Romeinse weldoenerij

 Celsus als weldoener

Celsus schonk dit gebouw om in het gevlei te komen bij de burgers van de stad.

Deze Celsus was proconsul van de Romeinse provincie Asia. Vandaag  ligt deze regio in West-Turkije.

Celsus was schatrijk. Om in het gevlei te komen bij de burgers van Efeze liet hij op eigen kosten een schitterende bibliotheek bouwen.De façade kun je hier te zien. Hier was ook het grafmonument van deze Celsus. Hij stierf in het jaar 144.Hij heeft nog veel meer luxueuze gebouwen geschonken aan de inwoners van Efeze.

Hij werd geëerd als een grote weldoener. Sommigen beweren dat de Romeinse vrijgevigheid in die dagen een voorloper was van de christelijke caritas, de christelijke barmhartigheid.

Geen voorloper chr naastenliefde.

Het antwoord op deze vraag is nee, zeker niet.En wel om de volgende redenen:

De superrijken in die tijd lieten veel mooie gebouwen optrekken tot meerdere glorie  voor zichzelf.Sommigen namen enkele zuilen van een tempel voor hun rekening.Voor deze superrijken werden dan al tijdens hun leven standbeelden opgericht en vele inscripties aangebracht, waarmee de weldoener hemelhoog geprezen werd.

Antieke weldoenerij richtte zich op de burgerij, niet op de armen. Hun giften waren niet bedoeld om de nood van de armen te lenigen. Het waren prestigeprojecten.Er werden tegenprestaties verwacht.

Christelijke armenzorg belangeloos

De christelijke armenzorg echter was volkomen belangeloos.De joods-christelijke armenzorg  verwachtte geen tegenprestaties. In de heidense denkwijze was dit  ondenkbaar. Echte caritas van de oudste christelijke kerk was oeverloos groot en richtte zich uit tot verschoppelingen, melaatsen, en ellendigen die geen enkele tegenprestatie konden leveren.

Deze caritas was een echo, een weerspiegeling van Gods caritas die Hij bewezen heeft in Jezus Christus.

Een dergelijke caritas kwam nergens voor in de wereld van de heidenen! Men gaf om iets terug te krijgen.