A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Orontes / Syrie


Orontes

Zie ook Antiochië en Seleucië 

Hier zie je hoe sterk de Orontes gekanaliseerd is.Ik nam deze foto bij de plek waar vroeger het paleis van Quirinius gestaan heeft op een groot eiland midden in de rivier (Luc. 2: 2)

Wat de Jordaan was voor Israël was de Orontes voor Syrië. Het is de belangrijkste rivier van dit land .

Syrië wordt  in de Bijbel Aram genoemd.

Israël en Aram lagen vaak met elkaar overhoop.

Dit was het centrum van de Baaldienst: Baalbek

De Orontes ontspringt bij Baälbek, en stroomt vervolgens door het lengtedal tussen de Libanon en de Antilibanon naar het noorden. De lengte is ruim 300 kilometer. We beginnen onze voettocht bij de bronnen van de Orontes, bij de ruïnes van de tempel van Baälbek. De stad was vroeger een centrum van de Baäldienst.  Ze wordt vaak geïdentificeerd met Bikat-Awen in Amos 1:5. De Grieken vereerden Baäl als de zonnegod, Helios en ze noemden de stad daarom Heliopolis.

 

Hamat. In bijbelse tijd een grote Aramese en later Assyrische stad

Een grote stad aan de Orontes was zowel vroeger als nu de stad Hamat. Eeuwenlang was deze stad  in handen van de Assyriërs. Hamat wordt o.a. genoemd in Amos 5: 2 en 14. De profeet Amos noemde het al een grote stad.  

Noria’s

 

 

Hier zie je zo'n noria uit bijbelse tijden die verbonden was met een aquaduct. Het water werd aangevoerd via het aqaduct en bracht vervolgens de schoepen in beweging Door het hoogteverschil werden de schepraderen in beweging gebracht.

Hier zie je een verlicht, moderne noria

Ook toen zal de stad al bekend zijn geweest door de vele waterschepraderen, de nokia’s, waarvan er vandaag nog 17 stuks over zijn. Duizend jaar voor de geboorte van Christus werden ze al gebruikt voor de besproeiing van de tuinen. Hamat is berucht geworden omdat in 1982 vele duizenden burgers gedood werden bij een opstand waarbij de Moslimbroederschap betrokken was. Die maakte stemming tegen de Syrische president die uit een Alevitische minderheid afkomstig was. De Orontes stroomt nog verder naar het noorden en  maakt bij Antiochië een scherpe bocht naar het westen. en uiteindelijk mondt ze bij Seleucië uit in de Middellandse Zee. Hier komen we al twee plaatsen tegen die ook in het Nieuwe Testament genoemd worden. Antiochië en Seleucië (zie daar) Antiochië was na Rome en Alexandrië de grootste stad van het Romeinse rijk. Daar werden de volgelingen van Jezus voor het eerst christenen genoemd.  Om dit Antiochië te onderscheiden van het Antiochië in Pisidië wordt het genoemd “Antiochië aan de Orontes”. De stad ligt nu in Turkije en heet Antakya.

De huidige stad Antakya= Antiochie aan de Orontes

 

Antakya

 De stad valt mij erg tegen.

Door de vele aardbevingen is de antieke stad verloren gegaan. Van het eiland midden in de rivier waar een schitterend paleis gebouwd was voor Quirinius, die in de tijd van de geboorte van Jezus het bevel over Syrië voerde (Luc 2:2) is niets meer over. Het eiland is totaal verdwenen. Het is bij de vaste wal getrokken en er bevindt zich nu een groot busstation (otogar).Het enige dat gebleven is de Silpiusberg. Boven op de berg bevond zich vroeger een reusachtig standbeeld van Charon de veerman van de onderwereld. De Singonstraat (waar de oudste christelijke kerk aan stond) is natuurlijk ook verdwenen. Heel bekend is de zogenoemde Petrusgrot die door vele toeristen bezocht wordt. Maar het was niet Petrus die hier de kerk gesticht heeft. Wel hebben hier volgens de Bijbel Paulus en Barnabas een jaar het evangelie verkondigd.   

