Armenie.

Het oude Armenie ligt gedeeltelijk in Oost-Turkije. De hoofdstad was Ani. Daar, vlak bij de huidige grens met Rusland, bevonden zich veel kerken. Nu zijn er nog indrukwekkende ruines te zien. Het is een schitterend bergachrtig land Hier ziet u het  Kaskar  berggebied

De zonen van Sanherib

Kerk van de Armeniers in het uiterste oosten van Turkije, bij de Russische grens. Ani was vroeger de hoofdstad van Armenie

Ceremonie van de voetwassing in de Stille Week. Jezus heeft ook de voeten van zijn discipelen gewassen en daarmee een voorbeeld gegeven.

Het  Vanmeer. Hier staat een  eeuwenoude Armeense kerk. Ik hield in de open lucht bij deze kerk een dienst, maar wij moesten direct vertrekken bij de kerk

 De bijbel noemt die landstreek als het gebied waarheen de zonen van Sanherib, de koning van Assyrië, gevlucht waren, nadat zij hun vader Sanherib in Ninevé vermoord hadden toen hij zich neerboog in de tempel van zijn god. [1]

Die regio was ook het stamland van de Armeniërs. Zij hadden als hoofdstad Ani. Ani is nu een indrukwekkende ruïnestad.

Zeer indrukwekkend vond ik de ruïnes  van  Ani, op 3 kilometer afstand van de Russische grens."Neem geen foto's en gebruik geen verrekijker" werd ons gezegd toen we onze paspoorten afgaven bij de Turkse officier bij wie we ons moesten melden voor een bezoek aan Ani. 

Dat werd ons gezegd met het oog op de Russische wachtposten die iedereen goed in de gaten hielden aan de overzijde van het riviertje, dat  vroeger ook Marco Polo heeft overgestoken.  Ani was de hoofdstad van het oude Armenië en telde in de Middeleeuwen 100.000 inwoners. Daar heeft de Armeense bouwkunst haar hoogtepunt bereikt.

Nergens heb ik op zo’n kleine oppervlakte zoveel imposante ruïnes van kerken en kathedralen gezien als hier. Van verschillende van die kathedralen stonden de muren nog gedeeltelijk overeind. De fraaiste kathedraal is de kathedraal van Gregorius. Gegrorius wordt beschouwd als de apostel van Armenië.

Boven één van de poorten die gespaard gebleven zijn, lazen we opschriften in de Armeense taal met het typische Armeense alfabet. In het jaar 406 heeft een monnik met de naam Mesrob een eigen Armeens alfabet ontworpen waardoor het Grieks als schrijftaal overbodig werd. Zo ontstond er een boeiende Armeense literatuur

Armenië

Armenië is het eerste volk waarvan de koning overging tot het christendom.

 In 301 aanvaardde koning Triades het christendom als staatsgodsdienst. In tegenstelling tot de omringende landen is het Armeense volk nog steeds een christelijk volk. Als je met Pasen een bezoek brengt aan  Jerevan, de hoofdstad van het  Armenië in de voormalige Sovjet-Unie, hoor je overal de paasklokken luiden!

Armenië is nu uitééngerukt in drie delen: de voormalige Sovjet-Unie, Turkije en Iran

Het communisme heeft de vlam van het christelijk geloof  nooit kunnen blussen.

Integendeel. Het is voor het Armeense volk de diepste oorzaak geweest dat het zijn identiteit heeft behouden, te midden van een communistische en een moslimomgeving. Heel Noord-Afrika gaf zich gewonnen aan de islam, maar de Armeniërs zijn trouw gebleven aan hun Heer.

Het vroegere Rusland 

De meeste Armeniërs wonen nu in de voormalige Sovjet-Unie. Daar, in Etsmiadin, zetelt ook de geestelijke leider van de Armeniërs, de zogenoemde katholiekos. Priesters mogen gehuwd zijn en de bisschoppen worden uit de monniken gekozen.

De Armeniërs zijn vaak vervolgd. Door Turken, maar ook door Koerden, die de welvaart van de Armeniërs niet konden uitstaan. In tegenstelling tot de Koerden waren zij erg ondernemend, kunstzinnig en rijk.

Koerden

Waarom hebben ze vooral ook van de Koerden geleden?

Toen het in de zestiende eeuw een onderdeel werd van het Osmaanse rijk, werd onder Sultan Selim I  Koerdische nomaden gehuisvest in de regio van de Armeniërs.

Zij kregen van de sultans allerlei voorrechten en langzamerhand ontwikkelden zij zich tot de echte heren van het land, die de Armeniërs willekeurige schattingen oplegden.

Dieptepunt in de geschiedenis van dit volk waren de jaren 1894-1895, het jaar 1909 en de jaren 1915-1916, toen een volkerenmoord de belangrijkste centra van Armenië trof. Duizenden van hen zijn in die tijd gevlucht naar andere landen.

Heel bekend is wat zich heeft afgespeeld rond Musa-Dagh: de Mozesberg in Syrië. Vijfduizend Armeniërs waren deze berg op gevlucht om te ontkomen aan de bloedbaden, aangericht in de vlakte. Wekenlang doorstonden zij de aanvallen van de Turkse politie en militie. Franz Werfel schreef er een boek over Veertig dagen op de Musa-Dagh. Het werd het nationaal epos van het Armeense volk.

In Amsterdam is op zondag 26 november 1989 onder grote belangstelling het kerkgebouw “De Heilige Geest”aan de Kromboomsloot opnieuw in gebruik genomen.

Week

[1] 2 Kon. 19:37