Babel en Bijbel

 Babel und Bibel

Een eeuw geleden ontstond er een buitengewoon emotionele strijd rond het thema Babel en Bijbel, beter bekend onder de Duitse titel ‘Babel und Bibel’.

 Babel und Bibel

 Wat gebeurde er namelijk ? In het jaar 1902 kwam er een groot en zeer deftig gezelschap bijeen om te luisteren naar een lezing van een beroemde Assyrioloog. Onder de aanwezigen bevond zich ook de Duitse keizer. 

 Assyriologie

Prof. Friedrich Delitzsch sprak over Babel und Bibel. Drie weken later herhaalde hij zijn lezing op uitdrukkelijk verzoek van de keizer in het koninklijk Slot. Daar was ook de keizerin bij aanwezig. Wilhelm II heeft daarna tot aan zijn dood in Doorn zich bezig gehouden met Assyriologie, de studie over het Assyrische rijk waarvan Nineve een belangrijke stad was.

Kaiser Wilhelm!

Wilhelm II schreef zelfs een dik boek getiteld:

Das Königtum im alten Mesopotamien”.

U raadt het al;de keizer zocht de confrontatie van de Mesopotamische opvattingen van  het koningschap met de aspiraties van het huis Hohenzollern.

 Er kwam een storm van protest op gang. Velen waren woedend over de publicaties van Delitzsch en de keizer, want de Bijbel was in het geding en bovendien zou de basis gelegd zijn voor antisemitisme.

Antisemitisme

Babel und Bibel was niet zo maar een chronologische of alfabetische volgorde, nee, het ging om een geestelijke rangorde.

 Babel boven Israel

 Babel wer door ver boven Israël geplaatst. In de toespraak van de keizer kwamen de Isjtarpoort van Babylon en de wet van Hammurabi helemaal in het middelpunt te staan. Zij vormden de laatste spectaculaire archeologische vondsten.

 Niet Rome of Athene, maar Mesopotamie

Volgens de keizer was niet Rome of Athene de bakermat van onze cultuur, maar Mesopotamië en Babel in het bijzonder. Het orthodox Luthers milieu waarin de onaantast

baarheid was geleerd met de Bijbelse geschiedschrijving, kwam in conflict met de authentieke bronnen.

Semieten afhankelijk van Sumerie

 Israëls literatuur bleek (zo meende men) in alle opzichten afhankelijk te zijn van de Babylonische en de Semietische van de  Sumerische. De oorspronkelijke openbaring van God in het Oude Testament zou fictie zijn.

Hammurabi boven Mozes

De wetten van Hammurabi zouden op een hoger niveau staan dan de Tien Geboden van de Sinaï. Dat waren immers slechts Joodsewetten.

Jezus uit Babylonie

Toen men vondsten deed in Ur der Chaldeeën  kwam men zelfs tot de suggestie dat Jezus wat afkomst en ras betreft, niet tot het Joodse volk zou behoren, Zijn voorgeslacht zou uit Baylonie komen en door Assyrie naar Samaria gedeporteerd zijn.

Hij zou een Chaldeeër geweest zijn. Zijn voorgeslacht zou  na de val van Samaria in 722 v. Chr. zich vermengd hebben met Babyloniers die door Assyrië naar Samaria verbannen waren.

Door deze assimilatie zouden er tussen het meer van Galilea en Juda een gemengde bevolking zijn ontstaan, die Samaritanen genoemd werden.

 Volgens Delitzsch zouden deze Samaritanen oorspronkelijk Babyloniers zijn geweest en het zou hun universele naastenliefde geweest zijn, die Jezus  als voorbeeld stelde. Vertelde Hij in Lucas 10 niet de beroemde gelijkenis van de barmhartige Samaritaan?

De appel valt toch niet ver van de boom? Was het ook niet de wet van Hammurabi die liefde volle zorg eist voor de chronisch zieke vrouw, voor weduwen en wezen?  Is het niet de Babyloniër die door Jezus aan alle mensen ten voorbeeld wordt gesteld? “Ga heen en doe U evenzo”

Afschaffen dat Oude Testament

Delitizsch riep het luid in boek en toespraak, dat  het Oude Testament als Heilige Schrift door de Christelijke kerk moet afgeschaft worden. Het Oude Testament heeft niets met het Nieuwe te maken en bovendien is het louter plagiaat van Babel. Zo heeft hij op zijn wijze   het antisemitisme voorbereid.