Lege graf Jezus

 

 

Het lege graf waarin Jezus heeft gelegen was zeker ook een Bijbelse plaats. Het lege graf als zodanig kan natuurlijk geen bewijs zijn voor de opstanding van Jezus. Het is wel een onweerlegbaar getuigenis. Maria van Magdala trof volgens het verhaal van Johannes het graf leeg aan. ‘Het lijk zal wel gestolen zijn’ moesten de soldaten van de Hoge Raad  aan de mensen vertellen. Maria dacht dat iemand het lijk van Jezus had meegenomen.  

 

Wat is er gebeurd?

 Op grond van de gegevens van het Nieuwe Testament moeten we er vanuit gaan dat Christus is opgestaan in hetzelfde lichaam waarmee Hij aan het kruis had gehangen. Of met andere woorden: na zijn opstanding was het graf leeg

 

Maria Magdalena herkende Jezus.Hij was dezelfde en toch anders.

 

. De Heer was met ziel en lichaam opgewekt tot een nieuw bestaan in heerlijkheid. Er zijn tegenwoordig wel heel wat theologen die geloven dat het lege graf in de evangeliën voorkomt, maar dat deze vermelding er vanuit een late traditie is ingeschoven. 

Toegevoegd uit latere traditie?

 Op verschillende plaatsen verwijst de Bijbel naar het ‘volle’ graf. In 1 Kor. 15 : 3 en 4 zegt Paulus nadrukkelijk dat Christus voor onze zonden is gestorven zoals in de Schriften staat en dat hij is begraven en ten derde dage opgewekt naar de Schriften. In Hand.13:29 en 30 lezen we de volgende woorden van dezelfde apostel:’Zij namen Hem af van het hout en legden Hem in een graf. Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt. En in Hand. 2  citeert Petrus in zijn Pinksterpreek Psalm 16 en zegt dan in vers 31 dat David hier eigenlijk de opstanding heeft geprofeteerd. Hij heeft gezegd dat de Messias niet aan het dodenrijk zou worden overgeleverd en dat zijn lichaam niet tot ontbinding zou overgaan. Dat is wel gebeurd met David zelf. Daarom moeten we hier denken aan de grote Zoon van Daivd. We kunnen dus de conclusie trekken, dat de combinatie van graf/ontbinding èn opstanding ons laat zien dat het graf van Jezus leeg was. Bovendien zou het voor een jood ondenkbaar zijn om over de opstanding anders te denken dan in lichamelijke termen. De idee van een ’geestelijke’ opstanding terwijl het lichaam in het graf lag, was voor een jood een absurde  gedachte. Dat was Grieks denken 

Evangeliën

 Wat de evangeliën betreft kan men ook niet volhouden dat het om een late traditie zou gaan. De evangeliën zijn bijzonder eenstemmig op dit punt. Ze zeggen allemaal dat het lege graf iets volkomen onverwachts was. Niemand was verder blijkbaar in staat het lege graf te tonen ook al beweerden de Romeinse soldaten dat bij hoog en bij laag.  

 

 

 

  

  

Vrouwen als getuigen

 Er is nog een onbegrijpelijk aspect als het verhaal van het lege graf werkelijk ‘bedacht’ zou zijn. In dat geval zou geen enkele jood (en de apostelen waren allemaal joden) er over gedacht hebben om een aantal vrouwen tot primaire getuigen te maken. Volgens de joodse wet kunnen vrouwen geen betrouwbare  getuigen zijn. Flavius Josefus schrijft:Een getuigenis van vrouwen mag niet aanvaard worden vanwege de lichtzinnigheid van hun vrouwelijk geslacht. Als je de mensen wil laten geloven dat het graf leeg was, moet je zeker geen vrouwen inschakelen. Datzelfde geldt natuurlijk net zo goed van het bericht van de opstanding. Om de mensen te laten geloven dat Jezus is opgestaan, is het inschakelen van vrouwen het domste wat je kunt doen. Haar getuigenis moert dus wel authentiek zijn. Er is dan ook geen enkel spoor van enige andere prediking dan die van een lichamelijke opstanding. 

Nieuw leven!

 En die opstanding is oneindig veel meer dan de reanimatie van een lijk, een losstaande gebeutenis, maar het openbreken van een totaal  nieuwe werkelijkheid, een soort leven dat een nieuw  nieuwe dimensie aan het menszijn aan de overzijde van het graf heeft geopend.

