Moderne mens zoekt ongebonden spirituele ervaringen

Heb jij ook niet de indruk dat vandaag de dag het niet meer belangrijk is wat je gelooft, maar wat je beleeft? De eerste vraag in een interview is vaak:”Wat hebt u beleefd?” Het traditionele geloof is ook niet interessant meer, maar wel de vraag wat de mens heeft beleefd. Beleving is subjectieve waarheid geworden. Er is veel belangstelling voor allerlei onthullingen en ontboezemingen. Maar wat heb ik daaraan? Het zal best waar zijn wat sommige mensen vertellen. Maar het is een kwalijke zaak als de beleving doel in zichzelf wordt.

Losbandige geloofsbeleving
Elke geloofsbeleving behoort een band, een binding te hebben met de waarheid. Als die band er niet is, ben ik overgeleverd aan allerlei geestelijke machten en krachten. Dan ben ik zonder stuur. Dan blijf ik op mijn gevoel drijven. Is er dan een waarheid die buiten mij zelf bestaat? Ja, die waarheid is een Persoon. Die waarheid is Jezus Christus. Een Bijbelse geloofsbeleving heeft een relatie met Hem, want elke geloofsbeleving is nog geen christelijke geloofsbeleving.

Groeiende spiritualiteit. 
Er is vandaag een groeiende spiritualiteit. Steeds meer mensen zijn op zoek naar nieuwe spirituele ervaringen. Er is een nieuw soort rijkdom ontstaan. Rijk zijn niet degenen die veel geld hebben, maar mensen die rijk zijn aan ervaringen. Het gaat dan om spirituele ervaringen; ervaringen met een hogere, andere wereld. Sociologen noemen deze mensen ’ongebonden spirituelen’. Deze mensen ervaren een sterke drang naar vrijheid en puurheid.

Een typische vertegenwoordigster van deze ‘ongebonden spirituelen’ is Elizabeth Gilbert, die met haar boek Eten, bidden, beminnen furore heeft gemaakt. Oprah Winfrey is erg enthousiast over haar boek. Elizabeth was doodongelukkig, hoewel ze alles bezat. Leuke baan, mooi huis en dure auto. En toch verveelde zij zich dood. Er zat geen spanning meer in haar leven. Totdat zij van haar man scheidde en de wijde wereld introk. Het materialisme blijkt toch een grote leegte in haar leven te hebben achter gelaten. Ze gaat daarom op zoek naar nieuwe ervaringen en nieuwe werelden. Eventueel ook pijnlijke ervaringen. Ze gaat naar een hindoeïstisch klooster in India, schrobt de tempelvloeren en bidt uren achtereen. Ze zoekt opwindende ervaringen met mannen. In die postmaterialistische zoektocht vindt zij zich zelf. Het is haar ten diepste te doen om zelfverwerkelijking. Ze wil ontdekken wie zij zelf ten diepste is. Zelfs God moet haar diepste drang tot zelfverwerkelijking dienen.

Weet je wat in deze belevingscultuur totaal ontbreekt? Dat is het besef dat de mens als hij geconfronteerd wordt met de ontzag-wekkende heiligheid van God slechts van genade kan leven. In de moderne belevingscultuur ontbreekt wat de ‘verloren zoon’ ervoer toen zijn vader hem zo hartelijk omhelsde bij zijn thuiskomst! In deze belevingscultuur ontbreekt de bedelaarsgestalte die van genade wil leven.