Lycie vol grafhuizen

 Lycie

We doorkruisten de zee  bezuiden Pamfylie en liepen Myra in Lycie binnen.(Lucas schreef dit over de reis die Paulus als gevangene met hem maakte naar Rome) (Hand. 27 : 5)

Huizen als graven werden zo hoog mogelijk gebouwd. Heel indrukwekkend vonden wij ons bezoek aan Tlos dat hoog verheven troont boven het landschap.

Waar je ook heenkijkt, niets dan restanten van tempels en machtige gebouwen. 

De doden werden  ook niet begraven, noch verbrand noch gemummificeerd, maar ze kregen een woning zo hoog mogelijk opgetrokken.

De hoofdstad van Lycie was Xantos, een groot religieus centrum waar Apollo werd vereerd.

 Uit de Byzantijnse periode dateren nog de ruines van een grote kerk. 

Overal vergane glorie! Op de rechterpijler ontbreekt de sarcofaag

 Grafcultuur

De Lycische cultuur is een grafcultuur. Deze cultuur had twee grafvormen.

Het pijlergraf en het grafhuis. Voor belangrijke personen werd het pijlergraf opgericht: losstaande,uit een stuk steen gehouwen pijlers.

 De grafkamer werd in de top van de pijler uitgehouwen.

Pijlers waren niet alleen gedenktekens voor de doden, maar vaak ook monumenten om de heldendaden van de stadsvorsten te doen voortleven.

Een andere, zeer typische grafvorm is het grafhuis. Dit is een graf in de vorm van één kamer dat met voorgevel en al hoog boven de grond in de rotsen werd uitgehakt.

Opvallend is dat de graven bij elkaar geplaatst zijn, hoog in de rotswand, in een soort duiventil-formatie.

De meeste grafhuizen dateren uit de vijfde en vierde eeuw voor Christus.

Xantos Harpijenepijler

Aan de rand van het theater van Xantos staat de bijna negen meter hoge `Harpijenpijler`, genoemd naar de voorstelling der sirenen, vrouwvogels , die de zielen van de doden zouden hebben begeleid naar het hiernamaals.

De vele sarcofagen herinneren ons aan de vergankelijkheid van hedt menselijk lichaam.

Het Griekse woord betekent namelijk `vleeseter´ omdat door de steensoort van deze grafkisten de lijken zo snel tot ontbinding overgingen.

 Overal grafhuizen

Op veel  plaatsen in Lycië kom je net als in Myra typische grafhuizen en sarcofagen tegen. De meeste graven zijn rotsgraven die er als een echt huis uitzien, compleet met daklijsten en stutbalken. 

 In de traditie van Lycië zijn de graven altijd grafhuizen geweest. Ze zijn hoog in de rotswanden uitgehouwen.

 Men geloofde dat de Sirenen, fantastische vrouwenfiguren met vleugels de overledenen naar het hiernamaals zouden begeleiden.

In Xantos kun je nog enkele van die vogeldames bekijken.

We weten niet of Paulus de met handen gemaakte grafhuizen van de Lyciërs heeft gezien.

  Waarschijnlijk heeft hij er wel over gehoord. 

Inwonen bij God

In ieder geval heeft hij met grote stelligheid geschreven Wij weten dat, indien de aardse tent waarin wij wonen wordt afgebroken, wij een gebouw bij God hebben in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis (2 Korinte 5 : 1).

Inhoudskopierechten worden uitgegeven door Ds. van den Berg of Stichting Reformatica