Seleucië

 

 

Vespasianus heeft met behulp van vele joden die hij krijgsgevangen maakte na  zijn verovering van Jeruzalem in het jaar 70 nog geprobeerd om de haven van Seleucie te behoeden voor een totale dichtslibbing. Je ziet hier nog een inscriptie met zijn naam!!

 

De Orontes stroomde vroeger van Antiochië  naar Seleucië, (Hand. 13 : 4) de havenstad waar Paulus en Barnabas hun eerste zendingsreis zijn begonnen.

Lucas

Als ik langs de Orontes loop denk ik ineens ook aan Lucas de evangelist.

(zie bij Onderwerpen, Lucas de evangelist en Lucas de reisgenoot van Paulus).

Het is zo goed als zeker, dat hij hier gewoond heeft en hier (of in Tarsus) medicijnen gestudeerd heeft (Kol 4 : 14).

Ik vind het heel opmerkelijk dat hij  van alle schrijvers van de nieuwtestamentische boeken, de enige schrijver is die van heidense afkomst is. Het trof mij dat Lucas in zijn evangelie (6:5) de naam Nicolaüs noemt. Deze proseliet, (Jodengenoot zegt de NBG vertaling) kwam ook uit Antiochië. Nog verrassender vind ik het dat Lucas in Hand. 13: 1 de leraren en profeten uit Antiochië bij name noemt.  Dat bevestigt het vermoeden dat hij zelf uit deze stad kom. Wellicht heeft hij met sommigen van hen vaak langs de Orontes gewandeld. Ze zullen op hun wandelingen dan zonder twijfel ook gekeken hebben naar de vele noria’s, met hun knarsende en piepende schoepen, die toen  net als nu de Orontes een bijzonder aanzien gegeven hebben. Heeft Lucas ook de samenkomsten van de gemeente in de Saigonstraat bezocht?  In ieder geval toont Lucas voortdurend belangstelling voor deze kerk en haar leden.  

Godvrezenden

 Met name geeft Lucas veel aandacht aan de zogenoemde “Godvrezenden”: de Romeinse centurio te Kafarnaüm (Luc. 7:10) en de Romeinse centurio Cornelius (Hand. 10:2). We moeten onderscheiden tussen proselieten en ‘Godvrezenden”. Lucas zal voordat hij in Antiochië tot geloof in Christus kwam,  misschien ook tot de “Godvrezenden” behoord hebben en vooral met hen gesproken hebben of gewandeld langs de Orontes of gevaren op deze rivier. De proselieten waren door besnijdenis, doop en offer in het verbond opgenomen. De ‘godvrezenden’ niet. De Jodengenoten, zoals Nicolaüs waren  in volle rechten lid van het Joodse volk geworden.  

Theofilus

 Theofilus, één van de leidinggevende functionarissen uit het Romeinse regeringsapparaat, was ook een “Godvrezende”. Als Romeins ambtenaar kon hij geen proseliet worden. Hij was wel intens met het geloof bezig geweest voordat Lucas aan hem het uitvoerige document schreef dat nu bekend is als het evangelie van Lucas (Luc. 1: 1). De cultuur van het Romeinse rijk was een elite-cultuur. De grote massa had daaraan geen deel. Lucas behoorde net als Theofilus tot de elite van het rijk. Zijn evangeliebeschrijving is daarom ook een elitair geschrift, dat wel een hoog niveau heeft, maar toch voor iedereen leesbaar is. Het was  in die tijd gebruikelijk om ontvangen documenten zelf ook verder te verspeiden. Dat zal Theofilus zeker ook gedaan hebben.  

Niet bevaarbaar

 De Orontes stroomde bij Seleucië in zee. In de tijd van Paulus was de Orontes vanaf Antiochië niet meer  bevaarbaar en daarom moesten Paulus, Lucas en Marcus op weg naar Selecië lopen langs de Orontes. Keizer Vespasianus heeft met behulp van duizenden gevangen Joden na de val van Jeruzalem in het jaar 70 nog geprobeerd de Orontes na  het dichtslibben open te houden, maar dit was tevergeefs. Aan die poging herinnert nog een inscriptie met de naam van deze keizer bij de ingang van een kloof bij de Middellandse Zee.