje in deze baai tref je zelfs een standbeeld van Paulus aan. Dat zou de apostel vreselijk gevonden hebben!

" Wie zal mij, ongelukkig mens, redden uit dit bestaan dat beheerst wordt door de dood? God zij gedankt, door Jezus Christus, onze Heer (Rom7:24) " riep hij eens uit. Hij zou beslist niet op een voetstuk geplaatst willen worden. Hij wilde bedelaar blijven.

Dan zie ik liever het standbeeld van Christus tussen de hoektorens van de Mariakerk bij de Mellieha Baai met de zilvergrijze koepel met een Maltezerkruis erop. Daaronder lezen we de spreuk :Christus vincit, Christus regnat. Christus imperat. Christus overwint, Christus regeert. Christus gebiedt!

[1] Uit de nauwkeurigheid en termen die Lucas gebruikt blijkt al weer dat hij veel verstand van de scheeepvaart had. Het is mogelijk dat hij scheeparts is geweest in Troas.

[2] Julius wilde beslist een Alexandrijns graanschip. Zo'n schip was ingedeeld in de zogenoemde classis Alexandrina. Daaronder werd verstaan schepen die bestemd waren voor het vervoer van koren uit Egypte, de graanschuur van het Romeinse rijk. Het waren betrouwbare zeewaardige schepen waarmee men zich op volle zee kon wagen.

[3] Die storm staat bekend als de wervelstorm Eurakylon. De opvarenden moeten doodsangsten hebben uitgestaan. Het was pikdonker. De sterren waren niet te zien. Het kompas was nog niet uitgevonden en men wist niet in welke richting men koerste.

[4] Ook het afscheid in het voorjaar was van de eilandbewoners buitengewoon vriendelijk (Hand.28:10)