Leven na dit leven

Leven na dit leven.

 Op welke plaatsen komen wij terecht in het leven na dit leven? vroegen jonge bezoekers van deze site. Ik zie ineens dat ik onder  het item "Eeuwig leven"  indertijd ook al heel wat  hierover gezegd heb. Daar zijn ook meer foto's. Kijken jullie daar ook eens. Doei Reinier

Andre Hazes

Toen André Hazes stierf werd er een afscheidsfeestje voor hem georganiseerd. Menige  spreker probeerde de aanwezigen te troosten door  de  hemel te schilderen als een bruin café. Daar zou André nu gezellig zijn pilsje zitten te drinken, wachtend op de komst van zijn vrienden. Ze spraken tegen de kist:”André, zet de pils maar vast koud daar boven”.

 Gaat alles gewoon door?

Veel mensendenken dat het leven na de dood gecontinueerd wordt. Wat ze gewoon waren te doen, kunnen ze voortzetten, weliswaar op een andere manier. Dergelijke voorstellingen hebben veel mensen. We kunnen namelijk alleen maar geloven wat we ons kunnen voorstellen. Als je in Egypte de duizenden graven van de farao’ s ziet, moet je je wel verbazen over de rijke voorstellingswereld van de Egyptenaren over het leven na de dood .De farao’s konden na hu dood in de onderwereld weer jagen, eten en vechten. Door bizarre magische formules werden door de priesters vele afbeeldingen weer tot leven gewekt. Afbeeldingenm van dieren, dingen en slaven. Het leven kon weer doorgaan.

In de dodenboeken zie je het beeld van het schip dat de overledenen naar de onderwereld voert. De oude Grieken hadden ook een plaatje van het sterven van hun dierbaren. De ziel van de mens zou dan ‘los’ komen van het lichaam en vrij zwevend op weg gaan nar een nieuwe bestemming

In het monumentale kerkhof van Pisa maakte men in de Middeleeuwen allerlei voorstellingen vanhet leven na dit leven. met veel fantasie dacht men zich in hoe de hel en de hemel er uitzagen. In de hemel zien we de Heiland de gezaligdedn toespreken, Komt gezegenden beerft het Koninkrijk

We kunnen ons niets voorstellen

In de Bijbel wordt geen enkele poging gedaan om zich een beeld te scheppen van het leven na dit leven. We vinden van het hiernamaals  geen enkele voorstelling zoals in andere culturen. Dat is heel opvallend. In de Bijbel is de dood helemaal echt dood. Je vindt er geen mooie beelden van onderwereld-vaartuigen of zwevende zielen. Het Oude en Nieuwe Testament zijn niet geïnteresseerd in een voorstelling van een leven na de dood.Een bekende traditionele voorstelling is dat het lichaam wordt begraven, maar de ziel, losgekoppeld van het lichaam, naar de hemel gaat.

De onsterfelijke ziel is een denk  product  van het Griekse denken. Blijft er dan helemaal geen troost over?

 De relatie met God blijft

Er blijven m.i. drie zaken over. Allereerst de trouw en nabijheid van God. Die blijft ook voorbij  grens van dood en graf. Wij kunnen niet achter die grens kijken.

In de tweede plaats blijven onze namen ingeschreven staan in het receptiealbum van het Godsrijk. Dat boek wordt het levensboek genoemd.

Tenslotte blijft onze relatie met God bewaard. Weliswaar heeft de mens geen onsterfelijke ziel. Ook zijn brein met het centrum van zijn gevoelens sterft af. Wat voor de christen overblijft is de relatie met God, de relatie met Christus.

”Wij zijn  met Hem opgewekt in een nieuw leven” schrijft Paulus.

Geen onderwereld-vaartuig, geen levende ziel met alles er op en er aan gaat mee de grens over. Alles verdwijnt, maar de relatie blijft eeuwig.

Zie ook bij Eeuwig leven

Geen wegwerplichamen en kringloopzielen 

De zekerheid waarmee de apostel spreekt laat geen ruimte over voor de mogelijkheid dat de mens weer teruggestuurd zal worden naar het aardse tentenkamp.

In 2 Cor. 5:6 noemt Paulus het wonen op aarde ver van de Here in de vreemde zijn. Sterven is voor hem bij de Here je intrek nemen.

Vanuit het bijbels perspectief is het ondenkbaar dat de mens na dit inwonen bij Jezus teruggestuurd zou worden in de lichamelijke bestaanswijze, waar de dood en zijn handlangers nog oppermachtig zijn!

