Religieus nationalisme

Religieus nationalisme,

Vlag van Israel

We mogen  geen  is-gelijk-teken zetten tussen  het Bijbelse Israel en de huidige staat Israel. Dan  ontstaat er kortsluiting. Er is verschil tussen het geestelijk Israel en het politieke  Israel!

Er zijn christenen die van  mening zijn dat Gods speciale genadebeloften  voor Israël in het Oude Testament voor het huidige volk der Joden nog steeds gelden.  Onder de vele volken zouden de Joden nog steeds een uitzonderingspositie innemen. God zou nooit  terugkomen op zijn beloften aan dit volk. Zij zien helaas niet dat die beloften vervuld zijn in Jezus Christus.

 Vervuld in Christus Jezus

 Abraham, David en het volk Israël waren inderdaad verbondsdragers, maar  Christus heeft die  fakkel  overgenomen. Het verbond met Abraham waarvan sprake is in Gal. 3;16 is overgenomen door Hem. Als wij voor de Joden een afzonderlijk goddelijk heilsplan op het oog hebben, is dat een religieus nationalisme  en de weergave van een scheefgetrokken genadeverbond. Na Golgota is de rol van het Joodse volk uitgespeeld.

Als de apostel schrijft dat heel Israël behouden zal worden, moeten we dat geestelijk verstaan. Zo beschrijft Paulus het ook in Gal. 3.Trekken van het religieuze nationalisme kwamen we tegen in ‘Der Deutsche Christen’, in Zuid-Afrika en in Nederland( God Nederland en Oranje) en komen we nog tegen in de USA. Men neemt daarbij aan dat christenen in die landen een bevoorrechte positie innemen in het Koninkrijk van God.