Besprenkeling bij doop

 Onderdompeling of besprenkeling?

Sommigen denken  dat de doop door onderdompeling Bijbelser was dan die door besprenkeling.

Uit praktische overwegingen zou men gekozen hebben voor de doop door besprenkeling.

Je kon toch maar moeilijk een heel waterbassin in de kerk laten aanleggen. Besprenkeling zou gemakkelijker uit te voeren zijn. Maar (zo beweerde men ook) de doop als beeld van de afwassing van de zonden zou bij  besprenkeling niet zo goed tot zijn recht komen. Dat is niet waar.

Oude Testament

In het Oude Testament werden de zonden van het volk afgewassen doordat de priester het bloed van het lam sprenkelde op het verzoendeksel op Grote Verzoendag!

Dat was een verwijzing naar de kruisdood van Christus, waar het bloed van het grote Offerlam gesprenkeld werd.

De doop is daarvan een teken. Al in het Oude Testament werd dit voorbereid. In Ezechiël 36:25 lezen we namelijk ‘k Zal rein water over u sprengen en u zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw afgoden zal Ik u reinigen.’

Nieuwe Testament

Maar er zijn ook plaatsen in het Nieuwe Testament waar letterlijk over besprenkeling wordt gesproken.

 In 1 Petrus 1:2 bijvoorbeeld. Petrus schrijft deze brief aan een heleboel mensen die (zo noemt hij dat) ‘door God, de Vader voorbestemd om, geheiligd door de Geest, gehoorzaam te zijn aan Jezus Christus en met Zijn bloed besprenkeld te worden.

Dat slaat ongetwijfeld op het ritueel van de doop door besprenkeling.

Ook in Hebr. 9:13 v. en 12: 24 lezen we over besprenkeling met het bloed van Christus.

 Levend water

Heel anders dan het dopen in een bad, gebeurt de doop door besprenkeling met levend water.

Ook de Didache, een geschrift met liturgische instructies uit het jaar 90 stelt voor te dopen in levend water of door drie keer water over het hoofd van de dopeling te gieten.

(uit  een artikel  van Dr. A.H.van Veluw in Confessioneel)