 

Dezelfde en toch anders

 Met de kracht waarmee Hij in staat is alles aan zich te onderwerpen zal Hij ons armzalig lichaam gelijk maken aan zijn verheerlijkt lichaam (Fil.3 : 21). 

Hoe moeten wij  ons de verrezen Heiland voorstellen? In wat voor lichaam is Hij dan opgestaan? Dat is ook voor ons een belangrijke vraag, want volgens de apostel Paulus zal de Heer ons vernederd, armzalig, geschonden  lichaam gelijk maken aan zijn verheerlijkt lichaam.

 

 Dubbele lijn

 

Er is op dit punt een dubbele lijn in de evangeliën aanwezig. Aan de ene kant vinden we bij alle schrijvers grote nadruk op de identiteit van de opgestane Heer met de historische Jezus zoals ze die allemaal gekend hadden. Telkens komen we de reactie tegen:”Het is de Heer” (Joh. 21 : 7).Maria Magdalena zegt tegen de leerlingen:”Ik heb de Heer gezien”(Joh.20:18). Ook zijn stem heeft zij herkend: ’Ze vertelde alles wat Hij tegen haar gezegd had’ De Emmaüsreizigers hebben de Opgestane ook direct herkend. Ze gaan haastig terug naar Jeruzalem. Daar hebben ze de leerlingen ontmoet. En die zeiden enthousiast :De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en is aan Simon verschenen. De twee reizigers vertelden vervolgens op hun beurt dat Jezus met hen opgelopen was en dat zij Hem herkend hadden toen Hij het brood brak. De grootste verrassing was  dat Hij plotseling zelf in hun midden verscheen (Luc.24:36). De leerlingen en de Emmaüsgangers  schrokken vreselijk en meenden een geestverschijning te zien. Maar al gauw herkenden ze Hem. Vooral toen Jezus zei:’Kijk eens naar mijn handen en voeten. Ik ben het echt zelf. Ook later vindt die herkenning plaats. Eerst op de samenkomst van de leerlingen zonder Tomas (Joh. 2O:20), en een week later op een samenkomst  met Tomas(Joh. 20: 25-27). De Gekruisigde is de Opgestane. Kruis en opstanding horen onlosmakelijk bij elkaar. We lezen ook dat Jezus verschillende keren met zijn leerlingen heeft gegeten: in Jeruzalem, bij Emmaüs en zelfs op het strand! De gemeenschap met de  Heer is door het kruis en de dood wel onderbroken, maar niet afgebroken. De Verheerlijkte zet die gemeenschap voort. De relatie blijft.

 

Tweede lijn

 

Er is ook nog een tweede lijn. De Opgestane Heer, die de Gekruisigde is, is toch anders. Hij staat zo maar ineens in het midden van zijn leerlingen, terwijl alle deuren gesloten zijn.(Joh. 20:19). Als Hij met de Emmaüsgangers aanligt en Hij het brood breekt, worden hun ogen geopend en ‘herkennen’ ze Hem. Maar dan ineens verdwijnt Hij uit hun midden. Na zijn verrijzenis verschijnt en verdwijnt Hij zo maar. Als dezelfde Emmaüsgangers snel naar Jeruzalem teruggaan en vertellen wat hun is overkomen, lezen we ‘Hij zelf stond in hun midden’ Zo maar ineens. Het is net alsof Hij uit een andere wereld zo maar ineens bij hen binnenstapt. Terwijl Petrus nog enthousiast aan het vertellen is, dat hij de Heer gezien heeft, kwam Jezus zelf in hun midden en zei”Vrede zij jullie”.Toch was het gezelschap verbijsterd en vol angst, omdat ze meenden een geestesverschijning te zien. “Kijk eens naar mijn handen en voeten’ zei Jezus. Maar nog steeds konden ze het niet geloven. ‘Hebben jullie hier iets te eten?’ vroeg Jezus. Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis. Alle verschijningen duiden hetzelfde fenomeen aan. En tegelijk overstijgen die verschijningen de lichamelijke beperktheid. De Bijbel noemt dit een ‘verheerlijkt lichaam’

In Fil 3 : 21 zegt Paulus dat ons armzalige lichaam aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig zal worden.