Geloven als relatie

Het christelijk geloven is ten diepste niet rationeel en ook niet traditioneel, maar relationeel. Het is niet gegrond in de ratio of in de traditie, maar in de relatie, de relatie met God die gekend en aanbeden kan worden in Jezus Christus.

 De relatie tussen de zoekende en wachtende Vader en de verloren zoon is hersteld. De zoon zei alleen maar Vader ik heb tegen u gezondigd en ik ben niet waard uw zoon genoemd te worden (Rembrandt)

De gelijkenis van de zoekende Vader is helaas bekend geworden als de gelijkenis van de verloren zoon. Dat is heel jammer, want  in Luc.15 : 11 e.v. staat de zoekende vader in het middelpunt en niet de verloren zoon. God is als die zoekende vader.

 Geen ontvaderlijking

 Die vader ‘ontvaderlijkt’ zich niet als de zoon zijn band met zijn vader radicaal verbreekt. Hij blijft vader. Hij blijft naar zijn zoon uitkijken. Als de vader zijn zoon in de verte ziet aankomen, kan de begroeting niet spontaner en hartelijker zijn.:Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem’ De ene zoon had zich  ‘ontzoond’,  en toen de jongste zoon thuis kwam had de oudste zoon zich ‘ontbroerd’ maar de vader bleef vader.

Die relatie is voor ons een bron van inspiratie en de basis van een christelijk ethos. Natuurlijk ook in de opvoeding. Die relatie van de zoekende vader, de wachtende vader, de vader die naar de jongen toe rende en hem om de hals viel is, de grondslag van het Rijk Gods!

Die oeverloze ontferming van God de vader,is de basis van het echte Leven in het Rijk van God. De relatie met God en Christus is het echte, het ware Leven. Dat bedoelt Jezus in het hogepriesterlijk gebed met ‘eeuwig leven’. ” Dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen’

 

Altaarstuk 'Het Lam Gods' van de Sint Baafskathedraal  in Gent

  De drie Maria's bij het graf

De aanbidding (adoratie) van het mystieke Lam.

Op het middenpaneel staat Christus als het Lam Gods op een altaar. Daaronder zien we een fontein. Die moet er later door anderen bijgeschilderd zijn, want gras en bloemetjes zijn er door heen te zien. In 1432 schilderden Hubert en Jan van Eyck dit paneel. Binnenkort wordt het gerestaureerd.

In de Bijbel komen we allerlei diersymboliek tegen. Een bekend symbool is die van het lam. "Als een lam dat naar de slachtbank geleid wordt, deed  hij zijn mond niet open)  De straf die ons de vrede aanbrengrt was op Hem en door zijn striemen is ons genezing geworden (Jesaja 53). Deel van het beroemde altaarstuk in de Sint Baafskathedraal

De prostituee die Jezus voeten zalfde en met haar haren afdroogde,(Luc 7:36) had geen  rationeel noch traditioneel geloof, maar een relationeel geloof. Zij had duidelijk een relatie met Hem, waarschijnlijk al voor het diner van  Simon de Farizeeër. Jezus’ reactie na dit huldebetoon van de vrouw is: Ga heen, uw geloof heeft u gered. De mens wordt alleen gered van het eindgericht als zijn zonden verzoend zijn.

Geloven is altijd relationeel.

Die relatie kan veelzijdig zijn  en rijk geschakeerd. Maar het is altijd een relatie van geloof en vertrouwen. In die relaties wordt Jezus in vele beelden ter sprake gebracht. Ik denk  aan de vele gelijkenissen van Jezus waarin Hij de komst van het Koninkrijk van God verkondigt. Hij is de ware Vredekoning en wij zijn de burgers van zijn Rijk. Het bekendste beeld is wellicht het beeld van de Goede Herder, die het opneemt voor de schapen.  Dan is er sprake van een herder- schaap-relatie.

Herder-schaap relatie 

Bij dit beeld is Jezus dan de herder die zich als een lam laat slachten om op die manier de zonde van de wereld weg te dragen. Het oorspronkelijke  werkwoord betekent dan ook optillen en wegdragen. Het is nog meer dan wegnemen. Hij tilt al  die zonden op zijn eigen schouders en draagt ze weg naar het kruis. Bij het sterven van de mens, sterft de totale mens, maar de relatie met de Herder blijft behouden. De makers van het beroemde altaarstuk ‘Het Lam Gods’ in de Gentse Sint-Bataafskathedraal hebben dit willen uitbeelden en vastleggen