A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Kruis als schandpaal


 

In het Nieuwen Testament spelen niet alleen schuld en vergeving, maar ook eer en schaamte een grote rol. De gekruisigde Christus heeft  niet alleen onze schuld verzoend, maar ook onze schande gedragen. De elementen die we tegenkomen in onze schaamtecultuur komen we ook tegen bij Jezus.

 

Identiteitsverlies

 

 

In de eerste plaats vindt er bij Jezus een enorm identiteitsverlies plaats. Hij heeft zich  aan het kruis zo diep laten vernederen, dat er van de luister van zijn Hoge Komaf schijnbaar niets meer overblijft. Hij wordt niet erkend als messias,

Zijn goddelijke glans is verdwenen. Hij wordt tentoongesteld als een misdadiger. Wie herkent in deze gekruisigde man nog een verlosser? Is Hij werkelijk de Messias? Is Hij werkelijk Gods geliefde Zoon? Alle heilige  gloed is van Hem afgenomen. Bij geen ander mens kan het identiteitsverlies groter zijn dan bij Jezus de Gekruisigde. Jezus’ vernedering wordt  ontroerend bezongen in Gez. 189:1

‘Mijn Verlosser hangt aan’t kruishangt ten spot van snode smaders Zoon des  Vaders, waar is toch uw almacht thans?waar uw goddelijke glans?

  

   

 Zonder lendedoek

 

 

 

Is het u wel eens opgevallen,dat op alle schilderijen waar we de gekruisigde  Heiland zien afgebeeld, Hij een lendendoek om heeft? Dat is  niet werkelijkheidsgetrouw. Jezus hangt net als alle gekruisigde mensen uit die tijd, naakt aan het kruis. Over zijn kostbaar overkleed hebben de soldaten geloot. Dat hadden zij hem van het lijf getrokken. Maar ook zijn lendendoek mocht hij niet behouden. Van een gekruisigde werden alle kledingstukken  afgenomen. Niets dat hem nog enig gevoel van eigenwaarde zou kunnen geven mocht hij behouden. Wat bleef er nu nog over van zijn messiaanse waardigheid? Maar Jezus liet zich niet afschrikken van de schande en schaamte  van de kruisdood.

 

2e: Executie openbaar

 

Ook het tweede aspect van de schaamtecultuur, was op Hem van toepassing. Het identiteitsverlies van deze vernederde man uit Nazaret  kon iedereen zien. Hij werd openlijk tentoongesteld. De executie was openbaar. De terechtstelling van een jood was een publiek gebeuren. Golgota lag aan een drukke  verkeersweg, even buiten de stad Jeruzalem. Veel voorbijgangers passeerden de kruisheuvel en zagen Jezus hangen(Matt 27:39). De  overpriesters en de Schriftgeleerden  dreven de spot met  Hem:’Anderen heeft hij verlost, laat hij nu zichzelf redden’. Van zijn goddelijke eer blijft niets meer over.

 

Derde aspect 

Tenslotte is er nog dat derde aspect van de schaamte. Iemand die zich schaamt wil zijn handen voor zijn gezicht slaan. Hij wil niet gezien worden. Hij wil weglopen, verdwijnen uit de spottende blikken van de mensen. Maar Jezus kan zijn handen niet voor zijn gezicht slaan. Hij kan ook niet weglopen, want Hij is vastgebonden. Het is onmogelijk te vluchten of zich te verbergen. Dat moet het lijden van Jezus eindeloos verzwaard hebben.

 

Wat heb je daar nu aan? 

 

Juist in onze schaamtecultuur is het zo fijn te weten,dat Jezus aan het kruis niet alleen onze schuld verzoent, maar ook onze schande draagt en onze eer en persoonlijke waardigheid herstelt ! Je hoef je niet te schamen. Je mag er echt helemaal zijn. Hoe weten we dit? Wel dat heeft Jezus ons zelf vertelt in de gelijkenis van de verloren zoon(Luc. 15: 11).In die gelijkenis   schetst Jezus ons portret. Wij zijn die verloren zoon en natuurlijk ook die verdoolde  dochter. Hij was beslist geen voorbeeldige zoon, maar hij is voor ons wel een voorbeeld. De zoon zegt: “Vader ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u en ik ben niet meer waard uw zoon genoemd te worden’. Wat zien we nu aan hem gebeuren? Toen de vader hem in de verte zag aankomen, rende hij op hem af, viel hem om de hals en kuste hem. Jezus wil zeggen:Zo vergevingsgezind is mijn hemselse  vader. Dat betreft  dus de vergeving van onze schuld.

 

 Waardigheid hersteld 

Maar er is nog iets. De vader laat hem een mooi gewaad aantrekken, doet een ring aan zijn vinger en geeft hem sandalen aan  zijn voeten. Nu is zijn schande weggenomen, zijn eer hersteld. Zijn vieze, rafelige plunje  van een varkenshoeder is hij kwijt. Hij is onherkenbaar geworden. Hij lijkt nu wel een edelman. Hij mag er weer zijn: zoon van zijn vader. Zo vader zo zoon. Uit de Bijbel weten we dat Christus niet alleen onze schuld verzoend heeft, maar dat Hij ook onze schande heeft gedragen toen hij naakt aan het kruis hing met de spottende blikken van  de voorbijgangers op Hem  gericht. Hij heeft immers in onze plaats geleden en is ook plaatsvervangend  gestorven.