De mens kan toch immers niet na deze inwoning bij God weer teruggezonden worden naar een nomadenbestaan op onze planeet?

Van een dergelijke retournering is in de Bijbel geen sprake.

Brein en geest

Hoe zit het met het hiernamaals? Volgens sommigen blijft er niets van de mens over als de brein is afgestorven. Dood is dood. Dat is niet waar. De mens als schepsel heeft weliswaar een biologisch, een historisch een psychische dimensie en nog meer dimensies. Maar wat blijft is de geestelijke dimensie, of geestelijk aspect.= zijn relatie met God. Aan de andere kant zijn er mensen die denken dat de geest van de mens gewoon door blijft leven als de brein sterft. Maar de geest van de mens blijft niet gewoon door functioneren. De geest van de mens heeft de brein nodig. Wat blijft dan gewoon doorgaan? Dat is – nogmaals gezegd -dat deel van de mens dat een relatie met God heeft. De mens is sterfelijk, maar het wedergeboren ‘ik’ niet. Jezus heeft gezegd Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven. Zie ook het boek Hersenspinsels Hoogleraar neuropsychiatrie  De auteur (Andre Aleman) is een diep gelovige jonge man (1975)

Identiteitsverlies 

In de reïncarnatie-gedachte verliest de mens bovendien zijn identiteit. Nergens in de Bijbel komen we sporen tegen van wegwerplichamen en kringloopzielen. In de Schrift heeft de mens een unieke en onvervangbare relatie met God: Ik zal hem een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet, dan die hem ontvangt (Openb. 2:17).

Karmagedachte

De karmagedachte is onverenigbaar met de bijbelse boodschap van de vergeving.

Volgens het karma ondervindt de mens de gevolgen van zijn daden in dit of in een toekomend leven. Jezus Christus spijkert de mens echter niet vast op het karma, maar stelt hem juist vanuit zijn oeverloze vergeving in staat om zonder kramp en angst te leven. Zo wordt het leven weer boeiend en bevrijdend.

De leer van het karma is mijlenver verwijderd van het geestelijke klimaat van Psalm 103 die het ons aanzegt: Zover het Oosten is van het Westen, zover doet Hij onze overtredingen van ons!

In de reïncarnatie-gedachte is tenslotte ook elke notie van overgave aan Gods leiding in ons leven afwezig. De mens zal zelf de weg naar het heil en het licht en de harmonie wel vinden via een voortgaande bewustwording.

En in het hiernamaals kan hij door herkansing de zuivering van het eigen ik voltooien. Maar op die manier leeft de mens niet meer van Gods genade

Jezus heeft gezegd: Wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven (Joh.11:25)

 Tenslotte:  hier nog enkele One-liners over  het hiernamaals 

Er is geen roltrap naar de hemel

Van het hiernámaals weten we niets van ons zelf

Elke dode trekt de ladder achter zich op

We weten ook niets van ons hiervóórmaals

Het lijden van het hiernúmaals, weegt niet op tegen heerlijkheid van het hiernámaals (Rom 8,18

Ons domicilie is in de hemel

De christen is geen DP (displaced person), een statenloze

Onze namen staan ingeschreven in het register van de hemelse burgerstand

Wij zijn burgers van een Koninkrijk in de hemelen (Fil 3;20)

De Romeinse veteranen daarentegen beriepen zich in Filippi op het Romeinse burgerrecht

Vanuit de hemel valt een brede lichtbaan over deze aarde

Wie hoopt, huppelt, want hopen en huppelen hebben dezelfde woordstam

Met Mozes staan we op de berg Nebo

We zien het beloofde land wel, maar uit de verte

De christen is geen toerist maar pelgrim

Kanaän ligt altijd achter de Jordaan

Het land van Belofte ligt altijd achter de doodsrivier

Wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven (Joh. 11 :25).

Er is continuïteit over de harde randen van het graf heen

Er is geen ruimte voor terugzending en opnieuw sterven. 

Wij weten, dat, indien de aardse tent waarin wij wonen, wordt afgebroken, wij een gebouw bij God hebben, in de hemelen, niet met handen gemaakt, een eeuwig huis (2 Cor.5:1).

Elke dode heeft de ladder achter zich omhoog getrokken

Leven is kamperen en sterven is opbreken.

Een duurzame woning zal de weinig solide tent van onze aardse bestaanswijze vervangen.